Ubisoft bewandelt weer een aardig pad als het aankomt op het uitbrengen van games. Zo wist STEEP wintersport liefhebbers te kietelen en bracht de uitgever en ontwikkelaar met Watch Dogs 2 een fatsoenlijk vervolg, welke meer wist te imponeren als het origineel. Ondertussen is de studio ook bezig geweest met het afstoffen van oude franchises. Zo kreeg Rainbow Six vorig jaar nog een nieuw deel en is het nu de beurt aan de Ghost Recon-franchise. Wij kregen een recensie exemplaar van Wildlands, en Rowdy mocht met zijn Ghost Squad het exotische Bolivia gaan verkennen en een beetje cultuur opsnuiven.
De Ghost Recon-serie is stiekem alweer 16 jaar oud. In 2001 mochten we voor het eerst aan de slag met de uber-geheime soldaten groep, en in deze afgelopen jaren hebben wij veel verschillende soorten gameplay gezien. Ghost Recon Wildlands definieert zich als een tactische, team-based en stealth achtige shooter welke zich afspeelt in een grote open wereld. Door deze open wereld is er genoeg ruimte om zelf je doelen te bepalen en daarbij ook de bijbehorende tactiek toe te passen. Toch kent de game zijn mindere kanten, en in deze review zal ik deze ook haarfijn uitlichten wat er HOT en NOT aan de game is. Om alvast een beetje in de sfeer te komen heb ik een lekker toepasselijk muziekje erbij gezocht:
Raw I’ma give it to you
In Wildlands mogen we aan de slag in het exotische Bolivia, waar zich een groot drugskartel heeft genesteld onder de naam Santa Blanca. Het land gaat gebukt onder dit kartel welke geleid wordt door El Sueño, een grote Boliviaanse drugsmagnaat welke geen plekkie meer vrij heeft voor een tatoeage. In ieder geval is het land zo corrupt als de pest en alle rijksdiensten zijn dan ook omgekocht en bieden daarom ook geen weerstand tegen het kartel. Gelukkig zijn daar nog de Amerikanen die flink wat roet in het eten willen gooien, maar doordat er een undercover missie niet goed ging werd er een elite eenheid ingeschakeld. Ik heb het hier over een klein groepje van vier geharde soldaten, genaamd de Ghosts. Deze eenheid is getraind in het voltooien van de meest onmogelijke missies, en jij bent de leider van deze eenheid. Aan jouw de taak om zonder op te vallen zoveel mogelijk Santa Blanca mofo’s van het leven te beroven en het drugskartel stukje bij beetje uit te schakelen.
Ghost Recon Wildlands is een flinke game, en vanaf het moment dat de game begint ben jij vrij om te gaan waar je maar wilt. De game kent maar liefst 21 (fokking grote!) provincies, welke weer hun eigen missies kent om zoveel mogelijk informatie te verzamelen om El Sueño uit te schakelen. De diverse provincies zijn weer opgedeeld in diverse moeilijkheidsgraden die met doodskoppen aangeven in hoe verre Santa Blanca aanwezig is. Zo heeft de eerste provincie maar één doodskopje, wat aangeeft dat de provincie makkelijk begaanbaar is (een soort Donald Duck klasje…), maar een provincie met vijf doodskoppen is moeilijker begaanbaar voor jouw en je team.
With no trivia
Het voortbewegen in Wildlands is zoals je het mag verwachten van een open wereld game. We kunnen ter land, ter zee en in de lucht onszelf verplaatsen. Of het nu met de benenwagen is, een vette pickup truck, een speedboot of een helicopter, al deze voertuigen vindt je in het weelderige Bolivia. Het viel me wel op dat de helikopter toch wel vaak de voorkeur geniet, aangezien de provincies zo ongelooflijk groot zijn. In plaats van met een auto de kronkelweggetjes te bestieren kun je lekker hemelsbreed naar je doel vliegen.
