Na lange tijd stilte bij het Deck13 front is daar dan eindelijk weer geluid. Met de release van The Surge 2 breken ze niet alleen de eigen stilte, maar ook een stilte die plaats vond op het gebied van Hardcore Action RPGs. Of dit geluid klinkt als een symfonie of meer klinkt als de “1080p untsie untsie house edit van Zanger Rinus’ met Romana op de scooter” is iets wat we met het Stargamer oor zullen moeten beluisteren.
Niemand: The Surge:
Twee jaar terug terug verscheen The Surge, dé hardcore action RPG waar eigenlijk niemand op gewacht had, maar die toch verrassend leuk bleek te zijn. De welbekende Soulsborne mechanics in een futuristisch thema zorgde voor een frisse wind door het stevig gevulde fantasy genre. Met The Surge 2 wordt op dezelfde formule voort geborduurd. Na een vliegtuig crash overleefd te hebben wordt je wakker in Jericho city, een futuristische stad die helemaal in puin ligt. Je speelt een nobody die visioenen van een of andere chick moet volgen, wat erg cool leek in het begin, maar wat meer onder de categorie “lekker boeiend” gegooid kan worden. Cringy voice acting zorgt er al snel voor dat het verhaal me geen kont meer kan interesseren. Het voelt ook meer aan als verplichte kost, om af te kunnen vinken dat het in de game zit.
Welcome to the chop shop
Het moment wanneer de game pas interessant wordt is wanneer je de eerste keer gaat vechten. The Surge 2 heeft de klassieke stamina-based hardcore action rpg formule doorontwikkeld en er iets eigen van gemaakt. Tijdens het vechten kun je verschillende bodyparts targeten, wat erg nodig blijkt te zijn, aangezien sommige vijanden dikke armors dragen. Met je rechterstick kun je gemakkelijk kiezen of je je wapen in de enemy z’n nek wil leggen, of juist z’n linker knie kapot wil petsen. Als je consequent een bodypart weet te raken, zal zijn armor op die plek breken, of beter nog, kun je zijn hele arm er af zagen door X ingedrukt te houden. Naast de coolheidsfactor van 9001 heeft ledematen choppen ook nog een andere werking, zaag je iemand z’n weapon wielding arm af, dan kun je zijn wapen looten! Meng dit met een gevarieerd scala aan animations en wapens, van stun handschoenen tot aan stalen balken en zwaarden, en je zult steeds weer nieuwe manieren vinden om je door Jericho heen te slaan.
Daarnaast hebben ze het parry systeem op de schop genomen, en zul je nu niet alleen op het juiste moment moeten parryen, maar ook nog eens de juiste direction van de klap moeten matchen. Het kost wat tijd om onder de knie te krijgen, maar het is wel erg rewarding op de momenten dat het wel lukt. De combat draait dus heftig om het lezen van je vijand en toe te slaan op momenten die het toelaten, of door een eigen opening te maken door die gast vol in zijn bek te parryen. Deck13 heeft na jaren ervaring een echt eigen take op de klassieke combat weten te maken, iets wat lof verdient.
Any doctor in here?
Naast wapens droppen alle enemies ook EXP, tech scrap genaamd in The Surge 2. Zoals bij alle Soulsborn games ligt de moeilijkheidsgraad niet alleen bij de veel te overdreven sterke klappen die vijanden uitdelen, maar ook bij het verliezen van vooruitgang bij het sterven. En sterven zal je. Bij het dood gaan in de game worden je huidige tech scraps op de grond gegooid en word je wakker bij je laatst bezochte Medic Bay. MedBays zijn checkpoints waar je je tech scrap kan inwisselen om je health, stamina of batterij te levelen, of om aanpassingen aan je suit z’n passive skills te maken. Zodra je wakker wordt loopt er een timer en zul je snel weer je verloren exp terug moeten zien te krijgen. Schrik alleen niet, want alle enemies respawnen na elke bezoekje aan de MedBay. De timer die toegevoegd is zorgt ervoor dat je je nogal erg opgejaagd voelt tijdens het halen van je tech scrap, wat ervoor zorgt dat je makkelijker een foutje maakt en weer een keer af gaat, waardoor je die 100K scraps die je zo zuur bij elkaar gesprokkeld had in je vorige leven nu ook echt helemaal kwijt bent.
