Miles Morales is een spin-off van de originele Spider-Man game welke in 2018 verscheen. Tijdens de gebeurtenissen van de originele game mochten wij al kennis maken met deze Puerto Ricaanse tiener, waar te zien was dat ook hij gebeten werd door een spin. Zoals de titel betaamt speelt Miles Morales de hoofdrol in deze game, welke neergezet wordt als een stand-alone uitbreiding, maar toch echt voelt als een nieuw deel.
Het verhaal gaat verder waar Marvel’s Spider-Man en de DLC The City That Never Sleeps ophielden. Hier werd Miles gebeten door een genetisch gemanipuleerde spin en krachten kreeg die vergelijkbaar waren met die van Peter Parker . Een jaar na het einde van de eerste game heeft Miles samen mogen trainer met Peter Parker en probeert hij een zelfde rol te vullen als Spider-Man. Al snel komt Miles erachter dat hij ook andere vaardigheden bezit als Peter. Zo kan hij gebruik maken van Venom, waarmee hij elektrische ladingen in zijn lichaam om kan zetten en kan gebruiken als wapen, en is het zelfs voor Miles mogelijk om tijdelijk onzichtbaar te worden.
Ondanks dat Miles nog piep jong is, zal hij nog veel ervaring op moeten doen. Daarnaast zal hij een gezonde balans moeten vinden tussen het steunen van de campagne die zijn moeder voert om in de gemeenteraad te komen van New York en het beschermen van de stad. Peter Parker gaat samen met MJ een aantal weken op vakantie en draagt de verantwoordelijkheden van Spider-Man over aan Miles. Op het moment dat Peter dan ook vertrokken is, breekt de pleuris uit in “The Big Apple” en komt Miles terecht in een oorlog tussen de Roxxon Energy Corporation en een high-tech crimineel leger genaamd de Underground, geleid door de Tinkerer. Een flinke last voor een tiener die in Harlem woont…
Slimme zaken
Marvel’s Spider-Man werd gekenmerkt door zijn goed uitgevoerde verhaal en kende de nodige diepgang in het Spider-Man universum die we nog niet eerder hadden gezien in een game waarin de superheld speelde. Dit werd op zijn beurt weer teniet gedaan door de DLC die de game kende, want deze was behoorlijk kort en het verhaal zat zeker niet op hetzelfde niveau als de basegame. Spider-Man: Miles Morales weet daarentegen weer een ijzersterk verhaal neer te zetten, en het charisma van hoofdpersonage Miles speelt hier een hele grote rol in. In deze game komt hij namelijk heel onschuldig over en is hij nog bezig om zijn weg te vinden als superheld. Daarnaast is hij wat iel en oogt hij wat slapper in vergelijking met Peter Parker, waardoor zijn jonge leeftijd en onervarenheid meer tot leven komt.
Aangezien Miles nog een tiener is, komt hij voor een aantal flinke keuzes te staan en het is mooi om te zien dat Miles ook de nodige onzekerheden heeft die andere tieners ook hebben. Hierdoor voelt de game dan ook fris aan, ondanks dat we veel dezelfde dingen doen als het origineel. Toch weet het wat andere zaken op slimme wijze te verfijnen in de gameplay, waardoor het niet zo repetitief en herhaaldelijk aanvoelt als het origineel. Met het voltooien van dit soort missies speel je Activity Tokens vrij, die je weer kunt investeren om nieuwe gadgets, visors en zelfs pakken vrij te spelen (waaronder het “Into The Spider-Verse” pak, compleet met schokkerige animaties en alles!).
Lekker fris!
In Miles Morales mogen we onszelf opnieuw verplaatsen in de grote open wereld die New York heet. Opnieuw is de stad bezaaid met een shitload aan missies, zijmissies en andere nevenactiviteiten die je kunt doen. De gameplay is opgedeeld in een flink aantal segmenten, en zo mogen we net als voorheen weer diverse criminele activiteiten op straat zien te stoppen, mogen we vijandelijke basissen uitschakelen en mogen we weer de nodige stealth en combat missies gaan voltooien. Dit klinkt natuurlijk nog zoals het origineel, maar toch weet Miles Morales zich hierin te onderscheiden, waardoor het frisser aanvoelt. Miles heeft namelijk de beschikking over zijn eigen app, waar inwoners van New York gebruik van kunnen maken als zij problemen hebben. Het gebruik van deze app stroomlijnt de ervaring van zijmissies veel beter, en daarnaast is er veel meer variatie te vinden in deze missies dan voorheen. Ook de criminele activiteiten (die in het origineel nogal repetitief waren) zijn iets diverser geworden maar voelen door het gebruik van de app wel veel beter aan dan in het origineel.
