Onlangs is Super Mario Bros. Wonder verschenen, welke de 2D hoogtijdagen van de welbekende besnornde loodgieter nieuw leven in moet blazen. Weet Nintendo opnieuw te innoveren en krijgen we een heerlijke titel die een glimlach op je gezicht kan toveren? Je leest het in de onderstaande review!
Als klein jongetje groeide ik op met Super Mario, en ik weet nog goed dat ik bij mijn vriendjes voor het eerst de originele Super Mario Bros. op de Nintendo Entertainment System speelde. Geweldig vond ik het, en ik wist niet wat ik zag destijds. Mijn eerste eigen Super Mario-game was Super Mario Bros 3 en ik was regelrecht verliefd geworden op deze game. Het is bijna als fietsen want zelfs nu 35 jaar later speel ik je nog zo door deze game, en dit zijn zaken die je nooit zal verleren.
Toch moet ik heel eerlijk zijn, want na Super Mario World op de SNES heb ik de 2D Mario-games niet meer zo gevolgd, en heb ik games games als New Super Mario Bros. en de Mario Maker games nooit gespeeld. Echter wist Super Mario Bros Wonder mij direct vanaf de eerste trailer al te boeien, aangezien het voor mij aanvoelde als een echte 2D Mario Bros spel. Ik zou het bijna Super Mario Bros. 5 willen noemen, aangezien het echt voelt als een degelijk vervolg op Super Mario World en daarnaast ook weer wat toffe nieuwe ideeën kent. Het blijft mij dan ook altijd verbazen hoe Nintendo het kunstje keer op keer opnieuw flikt, om een game neer te zetten die leuk blijft ongeacht hoe vaak je het ook speelt.
Eenzame hoogtes
Afgelopen vrijdag was het dan eindelijk zo ver en kon ik eindelijk aan de slag met de Super Mario Bros. Wonder. Wat is deze game genieten zeg! En als iemand die veel 2D games speelt, kan ik zeggen dat Mario op eenzame hoogte blijft als het gaat om gameplay. Elke sprong en elk moment is tot in de perfectie uitgewerkt. Je komt na een tijdje spelen dan ook echt weer in dat ritme van de Mario games. Zoals ik al eerder vermelde het is bijna hetzelfde als fietsen, je verleert het nooit.
Hoewel je in de eerste instantie denkt dat Super Mario Bros. Wonder weinig nieuws doet, dan is het begrijpelijk. De game speelt dan ook met de meest open kaart die je jezelf maar kunt bedenken. De gameplay is dan ook gewoon wat je verwacht van een game die je een tot in de perfectie gepolijste 2D-platformgame belooft. Het vertrouwde gevoel dat ontstaat als je stap voor stap de felgekleurde spelwereld ontdekt, en de wijze waarop je de besturing binnen een paar minuten je eigen maakt is ontzettend goed gedaan. Deze zaken maken deel uit van een kwaliteit die voor jou als speler bijna ongrijpbaar is. Het is overal aanwezig en merkbaar en het verdwijnt pas als je de controller hebt weg gelegd, waardoor er weinig meer overblijft dan een aangenaam gevoel van een goed bestede tijd. Dat maakt het er niet makkelijker op om over dit spel te schrijven, maar dat zou jouw probleem niet moeten zijn, want daar zijn wij als recensenten voor bedoeld.
Mariofant
In Wonder maakt Super Mario zijn eerste reis naar het Bloemenrijk, wat waarschijnlijk de meest interessante wending is in dit spel, omdat dit betekent dat er een paar dingen anders zijn dan wat we gewend zijn. Dit geldt ook voor de look van de game, die vertrouwd over komt maar ook veel toffe kleine nieuwe details kent. Er is namelijk veel te zien als het gaat om de uitdrukkingen van de helden maar ook de vijanden in de game, en de kleine animaties zorgen dan ook voor een gevoel van levendigheid binnen de game. Ik heb nog nooit zoveel medelijden gehad met de Goombas als in Super Mario Bros. Wonder. De doodsangst die je van hun gezichtjes af kunt lezen laat zien hoe goed het spel is ontworpen. Er zit zoveel persoonlijkheid in elke beweging; alle transformaties in alternatieve Mario-vormen zijn een soort kunst geworden en dit alles gebeurt tegen levendige achtergronden die gemaakt lijken te zijn van snoep, chocolade en suikerspinnen.
Maar dat is slechts één kant: de gameplay inhoud is ook weer net even anders als je gewend bent ondermijnt de verwachtingen van spelers die deze serie al langer spelen. Dit begint bijvoorbeeld met vijanden die onverwachte dingen doen, zoals het opeten van power-ups, en dit strekt zich uit tot de nieuwe vormen die Mario en zijn vrienden kunnen aannemen. De gameplay zal meteen bekend moeten zijn voor iedereen die ooit een 2D Mario-game heeft gespeeld, maar deze keer zal je een aantal leuke nieuwe power-ups tegenkomen, waaronder de hilarische olifantsvorm, die je groter, en sterker maakt. Terugkomend op de details: Een groene buis betreden als Mariofant ziet er bizar leuk en grappig uit. Er zijn nog andere toffe nieuwe power-ups die je kunt vinden, en al met al heeft Nintendo voldoende werk in de game gestoken om het allemaal net anders te maken als wat we gewend zijn.