Ghost Recon is een game waarin samenwerking het belangrijkste aspect is. Je bent een kleine squad met in totaal vier soldaten, welke diverse missies op moeten lossen. Nu is het natuurlijk hartstikke leuk dat je als een soort Rambo iedereen kapot kan schieten, maar de naam “Ghost” in Recon slaat niet zomaar ergens op. De sleutel is dus samenwerken en proberen om geruisloos zoveel mogelijk vijanden uit te schakelen. Dit doe je door met een drone het strijdtoneel in kaart te brengen, waardoor je ook vijanden kunt markeren. Zodoende krijg je een tactisch beeld hoe je de missie zou kunnen voltooien, zonder dat je gezien wordt. Let daarbij wel op dat je een geluidsdemper gebruikt als je een shot afvuurt, want een misplaatst schot zorgt er voor dat compleet Bolivia achter je aankomt en dat je binnen de kortste keren aan het verkeerde eind trekt. Opvallend was het trouwens om te zien dat Wildlands gebruikt maakt van veel andere Ubisoft games. Tijdens het spelen kwam ik diverse mechanieken tegen die je al eerder tegenkwam in bijvoorbeeld Splinter Cell, The Division, Watch Dogs 2 en Far Cry. Op zich niets mis mee, aangezien deze gameplay dingetjes wel erg goed werken.
Wildlands is een echte online game, maar kan ook compleet solo gespeeld worden. Je krijgt dan de beschikking over drie Ghosts welke bestuurd worden door de game. De AI van de Ghosts is best aardig uitgewerkt, want de opdrachten die je geeft worden zonder probleem uitgevoerd. Zo kun je met je drone een vijand taggen en opdracht geven aan een van de AI-teamgenoten om samen met jouw synchroon te schieten. Toch is het spelen met AI-personages nooit zo leuk als met je eigen matties.
Als een vriend jouw sessie joined (of andersom natuurlijk) dan verdwijnen je AI-teamgenoten en speel je dus gezellig samen. Het is wel uitermate belangrijk dat je met elkaar communiceert en dat je van elkaar weet waar je mee bezig bent, als je samen een missie doet. Doe je dit niet, dan verandert een missie al snel in een grote chaos en is de kans klein dat je gaat slagen. Daarnaast heb je natuurlijk ook matties die deze game graag willen spelen als een soort Call of Duty, met alle frustraties van dien. Wat nou verkennen? Een situatie zoals gunblazing een vijandelijke compound betreden terwijl je mattie uit zijn helicopter springt, zal in het begin lachten zijn. Maar naarmate van tijd zeg je die vriendschap op, want het is gewoon ongelooflijk frustrerend als je zelf de “Ghost”-tactiek wilt toepassen terwijl je ex-vriend in Rambo-stijl de game wilt doorspelen. Ondanks dat Wildlands een toffe game is, kan ik door deze keuze in gameplay wel stellen dat hierdoor het Ghost Recon idee een beetje vervaagt.
Raw like cocaïne straight from Bolivia
Het prachtig nagemaakte Bolivia kent in Wildlands dus 21 provincies en deze bevatten een shitload aan verzamelobjecten, hoofdmissies en zijmissies. Naarmate je vordert in de game en dus diverse opdrachten voltooid, krijg je experience points waarmee je dus nieuwe vaardigheden kunt unlocken. Dit gaat uiteindelijk niet zomaar, want hiervoor heb je ook bepaalde supplies nodig. Dit doe je door het vinden van upgradepunten en het taggen van diverse grondstoffen die je achter de vijandelijke linies tegenkomt. Heb je de benodigde dingen bij elkaar gesprokkeld kun je dus diverse upgrades doen aan je gear en aan je fysieke voorkomen. Zo kun je een grenadelauncher aan je wapen vast maken, kun je de drone upgraden of wil je juist meer stamina om langer te rennen? Er zijn een shitload aan opties die je kunt uitbreiden. Daarnaast vind je in Wildlands ook nog eens weaponcases en weapon upgrades. De eerste spreekt voor zichzelf, maar de tweede is ook erg interessant. De weapon upgrades zijn uitbreidingen van diverse wapens. Zo vindt je een vet nieuwe scope voor je sniper riffle of een stock voor je machinegeweer waardoor je beter kunt richten.
Tijdens je avontuur in Bolivia moet je informatie zien te vinden in de diverse provincies. Op je map zie je de intel locaties dan ook netjes aangegeven. Het is niet dat je zomaar deze info op kunt pikken, want vaak liggen deze bestanden zwaar bewaakt in een vijandelijke basis of iets wat er op lijkt. Door ongezien deze te infiltreren zul je bijvoorbeeld een computer moeten hacken, of een of andere dude ondervragen. Nadat je dit gedaan hebt, kun je diverse missies ontgrendelen voor zowel de hoofdmissie als de zijmissies die de game kent. Heb je de hoofdmissies in een provincie afgewerkt, krijg je een soort van eindmissie in de provincie waar je tactisch een kopstuk van het Santa Blanca kartel dient uit te schakelen.