Aangezien Miles nog een beetje groen achter de oren is, heeft Peter Parker een aantal holografische trainingsmissies voor de tiener verstopt in New York. Door deze te voltooien zal je nieuwe vaardigheden vrij spelen die je zullen helpen bij je missie om New York te redden. De manier waarop deze missies in elkaar gezet zijn, is heel creatief te noemen en geeft je het gevoel dat Miles echt groeit als “nieuwe” Spider-Man.
New York, New York!
Spider-Man: Miles Morales speelt zich af in een winters New York, en dit roept een heerlijk warme sfeer op (zoals ik dat vroeger kreeg als ik de film Home Alone 2 keek). De straten leven op door de verschillende kerstversieringen, lampjes, sneeuw en andere leuke details. Daarnaast leven de straten ook echt, en het is ook aan te raden om eens een keer te voet door de stad te lopen en kijken het grote hoeveelheid verkeer en voetgangers die de straten bevolken. Daarnaast kent de game weer de nodige cameo’s en zal je weer een paar opvallende plekken tegenkomen. Het belangrijkste aspect is misschien wel het webslingeren, welke je nog steeds een waanzinnig gevoel van vrijheid geven. Niks is zo tof als het rennen tegen hoge gebouwen om er gelijk weer met volle vaart af te duiken, wat ziek stijlvolle salto’s te maken om zodoende net boven het drukke verkeer weg te slingeren. Insomniac Games had al ongelooflijk goed werk afgeleverd met de eerste Spider-Man game om dit zo goed mogelijk in beeld te brengen, want het speelt zo fokkin’ soepel en fijn en dat is in Miles Morales niet anders.
Miles Morales weet zich goed te onderscheiden van de originele game, ondanks dat er natuurlijk veel hetzelfde gedaan wordt. Dit komt ten eerste door het hoofdpersonage Miles, welke afkomstig is van een andere cultuur als Peter. De bijbehorende NPC’s die je tegenkomt versterken dit gevoel en daarnaast zijn er een aantal leuke details die ervoor zorgen dat het allemaal net wat anders aanvoelt. Een ander mooi voorbeeld is dat hip-hop een grote rol speelt in het leven van Miles. Zo zal je een muzikale zijmissie krijgen in de game, merk je al snel op dat Miles zelf hip-hop produceert en horen we lekkere deuntjes in de achtergrond muziek van de game (waarin epische orkestmuziek wordt gemixt met een lekkere hip-hop beat).
Venom!
Naast de krachten die Peter Parker bezit, beschikt Miles over Venom krachten en kan hij zichzelf onzichtbaar maken. Al snel in het begin van de game komt hij erachter dat hij energie in zijn lichaam op kan wekken en deze kan gebruiken om krachtige electrische stoten uit te delen. Dit zorgt ervoor dat vijanden flink wat schade oplopen, maar ook tijdelijk gestunned zijn. Daarnaast heeft hij deze krachten ook nodig om diverse bosses te verslaan die hij tegenkomt in de game. Deze vaardigheid zal in de loop van de game ook nog flink uitgebreid worden met een aantal toffe specialmoves die je stijl achterover zullen slaan. De kracht van Venom uit zich dan ook in een kleurrijk schouwspel waarbij de electrische vonken je om de oren zullen vliegen. Ondanks dat gevechten soms behoorlijk pittig kunnen worden en crowd-control soms lastig kan zijn, moet ik wel zeggen dat ik de Venom krachten van Miles wel aardig overpowered vind. Helemaal als je tegen het einde van de game loopt, krijg je een Venom move die wel erg sterk is, en toch een beetje de uitdaging uit de game weet te halen.
Het vechten in Spider-Man voelt als dansen en wordt ontzettend soepel en stijlvol op je beeldscherm getoverd. Zo springt Miles acrobatisch en soepel tussen de vijanden door, terwijl hij vuisten, kogels, granaten en zelfs raketten ontwijkt. Hoe hoger de combo-meter wordt, hoe raker de klappen zijn die je uitdeelt. Als je alle vijanden hebt verslagen is het ook aan te raden om eens goed om je heen te kijken naar het prachtige resultaat van je acties, waar je diverse baddies tegen de muren en grond aan hebt geplakt met je webshooter, terwijl er andere bewusteloos op de grond liggen na te kreunen. De combat is ontzettend soepel, ziet er flashy uit en geeft je een bevredigend en heerlijk gevoel.