Lekker trippen
Maar wat is nou het belangrijkste waarin Super Mario Bros. Wonder zich onderscheidt? Nou, zo nu en dan kom je een Wonder Flower tegen en als je deze verzamelt, verandert de omgeving op een slimme manier in een soort trippy ervaring, waardoor de gameplay ineens helemaal kan veranderen. Zo krijg je ineens een unieke uitdaging voor je kiezen of komen bepaalde objecten tot leven in een onverwachte manier. Het is echt elke keer opnieuw verbazingwekkend om te zien wat je uiteindelijk zult ervaren (ik weet niet wat die Japanners op hebben, maar ik wil het ook), en wanneer je in deze toestand verkeert, heb je de mogelijkheid om een Wonder Seed te verzamelen dat fungeert als het belangrijkste verzamelobject van Super Mario Bros. Wonder. Deze heb je namelijk hard nodig om verder te komen in de game.
Het mooie aan Mario-games is dat het letterlijk voor iedereen bedoeld is: Of je nu 9 of 99 jaar oud bent, een man, vrouw of alles waar daar tussen in zit bent. Van Super Mario Bros. Wonder kan werkelijk iedereen genieten. Een ander aspect wat niet zo nieuw is, maar wel erg goed uitgewerkt is de multiplayer in Super Mario Bros. Wonder. De lokale co-op werkt zeker plezierig. Ik vond echter dat het gebrek aan co-op mechanics het veel minder leuk maakte dan in de New Super Mario Bros.-spellen. Zo speel je wel met elkaar, maar heb je niet echt interactie met andere spelers. Zo kun je elkaar dit keer niet optillen, op elkaars hoofd springen en dergelijke. Het feit dat er een ruime keuze aan personages is, maakt dat enigszins goed en er zijn zelfs personages die je kunt spelen die de game toegankelijker maken. Een van die personages is Yoshi, die de mogelijkheid biedt dat een andere speler op hem kan rijden en niet dood kan gaan. Zodoende kun je Super Mario Bros. Wonder ook spelen met de allerjongste gamertjes onder ons, wat best netjes is.
Mario Souls
De online multiplayer speelt over het algemeen als de lokale co-op. Een geweldige toevoeging hier is dat, wanneer je speelt met de online modus ingeschakeld, er een heel cool Standees-systeem is waarmee je kartonnen bordjes in de diverse levels kunt plaatsen. Het lijkt een beetje op de berichtjes die mensen kunnen achterlaten in Dark Souls en Elden Ring. Ook kun je deze plaatsen dat als je doodgaat, je je geest erin kunt vliegen om weer tot leven te komen bij zo’n kartonnen bord. Super handig en lekker inventief in een Mario-game.
Grafisch is Super Mario bros Wonder van uitzonderlijk hoog niveau, waarbij je tegenwoordig toch regelmatig ziet dat veel derde partijen wat moeite hebben hun games goed te optimaliseren, Laat Nintendo zelf weer eens zien dat ze heer en meester zijn in het optimaliseren van hun games. De game draait in docked mode op een strakke 1080p 60fps en in handheld mode op 720p 60fps. Ik kan je zeggen dat het er op mijn Nintendo Switch OLED wel echt magistraal uitziet en dat de game werkelijk van je scherm knalt.
Iets te makkelijk?
Het enige echte nadeel dat ik kon vinden in Wonder is wellicht dat de game misschien iets te makkelijk is voor de echte doorgewinterde Mario-fanaat, en als dat alles is waar ik over kan zeuren dan is het nagenoeg gewoon de perfecte game. En ja, ondanks dat we nu een nieuwe voice-actor voorgeschoteld krijgen voor Mario, is het misschien een klein beetje wennen. Toch moet ik zeggen dat de nieuwe stemacteur het uitmuntend goed doet. Als je het weet dan hoor je het verschil, maar ben je er niet van op de hoogte dan zal je het verschil waarschijnlijk niet eens opvallen.
Conclusie
Super Mario Bros. Wonder is een waar meesterwerk geworden, die de welbekende Nintendo magie hoog weet te houden en het misschien zelfs naar een ander niveau weet te tillen. De spelduur van de game is prima en ook de diverse bosses zijn weer leuk gedaan en goed uitgewerkt. De kleine details die de game kent zorgen voor de nodige glimlachjes op je gezicht. Het blijft dan ook verbazingwekkend om te zien hoe Nintendo een 40-jaar oude formule kan blijven perfectioneren. Super Mario Bros. Wonder is dan ook een game die je dit jaar gespeeld moet hebben!