Het hoofdverhaal per provincie kun je zo doorheen jagen, maar een echte gamer gaat ook op zoek naar de zijmissies. Dit om jezelf te kunnen voorzien van betere skills, meer grondstoffen en andere zaken. De zijmissies zijn variërend van het bevrijden van rebellen, tot het beschermen van een radiozender. Ondanks dat de zijmissies in grote getallen aanwezig zijn, vallen deze missies wel behoorlijk in herhaling en geven deze missies weinig voldoening na het voltooien. Een beetje jammer, maar dit is een euvel wat we vaker in Ubisoft games tegen komen.
When Cocaïne fucks shit up!
Een ander euvel, wat we bijvoorbeeld al tegenkwamen in Watch Dogs 2, is de besturing van de voertuigen. Wildlands is een open wereld game, en je bent dus aardig afhankelijk van de diverse voertuigen die de game kent. Nu is de besturing van deze dingen niet echt iets om over naar huis te schrijven. De auto’s zwalken over de weg en daardoor voelt het aan of je drie kratten bier naar binnen hebt zitten werken voordat je in de auto stapt. Helikopters en vliegtuigen voelen ook niet echt intuïtief aan en dat soort regelmatig voor de nodige frustraties. Dat deze game geen GTA is, snappen wij wel, maar Ubisoft had toch zeker wel wat meer aandacht kunnen besteden aan dit aspect. Dit ook vanwege het feit dat voertuigen nogal een behoorlijk grote rol spelen in de game.
Ondanks dat Ghost Recon Wildlands een strontlading aan missies en mogelijkheden heeft, is de game op dit moment zeker nog niet af. Vanaf het moment dat de game verscheen, zijn er de nodige bugs te vinden zoals pop-up en diverse opvallende glitches. Op zich nog niet erg, maar ik krijg hier wel het The Division-syndroom van. De game is namelijk nog niet af, en dat bedoel ik dan met de content die nog moet verschijnen. Uiteraard zitten er tientallen uren gameplay in Wildlands, maar de mogelijkheid tot PvP en andere leuke multiplayer dingen komen pas later voor de game. Dit is een tendens wat we steeds vaker tegenkomen in games bij diverse ontwikkelaars, en wij slikken die shit als zoete koek. Om alleen al bij Ubisoft te kijken, zie je dat games als Watch Dogs 2 en The Division gereleased werden, terwijl de belangrijke content nog niet af was. Hartstikke leuk dat wij als gamers hierop moeten wachten, maar ik verwacht toch wel een product wat af is, vanaf het moment dat ik het aanschaf.
Conclusie
Ghost Recon Wildlands is een toffe ervaring voor diegene welke van tactische shooters houdt. De verandering die de serie kent, door het te plaatsen in een open wereld, is ook erg goed gedaan. Toch kent de game de nodige kritiek, want gameplay technisch is de game nog niet in orde en daarnaast ben je behoorlijk afhankelijk van je menselijke teamgenoten die de game wel serieus moeten nemen en niet als een of andere achterlijke gladiool gaan schieten op alles wat beweegt (wat dus wel gebeurt).
Er is genoeg te beleven in het prachtige Bolivia, maar helaas zijn er nog een aantal aangekondigde functies niet aanwezig in de game. Gelukkig kun je tot die tijd jezelf tientallen uren onderdompelen in de game dankzij de shitload aan missies die de game rijk is. Ondanks dat de game de nodige minpuntjes kent, blijft het allemaal wel een leuke ervaring. Daarnaast heeft Ubisoft grafisch in ieder geval een mooie vakantie naar Bolivia weten te creëren. Is dit de beste game van de afgelopen weken? Zeker niet, want die eer gaat uit naar zowel Horizon Zero Dawn en Breath of the Wild. Maar ben jij een gamer die houdt van een tactische shooter, op een wat lager tempo, heb jij vrienden die dit ook tof vinden en heb je niks met die andere twee games die ik noemde? Dan val je jezelf aan Ghost Recon Wildlands zeker geen bult!