Jeri-niet zo
Basically ben je in Jericho City bezig om van MedBay naar MedBay te reizen terwijl je onderweg enemies kapot slaat voor exp om steeds sterkere robot baddies aan te kunnen. Dat reizen van bay naar bay is soms nog niet zo makkelijk als het klinkt, de levels zijn namelijk bezaaid met enemies die je vaak in enkele klappen weten te overmeesteren en een beetje puzzelachtig in elkaar gezet zijn. Met shortcuts die je in het begin van een level tegenkomt, maar die pas aan het einde van het level unlocked kan worden. Zo dwingen ze je in ieder geval één keer tot het verslaan van al je vijanden, daarna kun je ze allemaal skippen omdat je een laddertje naar beneden hebt geschopt die weer uitkomt op het begin. Het level design van The Surge 2 voldoet op papier aan alles wat zo een wereld moet hebben, interconnected dungeon areas die samen een groter gebied weten neer te zetten. In de praktijk komt het alleen niet zo sterk over. Er zijn welliswaar verschillende levels met allemaal een eigen thema, alleen is er te weinig variatie. Alles lijkt op dezelfde trashy metropolis waar je eerst voet zet, alleen dan telkens met een ander postertje op de muur geplakt. Daarnaast is de wereld zelf niet heel uitdagend en zijn de puzzeltjes te simpel, in tegenstelling tot de bosses.
Steroide machines
De bosses in de game zijn heerlijk uitdagend, iets wat verwacht wordt van een titel als deze. Veelal grote mechanische wezens of mech suits on steroids van het formaatje Anime testen elke keer weer hoe goed je het combatsysteem snapt. Wees dus ook niet verrast dat je wel eens 20x dood gaat bij een boss, ze zijn ontworpen om jou te laten huilen. Het belangrijkste in een boss fight blijft dan ook de animations van je vijand bestuderen alsof je Sir Attenborough bent, en dodgen of aanvallen wanneer dat kan of nodig is. Vaak zijn de bossfights ook de momenten dat je veel zult leren, voornamelijk wat geduld is. Dit bestuderen is minder erg dan dat het klinkt, aangezien het ook de tijd geeft om te genieten van de vaak creatieve vormgeving van deze bosses, waarbij aanvallen vaak logisch aansluiten op het design van de vijand. Het halen van een boss voelt elke keer weer als een prestatie en laat dat gevoel van frustratie van de eerste 100 pogingen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Dit maakt waarom je deze games wilt door blijven spelen, ondanks dat ze zo moeilijk zijn. Het gevoel dat je een obstakel overwonnen hebt door door te zetten en beter te worden. Voornamelijk de eerste paar bosses zullen frustrerend zijn, maar hoe verder je in de game komt en meer gear hebt vrijgespeeld, hoe makkelijker het eigenlijk wordt.
Conclusie
Met The Surge 2 weet Deck13 wederom een bijzonder product af te leveren. Net als bij zijn voorganger kan het verhaal en wereld design mij net zo hard gestolen worden zoals jij de wapens van je enemies jat. De uitgebreide variant op de klassieke combat is echter waar deze titel in uitblinkt, en waar die gestolen wapens erg van pas zullen komen. Intense en snelle combat die met vlagen brutaal moeilijk kan zijn. Gaaf vormgegeven bosses zijn de kerst op de taart en vormen elke keer weer een struikelblok waar je over blijft struikelen, maar die wel elke keer weer een dikke lach op je gezicht geven wanneer je ze hebt omgetoverd tot een hoop boutjes en moertjes.
