Met de komst van titels zoals Ghost of Tsushima en Sekiro: Shadows Die Twice, kunnen we gerust stellen dat spellen die zich afspelen in het land van de rijzende zon in populariteit toenemen. De wereld van de samoerai, ninja’s en geisha’s spreekt dan ook tot de verbeelding. Maar zelfs spellen zoals de Yakuza-reeks, die zich in het hedendaagse Japan afspelen, waren ooit nichespellen en zijn nu populairder dan ooit. Wanneer Trek to Yomi werd aangekondigd, kwam het spel al snel op de radar van vele gamers omdat het spel ons recht in een klassieke Chanbarafilm lijkt te plaatsen.
In eerste instantie werd Trek to Yomi al snel vergeleken met Ghost of Tsushima, maar dit zijn beide titels van een heel ander kaliber. Persoonlijk zou ik Trek to Yomi eerder vergelijken met een andere titel die enkele jaren geleden een remaster kreeg, namelijk Onimisha: Warlords, de hack and slash-samoeraigame van Capcom welke in 2001 het levenslicht zag. Dit is op het eerste gezicht misschien niet zo’n duidelijke vergelijking, maar toch zal je snel inzien dat deze titels aardig wat dingen met elkaar delen. Het meest voor de hand liggend is uiteraard de setting waarbij een zwaardvechter de hoofdrol vertolkt en vooral in de gameplay zal je nog een aantal gemeenschappelijke zaken ontdekken.
Trek to Yomi schotelt je geen grote open wereld, maar is juist lineair van opzet. Daarnaast kent het ook statische omgevingen waarbij camerastandpunten wisselen en er veelvuldig voor een klassiek 2D-gezichtspunt wordt gekozen. Het opvallende is dat net als bij Onimusha en games zoals de originele Resident Evil-games, je speelt met een vast camerastandpunt. Dit zorgt ervoor dat bepaalde delen van de levels die je zal doorlopen op een specifieke, vaak cinematische manier in beeld worden gebracht. Dit zorgt tevens voor enkele adembenemende taferelen. Verder werkt de game ook met vaste checkpoints, waarvan er gelukkig meer dan voldoende zijn. Af en toe krijg je ook een puzzel voor je kiezen die je moet oplossen om verder te komen in een segment. Levels zijn voornamelijk lineair opgebouwd en kennen heel wat gescripte gebeurtenissen.
Lekker trekken
In eerste instantie zal je je in Trek to Yomi in een klassieke Akira Kurosawa samoeraifilm wanen, waarbij je de rol aanneemt van Hiroki. Deze jongeman treedt op als beschermer van zijn geboortedorp. Deze taak heeft Hiroki op zich genomen nadat hij als kind een belofte had gemaakt aan zijn meester die werd gedood tijdens een bandieten aanval. Jaren later wordt het dorp opnieuw aangevallen, maar in je poging om het te beschermen, laten helaas zowel jij als je geliefde het leven. Het is op dit moment dat Trek To Yomi een heel andere wending neemt, want Hiroki krijgt een tweede kans en moet zich een weg banen door Yomi, het land van de doden, om zijn belofte alsnog te kunnen vervullen. Maar naast demonen en vervloekte mensen van de onderwereld, confronteert zijn avontuur Hiroki ook met zielen van de mensen die hij in het verleden heeft gedood. Voor je de finale confrontatie aangaat, zal je bovendien enkele belangrijke keuzes moeten maken, wat je naar een van de drie eindes van het spel zal leiden.
Slice & Dice
Een belangrijk aspect van het spel, is natuurlijk de combat en de gevechten. Het gevechtssysteem van Trek to Yomi is vrij eenvoudig te noemen en Hiroki beschikt dan ook over een lichte- en een zware aanval. Naarmate de game vordert zal je ook nieuwe combo’s en aanvallen vrijspelen. Daarnaast kan je aanvallen ontwijken en blocken, waarbij vooral de parry-functie het belangrijkst is. Ook hier speel je regelmatig nieuwe technieken vrij, die je vooral zullen helpen om je te verweren tegen de verschillende types vijanden die gaandeweg de game geïntroduceerd worden. Verder speelt stamina een grote rol, waardoor elk duel een tactisch steekspel wordt. Je beschikt daarnaast over drie verschillende afstandswapens die je kan gebruiken om het tij te keren, maar wees er wel zuinig op want ammunitie is heel erg schaars in deze game. Ondanks dat je een aardig arsenaal aan wapens en mogelijkheden hebt, voelt de gameplay al vrij snel eentonig en repetitief aan. Dit komt grotendeels doordat de gevechten min of meer hetzelfde verlopen en vijanden steeds op dezelfde manier aanvallen.
Beetje aan de korte kant
Trek to Yomi is ook geen al te lang spel en de game kan binnen een kleine vijf uur uitgespeeld worden, wat je eventueel kunt verhogen door een hogere moeilijkheidsgraad te kiezen, wat ervoor zorgt dat Trek to Yomi een stuk uitdagender wordt. De herspeelbaarheid is niet al te hoog, dit komt mede omdat er geen New Game Plus-mode in de game is gestopt, en na het uitspelen is er verder ook weinig meer te beleven. Je savegame wordt zelfs verwijderd na het uitspelen en je kan geen hoofdstukken herspelen, wat het verzamelen van de collectibles behoorlijk lastig maak.
Een ander pijnpunt was de framerate die op de Xbox Series X zelfs de nodige dipjes kent. Dit gebeurde vooral bij scenes waarbij er veel effecten zoals vuur en rook op het scherm zichtbaar waren. Hoewel de artstyle dus erg tof is, is dit wel een aardige smet op de beleving van Trek to Yomi. De muziek daarentegen is top-notch te noemen en trekt je wel aardig in het spel. De voice-acting is ook erg goed te noemen en de game maakt dan ook gebruik van Japanse stemmen wat de beleving verder weet te versterken.
Conclusie
Trek to Yomi is een sfeervol en visueel adembenemende samoerai-beleving welke je meeneemt op een avontuur vol dood en verderf. De stijlvolle en uitdagende gevechten kunnen na een tijdje wel flink eentonig aan gaan voelen, maar wie doorzet wordt getrakteerd op een onvergetelijke tocht door het feodale en mythische Japan.
