Super Mario RPG werd uitgebracht in 1996, een periode waarin de Super Nintendo zijn einde naderde en de Nintendo 64 nog maar een paar maanden verwijderd was van zijn debuut. De game is oorspronkelijk alleen verschenen in Japan en de VS, en was dus alleen via import te spelen in ons koude kikkerlandje. Het was daarnaast een bijzondere samenwerking tussen ontwikkelaar Square en Nintendo, en zorgde voor een kleine revolutie.
Ik herinner me dat ik de game speelde toen ik nog een klein jochie was, en de plaatselijke videotheek verhuurde ook games uit Amerika. Ik werd meegesleept door de fantasierijke wereld, de onconventionele isometrische camera standpunt en het constante gevoel van variatie die de game kende. Nu ruim 27 jaar later mag ik opnieuw genieten van de game dankzij deze heerlijke remake, Ik ben dan ook erg blij om te kunnen zeggen dat de gameplay uitzonderlijk goed stand heeft gehouden en de heruitgave zorgt dan ook voor een fantastische ervaring die zelden gedateerd aanvoelt.
Het is gewoon zo schattig!
Terwijl ik de Super Mario RPG-remake speelde, kon ik tijdens het avontuur niet geloven hoeveel leuker alles is gemaakt. Van de manier waarop het verhaal wordt verteld tot de manier waarop de schattige sprites in 3D zijn weergegeven. Dit is dan ook een uiterst goed uitgevoerde visuele revisie van een klassieke.
Bovendien zijn er diverse tussenfilmpjes toegevoegd die bepaalde sleutelmomenten meer tot leven laten komen. En wanneer een personage een level omhoog gaat, zie je de gezichten van Mario en zijn vrienden stralen terwijl zij schattige kleine dansjes doen. Super Mario RPG is dan ook een schattige game geworden welke je een heel goed gevoel weet te geven.
Giechelen als een Japans schoolmeisje
Een van de aspecten wat ik vroeger niet zo zeer snapte, vanwege mijn leeftijd, was het gevoel voor humor die het origineel kende. Naarmate je ouder wordt ga je dingen meer waarderen, en ik moet zeggen dat ik tijdens het spelen van de remake als een Japans schoolmeisje heb zitten giechelen. Het feit dat Mario een stille hoofdrolspeler is, is de basis voor veel van de humor, aangezien je hem bepaalde gebeurtenissen ziet naspelen wanneer hij deze doorgeeft aan NPC’s.
Bovendien is de reeks aan diverse schurken briljant te noemen, en zijn er veel gekke tegenstanders om uit te dagen. Jaren geleden vond ik bijvoorbeeld de Smithy Gang een beetje intimiderend, maar nu al die jaren later zie ik dat het gewoon een stel idioten bij elkaar zijn.
Flinke dosis variatie
Ik zal niet te diep ingaan op de kern van de gameplay van Super Mario RPG, aangezien deze niet veranderd is, maar een algemeen overzicht is dat je door omgevingen rent en springt met af en toe een vraagtekenblok waar je je hoofd tegenaan kunt botsen. De gevechten zijn turn-based en de acties zijn afhankelijk door getimede knoppen in te drukken om meer schade toe te brengen aan je tegenstanders en minder schade van hen te ontvangen.
Het aspect dat ik echter wilde benadrukken, is hoe gevarieerd de game is. Je krijgt voortdurend minigames, kleine puzzels en dungeon-mechanics voor je kiezen en deze zijn leuk om mee te experimenteren. Ook tijdens gevechten zal je verrast worden, bijvoorbeeld hoe je een shell-game kunt spelen om je ervaring van tijd tot tijd te verdubbelen. Gelukkig zijn het rollen van een rivier op een ton, het achtervolgen van Bowser een berg op, het spelen van deuntjes met kikkervisjes, het racen met Yoshi’s en het navigeren door een doolhof van mijnkarren net zo leuk als ik me herinner en zorgt de nieuwe grafische aanpak voor een frisse wind. Bovendien zijn de hoeveelheid te verkrijgen vaardigheden en wapens indrukwekkend te noemen, vooral omdat de meeste hun eigen unieke gimmicks hebben.
Wat is er nieuw?
Super Mario RPG is in grote lijnen een zeer getrouwe en bijna 1:1 remake van het origineel, maar het kent wel een aantal nieuwe gameplay toevoegingen. Om te beginnen kent de remake een makkelijkere moeilijkheidsgraad, die nuttig zal zijn voor degenen die de getimede knopaanslagen nog niet helemaal onder de knie hebben. Daarnaast zijn er genoeg leuke toevoegingen waarvan ik eigenlijk niets wil verklappen, maar misschien ontdek je na de game nog wat extra en optionele content die echt indruk weten te maken.
Visueel is Super Mario RPG een juweel geworden. Het charismatische stijltje, de uitdrukkingen op de gezichten van Mario en consorten zijn erg koddig en leuk gedaan, en de spelwereld ziet er waanzinnig goed uit. De game loopt ook erg soepel en het speelt lekker weg. Qua geluid zit het ook allemaal wel snor, en de soundtrack kent dan ook een goede upgrade en het is mogelijk om de originele soundtrack tijdens de game af te spelen. Het enige echte gemis in deze remake is het gebrek aan stemmetjes. Hierdoor voelt het allemaal een beetje statisch en stilletjes aan, wat wel een beetje jammer is.
Conclusie
Super Mario RPG is een remake zoals het hoort. De gameplay ligt nog steeds erg in lijn met het origineel uit 1996, maar kent de nodige Quality of Life verbeteringen en grafisch is de boel ontzettend goed opgefleurt. Daarnaast komt er ook een beetje retro-bagage bij, zoals het feit dat sommige onderdelen niet erg goed worden uitgelegd en ertoe kunnen leiden dat je niet weet wat je moet doen om verder te komen. Deze momenten komen echter niet vaak voor en het is nog steeds een intuïtief avontuur. Hoewel turn-based combat niet voor iedereen is weggelegd is Super Mario RPG alsnog een heerlijke game geworden, en zeker een van de games die je in je leven gespeelt moet hebben.
