We mogen stellen dat er zeker geen tekort is aan online first-person shooters, maar het spelen van een game welke zich meer dan een eeuw geleden afspeelde blijft een interessante ervaring.
Tannenberg is het tweede deel in een serie welke zich afspeelt in de Eerste Wereldoorlog. De eerste game, Verdun, werd ontwikkeld door het Nederlandse M2H en BlackMill Games. Deze game verscheen in 2015 en is gebaseerd op de Slag om Verdun van 1916. Het bevatte realistische landschappen en historisch correct weergegeven wapens en andere attributen. Het belangrijkste doel was het veroveren van vijandelijke loopgraven. De maximaal 32 spelers kunnen kiezen uit verschillende teams, die zijn geformeerd naar legeronderdelen van de landen die aan deze slag deelnamen, zoals Britten, Duitsers en Fransen.
Omdat Verdun toch aardig wat populariteit kreeg, verscheen Tannenberg. Dit is een standalone uitbreiding van Verdun, welke ons meer content moet brengen. Aangezien ik games als Battlefield 1 (welke in hetzelfde tijdperk afspeelt) wel tof vond, leek het me aantrekkelijk om de game eens te proberen. Ik moet zeggen dat ik aardig onder de indruk ben van wat de game te bieden heeft.
Authentiek
Aangezien het slagveld van de game zich plaatsvindt binnen het oostfront van WO I, gebruik je geen krachtige moderne vuurwapens om je tegenstanders uit te schakelen. In plaats daarvan moet je wapens gebruiken die over het algemeen lang duren om te herladen, maar toch erg dodelijk blijven. Aangezien Tannenberg authentiek over wilt komen is er ook veel aandacht geschonken aan de kleine details zoals het herladen van wapens. Het is interessant om te zien hoe je soldaat één voor één zijn kogels in het geweer laadt. Het duurt allemaal wel net iets te lang zoals we gewend zijn in games, maar het zorgt wel dat je tactisch moet nadenken om tijdig je wapens te voorzien van kogels voordat je zelf het loodje legt.
Beetje sim is wel lekker
De gameplay van Tannenberg is precies wat je zou verwachten van een WW1 game. Je verplaatst je over grote slagvelden, waar je zoveel mogelijk vijandelijke soldaten neer probeert te halen terwijl je zelf probeert om niet neergeschoten te worden. De game kent dan ook een belachelijk aantal aan historisch accurate details, zoals de eerder genoemde methodische reload van je geweren, waardoor het voelt alsof je in een echte WWI-simulator zit. Dat gezegd hebbende, ben ik er wel vrij zeker van dat ze in het begin van de 20e eeuw niet over automatische respawn-technologie beschikten. Desondanks blijft het natuurlijk een game, die wellicht trager speelt als een BF1 maar alsnog een toffe ervaring neer weet te zetten.
Maneuver enzo
De belangrijkste modus in Tannenberg is Maneuver, waarbij je territorium op een kaart probeert te claimen om zo de resources van het andere team geleidelijk uit te putten. Naast deze mode kun je ook genieten van Attrition, wat een ordinaire team deathmatch mode is, en Rifle Deathmatch, wat een free-for-all mode is. De overgrote meerderheid van gamers zal zich kostelijk vermaken met de Maneuver modus, want het veroveren van controlpoints door twee partijen blijft een vermakelijke formule die een hoop online plezier biedt.
De maps in Tannenberg zijn indrukwekkend groot en kennen genoeg diversiteit en complexiteit voor diverse tactieken. Deze zijn gebaseerd op diverse gevechten die plaats vonden in de Eerste Wereldoorlog in Oost-Europa. De maps bevatten veel loopgraven en incidentele structuren die een strategisch niveau toevoegen aan het veroveren van territorium, vooral als je rekening houdt met super krachtige revolverstations. Je kunt ook vast komen te zitten aan prikkeldraad, hulp inroepen bij bepaalde basistypen, gevonden wapens oppakken, bommen gooien die gifgas uitstoten en mêlee-aanvallen uitvoeren. Bovendien ontdek je tijdens het spelen strategieën en fijne kneepjes die je misschien niet hebt opgemerkt toen je voor het eerst begon met spelen, wat behoorlijk de moeite waard is.
Hoewel de maps vol oorlogsspanning zitten, vond ik de de game over het algemeen niet echt indrukwekkend. De omgevingen zien er korrelig en achterhaald uit en zijn zelfs hier en daar qua vormgeving zelfs saai te noemen. Ook de animaties van de soldaten zijn nogal ouderwets en houterig te noemen, en dit kan je zo nu en dan wel uit de hectische ervaring halen, en dat is eigenlijk best wel jammer.
Repetitief
Hoewel de gameplay van Tannenberg erg leuk te noemen is, wordt het na een flinke tijd spelen allemaal wel uitzonderlijk repetitief. Tannenberg is dan ook een leuke game om af en toe een half uurtje tot een uur te spelen. Een ander probleem waar ik mezelf aan kon ergeren is dat ik wel erg vaak dood ging. Dit komt voornamelijk doordat tegenstanders sneaky achter je sluipen en je doden met één welgemikt schot in je achterhoofd. Dit is tevens een welbekend probleem wat we al eerder zagen in Battlefield 1, daarnaast is er een overkill aan stil liggende snipers in de game. Toch zorgt de game wel voor een aantal leuke momenten, zo sloop ik een keer solo door een vijandelijke basis en schoot ongezien een paar vijandelijke soldaten achter elkaar neer. Zodoende kon ik de vijandelijke basis overnemen wat zelfs zorgde voor een overwinning. Dit soort moment voelen geweldig, en zorgen er toch voor dat Tannenberg een degelijk leuke game is om te spelen, mocht dit je genre zijn.
Conclusie
Tannenberg is een authentieke Eerste Wereldoorlog shooter, welke vooral leuk voor korte speelsessies. De game is wel een beetje aan de trage kant qua gameplay, en dit zal zeker niet elke shooter fan bekoren. Daarnaast is Tannenberg zeker niet de mooiste shooter die je kunt spelen op je Xbox One of PlayStation 4. Voornamelijk de animaties zijn nogal houterig en achterhaald. Desondanks is het een degelijke online shooter, waarmee je jezelf aardig kunt vermaken.
