In 2017 maakte we voor het eerst kennis met de kameleon Yooka en de vleermuis Laylee in de gelijknamige game Yooka-Laylee. De game werd ontwikkeld door Playtonic, dat voornamelijk bestaat uit oud werknemers van Rare. Rare dat uiteraard verantwoordelijk was voor zo’n beetje alle klassiekers op de Nintendo 64 zoals GoldenEye 007, Conker’s Bad Fur Day en uiteraard de Banjo-Kazooie serie. En juist die laatste serie diende als de grootste inspiratie bron voor Yooka-Laylee. Maar Yooka-Laylee and the Impossible Lair is geen 3D avontuur zoals zijn voorganger maar eentje gemaakt in 2.5D.
Yooka-Laylee was een prima ode aan de 3D platform games van weleer, maar kende tegelijkertijd ook zo’n beetje de zelfde problemen dat het genre kenmerkte in de jaren 90. Met the Impossible Lair verruilde Playtonic de 3D omgevingen voor een meer traditionelere 2.5D platformer. Maar het is tegelijkertijd niet moeilijk om te zien welke games deze keer als inspiratiebron fungeerde met de Donkey Kong Country serie als grootste voorbeeld.
Heerlijk oldscool
Yooka-Laylee and the Impossible Lair is een enorm kleurrijke game geworden. De levels spatten van je scherm af en zien er waanzinnig uit met veel oog voor details. Het zou daarom zomaar voor kunnen komen dat je een afgrond in dondert omdat je weer eens naar de omgeving zat te kijken. Maar laat je niet foppen door het uiterlijk van de game, en door de schattige hoofdpersonages, want de game begint misschien makkelijk zat, de levels worden naar mate je verder komt ook steeds lastiger. Gelukkig zijn er volop checkpoints te vinden in de game en als een stuk echt niet lukt krijg je uiteindelijk de mogelijkheid om dat stuk over te slaan. Handig voor als je kinderen wel willen spelen maar nog niet zo bedreven zijn in dit soort games.
Je hoeft het eerste deel niet gespeeld te hebben om het verhaal te begrijpen. Wel is zo’n beetje iedereen terug in dit tweede avontuur wat het wel extra leuk maakt voor diegene die het eerste deel wel gespeeld hebben. En ook in deze tweede game spring je weer in boeken om op avontuur te gaan in de verschillende werelden. En deze werelden hebben allemaal ook een alternatieve versie wat het vaak ook gelijk een heel ander level maakt. Zet het boek onder water en je hebt ineens een water level, of bevries een level en alles is veranderd in ijs. Al deze werelden/boeken liggen verspreid binnen een zogenaamde overworld. Deze overworld word meer in 3D weergegeven, maar dan wel van een vast perspectief van schuin boven. Er zijn genoeg geheimen te vinden binnen deze overkoepelende wereld om je buiten de levels te vermaken.
Gewoon in één keer
In elk level zit een bij gevangen aan het einde, en die bij die moet jij bevrijden. Elke bij die je bevrijd fungeert namelijk als een soort van schild in het moeilijkste level van de game: The Impossible Lair. Niet alleen zijn de levels behoorlijk uitdagend, maar hierin moet je het ook steeds opnemen tegen de badguy: Capital B. Nu ben je niet verplicht om elk level te spelen en een bij te gaan redden, als je echt heel goed bent dan zou je het zelfs zonder zo’n bij kunnen doen. Er is geen limiet aan het aantal keer dat je de Impossible Lair mag proberen en dus als jij het wilt proberen na elke bij die je gered hebt, dan is dat mogelijk. Maar dankzij deze bijtjes is er de mogelijkheid om het langer vol te houden, het maakt de levels er echt niet makkelijker op.
Daarnaast zijn er ook nog eens de nodige Tonics verstopt in de game, een soort van ‘perks’ / cheats die je kunt gebruiken, en je kunt er steeds drie inzetten om een level wat makkelijker of juist moeilijker te maken. En sommige Tonics zijn er puur voor de lol. Maar met een Tonic die bijvoorbeeld je volledige knoppen spiegelt, of eentje die het beeld ondersteboven toont kun je het jezelf nog moeilijker maken dan het soms al is. Uiteraard zijn er ook Tonics die het wat makkelijker maken zoals dat je een keer meer geraakt mag worden voor je af bent bijvoorbeeld. Je bent nooit verplicht om ze te gebruiken maar ze bieden wel een leuke toevoeging als ook afwisseling tijdens het spelen.
Een hele verbetering
Yooka-Laylee and the Impossible Lair is een hele verbetering ten opzichte van de eerste game. De levels zijn uitdagend, al komt de uitdaging daarin wat laat op gang, en de hele game is ontzettend sfeervol. Daarnaast is dit een game die eigenlijk voor iedereen gemaakt is: Wil je echt alles verzamelen in een game? Er is genoeg te verzamelen! Ben je meer een speedrunner? Probeer de Impossible Lair maar eens te snel te doorlopen! Of ben je meer opzoek naar een fijne platformer zonder gehaast? Ook dan zit je goed met deze game!
Maar toch heb ik wel wat kleine puntjes van kritiek. Zo is de Impossible Lair misschien iets te moeilijk/uitdagend als je het vergelijkt met de overige levels. En een iets interessanter verhaal, in plaats van het flinterdunne verhaal wat je nu voorgeschoteld krijgt, had het geheel iets beter gemaakt. Maar goed, daar tegenover staat dan wel dat Yooka-Laylee and the Impossible Lair de beste platform game is in de afgelopen jaren. Van het leveldesign tot de grafische stijl, alles klopt in de game. De alternatieve versies die je vrijspeelt van de levels zijn een fijne afwisseling en de Tonics zijn leuk om mee te spelen en te experimenteren. Een nieuwe Donkey Kong Country zit er voorlopig niet in, maar the Impossible Lair is wel “the next best thing!”.
Conclusie
Yooka-Laylee and the Impossible Lair is een geweldige en sfeervolle platformer die hevig geïnspireerd is door de Donkey Kong Country-serie. Met een geweldig en kleurrijk level design, een uitdagend eindlevel, leuke alternatieve varianten van levels en genoeg collectibles om de meest hardnekkige hoarder uren bezig te houden. Je kunt jezelf op dit moment geen beter cadeau geven dan deze game.
