Het is het jaar 1996 en je bevindt je op een van de mooiste plekken op deze aardkloot: de arcadehal. Met 10 gulden op zak ben je op zoek naar het juiste spel dat deze munten gaat verslurpen alsof het een ijskoude goudgele gerstenat is op een warme zomeravond. De shooters en beat em ups waren altijd eerste keus, maar daarnaast was er altijd één taxi spel waar ik ook wat geld (en relatief weinig tijd) verspeelde. Al was het maar omdat guldens nog zeldzaam waren in mijn spaarpot en mijn rijvaardigheid nog op het niveau van Dave Roelvink zat. Desondanks heb ik mij uitstekend vermaakt met het spel.
Nu zijn we 25 jaar verder en tijden zijn veranderd. De meeste arcadegames kun je op de consoles spelen. En arcadehallen zijn ondertussen deel van de geschiedenis geworden. De originele Crazy Taxi is tegenwoordig ook te spelen op consoles, maar het laatste nieuwe deel kwam echter uit 2002 (afgezien van wat handheld en mobile games). Als fan van de serie blijf je dan niet stil zitten, maar maak je gewoon zelf een game in het genre en dat is Taxi Chaos geworden. Dat is wat het Nederlandse Team6 Game Studios heeft gedaan met Taxi Chaos. Een naam waarbij er geen woord Spaans bij is, want het is duidelijk dat Taxi Chaos wel zeker flink wat inspiratie heeft gehaald uit die andere taxi game.
Afzetten en Afzetten
Taxi Chaos is een game die trouw blijft aan het taxi genre zoals wel kennen van Crazy Taxi. Dit betekend dat je zo snel mogelijk passagiers moet vinden en afzetten met je taxi voor de tijd op is. Tijdens het ritje kun je stunts uithalen zoals jumps en boosts of racen door binnendoor routes om extra geld en bonus seconden uit de klant zijn zakken te kloppen. Zo kun je de passagier behalve fysiek ook nog eens financieel afzetten. Net als de arcadegame is het racen tegen de klok en binnen enkele minuten is je spel vaak ook afgelopen. Niet alleen zijn jouw driving skills belangrijk, maar eigenlijk is navigeren door de stad minstens zo belangrijk. Je moet weten waar de shortcuts zijn, waar je met een goed getimede sprong over gebouwen kan vliegen en waar je precies naar toe moet.
Helemaal van de kaart
Het navigeren is nog vrij lastig want de straten van New Yellow City (een fictieve versie van New York City) lijken nogal op elkaar. Dat komt onder andere door het grid-achtige stratenplan van New York. Daarnaast is er ook geen kaartje op het scherm te vinden en ben je overgeleverd aan een pijl die je de juiste weg moet wijzen. Die pijl stuurt je echter niet de meest efficiënte route op. Sluiproutes kent hij niet en hij stuurt je onnodig vaak door bochten terwijl het op een andere manier makkelijker had gekund. Daarvoor moet je toch de stad zelf op je duimpje leren kennen. Voor het complete arcade gevoel waarbij je strijdt voor een plek op de leaderboards is dit ook nodig en dat is ook waar het meeste voldoening uit te halen valt, namelijk de highscores en leaderboards.
Voor de rest is er namelijk niet veel te doen in Taxi Chaos. Je krijgt 90 seconden om passagiers af te zetten, je verdient daarmee geld en wat extra tijd. Als je het competitieve van de leaderboards of highscores niet ervaart, dan is Taxi Chaos niet de game voor jou. Er is nog wel een free-roam mode waar je gelukkig in alle rustig de stad kunt verkennen. Daarnaast ontgrendel je ook nog een pro mode, waarbij navigeren een stuk lastiger is gemaakt. Je krijgt daarin namelijk geen pijlen meer te zien en dus moet je uit je hoofd een weg door de stad zien te vinden. Ik verwacht echter dat niet-competitieve gamers dan al afgehaakt zijn met het spelen van deze game.