Naarmate dat je vordert in de game verdien je XP, waarmee je skillpoints kunt verdienen, en hiermee speel je ook weer diverse nieuwe vaardigheden vrij in de game. Met deze skillpoints kun je in drie verschillende takken je skillset uitbreiden, waardoor gevechten en stealth missies nog soepeler zullen verlopen. Daarnaast kan ook Miles vertrouwen op zijn Spidey Sense, een superkracht waardoor hij gevaar voelt aankomen. Dit wordt weergegeven door een witte flits om zijn hoofd, zie je dit gebeuren en verkleurd deze flits naar rood, dan moet je zo snel mogelijk op de “dodge-knop”drukken om dit gevaar te ontwijken.
Volwaardig!
Spider-Man: Miles Morales is dan wel geen vervolg, en meer een stand-alone uitbreiding, toch weet de game voldoende content te brengen waardoor het voelt als een opzichzelfstaande volwaardige game. In tegenstelling tot de eerder verschenen DLC voor Spider-Man , is er in Miles Morales voldoende te beleven en wordt het allemaal gevarieerd genoeg gebracht. Daarnaast is het verhaal ontzettend goed geschreven en voelen de zijmissies dit keer een stuk geloofwaardiger aan. Op een modale moeilijkheidsgraad zal je ongeveer 25 uur nodig hebben om alles missies en zijmissies te voltooien, waarna je de eindcredits op het scherm zal zien rollen (kijk deze wel even af voor een verrassing!). Daarna krijg je de beschikking tot een hogere moeilijkheidsgraad en een New Game+ optie, waarin je nog een aantal leuke dingen vrij kunt spelen.
Miles Morales is verkrijgbaar op de PlayStation 4, maar de game komt pas echt tot zijn recht op de next-gen console van Sony. Met de komst van de nieuwe hardware mogen we nu eindelijk genieten van ray-tracing op consoles, en Spider-Man Remastered en Miles Morales zijn wellicht de beste showcases die de PlayStation 5 op dit moment kan hebben. Waar je in de PS4-versies nog generieke reflecties hebt, zie je in de PS5 variant van de game werkelijk de kloppende reflecties. Dit klinkt wellicht als een klein detail, maar aangezien de game zich afspeelt in New York waar wolkenkrabbers vol glas de stad overheersen is dit een waanzinnig mooi detail. Je ziet de reflecties van jezelf, voetgangers en voertuigen voorbij komen als je langs een raam van een flatgebouw hangt. Deze details zie je ook terug in de lak van voertuigen en plasjes die op de weg liggen. Daarnaast kent de game ook mooiere effecten zoals rook uit putdeksels en explosies. Dit alles wordt gepresenteerd in volledig 4K / 30 fps als je voor quality mode gaat.
Ook heb je op de PlayStation 5 de keuze om te kiezen voor performance mode, waardoor je de game in 60fps kunt spelen. De eerder genoemde ray-tracing details kom je hier niet tegen, maar in plaats daarvan krijg je een ontzettend soepele speelervaring welke ongekend en ook erg next-gen aanvoelt. Ik moet daarnaast ook zeggen, dat als je eenmaal de performance mode aan hebt gehad je niet snel terug zal gaan naar quality. Hoewel de game er dan mooier uitziet en meer details kent, geniet het op soepele wijze web-slingeren door het grote boze New York toch echt de voorkeur. Ongeacht welke grafische mode je ook kiest, het is ontzettend mooi om te zien wat Insomniac Games heeft geflikt met deze game (en de Spider-Man Remaster) op de PlayStation 5.
Conclusie
Insomniac Games had met Marvel’s Spider-Man al iets heel bijzonders in handen, en met Miles Morales flikken ze het gewoon weer om iets bijzonders voor te schotelen. De basis was al gelegd en Miles Morales weet dit op subtiele wijze te verbeteren. Het geeft ons een ijzersterk verhaal van een tiener die op ontdekkingsreis gaat om zelf een superheld te worden. Spider-Man: Miles Morales is een ontzettend bevredigende ervaring en een must-buy voor elk zichzelf respecterende PlayStation gamer!