The City that Mostly Sleeps
De game op zichzelf ziet er prima uit, zeker als je nostalgische gevoelens hebt voor de goede dagen van het genre. Het is niet het 4K geweld dat je misschien vandaag de dag gewend bent, maar het ziet er netjes en vooral erg kleurrijk uit. New Yellow City kan natuurlijk niet zonder een aantal van de bekende toeristische trekpleisters van New York. Zo is er Central Park, Broadway en ook het vrijheidsbeeld is op de horizon te ontdekken. In tegenstelling tot het echte New York lijkt het in New Yellow City echter tegen te vallen met het toerisme en op sommige momenten voelt het zelfs erg leeg aan, ondanks de details die in de stad verwerkt zijn. Genoeg redenen om op het rijden te focussen en dat voelt wel prima. De verschillende taxi’s besturen simpel en je kunt er een kiezen die bij jou past.
Ondanks dat de kern van de game prima werkt, maakt Taxi Chaos zijn naam waar. Helaas vaak genoeg op negatieve wijze, namelijk door bugs. Regelmatig na een sprong valt de taxi uit het niets stil, alsof je tegen een muur tot stilstand bent gekomen Daarnaast kan op ieder willekeurig moment, plotseling de overige auto’s beginnen op te springen. Ik neem aan dat dit ook een bug is en niet een ludieke manier om wat chaos aan het spel toe te voegen. Ook zijn er objecten die na een beuk met de auto losgeraakt zijn van de wetten van de zwaartekracht en blijven zweven. Op zich allemaal grappige en chaotische bugs waar je normaal niet zo snel over valt, maar als een van de grote motivaties om de game te spelen is dat je een high score wil neerzetten, dan is het bloedirritant dat het overige verkeer voor jouw neus spring of dat je taxi plots stilvalt.
In Herhaling Vervallen
De hoeveelheid content is dan wat beperkt en de game richt zich vooral op de kern van het taxi genre. Grafisch is het prima en er zijn genoeg bestemmingen op de map dat de gameplay ook vermakelijk is. De details zijn echter het grootste pijnpunt aan het spel. De gasten die je in je taxi mag ontvangen hebben totaal geen persoonlijkheid, er zijn geen grappige gesprekken of rare achtergrondverhalen die we van de klanten horen. In plaats daarvan zijn 2 a 3 dialogen geschreven die continu herhaald worden, dusdanig dat je ze het liefste de taxi uit zou willen trappen en zonder passagier verder wil spelen. Nu weet ik het wel dat je blij bent dat je weer een dag dichter bij je pensioen bent en je uitkijkt om in een bejaardentehuis te wonen.
Het maakt niet uit of je een ander personage wegbrengt, het zijn steeds opnieuw dezelfde verhalen. Natuurlijk is wel de stem aangepast (voor bijvoorbeeld een man of vrouw) maar de dialogen zijn exact hetzelfde. Wil je dat spelers het spel blijven spelen en waarderen, zorg dan voor iets meer variatie. Ik verwacht bij Taxi Chaos geen grootse voice-acting. Trek eens een willekeurige teamlid bij het koffiezetapparaat vandaan, duw een microfoon onder zijn snufferd en improviseer wat regels. Binnen een uurtje moet je toch wat meer dialogen eruit kunnen persen. Zo hoog ligt de drempel ook niet voor wat met voor acteerwerk verwacht in een taxigame. Sterker nog, het gemiddelde acteerwerk dat ik tegen ben gekomen op internet welke zich afspelen in taxi’s is wel zeer beperkt. Al kan dat komen doordat deze clips opvallend vaak te bewonderen zijn op 18+ sites. De soundtrack bestaat uit de gebruikelijke standaard rockmuziek waarvan je ook niet echt warm of koud van wordt.
Conclusie
Taxi Chaos is een game gemaakt door developers die het genre van taxi games een warm hart toedraagt. De game voelt op dit moment aan als een soort game in bèta fase waar met een patch nog een hoop aan toegevoegd kan worden. Denk aan meer content, dialogen, taxi’s, minder bugs en meer beloningen om het spel te blijven spelen. Dit zijn dingen die prima te verhelpen zijn met updates en patches, maar tot dusver voelt het alsof ik een soort demo heb gespeeld, waarbij mijn nostalgische gevoelens voor dit genre deels werden waargemaakt, maar waar ik toch niet bevredigd ben door het resultaat. De onderstaande score is er dan ook een met een kanttekening dat ik dolgraag wil zien hoe het spel er over een aantal maanden uitziet. Taxi Chaos is een game met de potentie om fans van het genre eindelijk eens te trakteren op de game waarop ze al lang wachten, maar voor nu is het gewoon nog niet helemaal af.
