Het heeft even geduurd, maar ieders favoriete egel is terug met een nieuwe game, en dit keer mag onze blauwe held zich voortbewegen in een heuse open wereld. Of ontwikkelaar Sonic Team ook werkelijk geslaagd is in het brengen van een fris nieuw windje binnen de Sonic franchise, lees je in de onderstaande review!
Mijn eerste ervaring met de iconische supersonische egel, Sonic, was uiteraard op de SEGA Mega Drive. Ergens in 1991 kreeg ik van de Sint dan ook de console inclusief de game in mijn schoen, aangezien ik natuurlijk een hele lieve jongen was geweest het afgelopen jaar. Hoewel ik vroeger ongelooflijk kon genieten van de Mario-games, was Sonic natuurlijk veel stoerder en sneller en als negenjarig jochie maakte dat best indruk. Op het schoolplein was je natuurlijk een echte bad-ass als je Sonic speelde. Toch wist Super Mario en zijn vrienden in de loop der jaren meer te innoveren, waar Super Mario 64 de grootste stempel wist te drukken als het ging om 3D platformers.
Hoewel SEGA probeerde bij te benen, lukte het ze in de jaren ’90 niet echt, totdat de Dreamcast ten tonele verscheen. Op deze legendarische (en laatste) console van SEGA verscheen namelijk Sonic Adventures, welke zelfs tot nu toe gezien wordt als de beste 3D Sonic-game ooit gemaakt. Helaas zat het SEGA allemaal niet mee, en de Dreamcast was dan ook de laatste console van het Japanse bedrijf die op de markt verscheen. Toch bleef SEGA niet bij de pakken neerzitten, en besloot om hun toekomstige games op alle beschikbare consoles uit te brengen. Toch bleven zij een beetje sukkelen met Sonic, want het bleek verdomd lastig om goede kwalitatieve games uit te brengen met onze iconische egel in de hoofdrol.
Met de komst van Sonic Frontiers probeert SEGA in ieder geval eens iets heel anders te doen met de franchise. Dit is dan ook de eerste echte 3D Sonic-game welke een open-wereld kent en daarnaast flink wat oude en nieuwe elementen samen laat smelten. Ondanks dat de game verre van perfect is, weet het wel een goede toon neer te zetten en dat belooft toch veel voor de toekomst van Sonic.
I’m Gone Sent Into Outer Space…
Het verhaal van Sonic Frontiers is een beetje oppervlakkig, maar wel vermakelijk. In de game ga je dan ook samen met Sonic, Tails en Amy op reis naar Starfall Islands. De helden gaan op deze eilanden dan ook op zoek naar Chaos Emeralds, aangezien deze hier gesignaleerd zijn. Klinkt makkelijk, maar al snel worden Sonic en zijn vriendjes via een soort wormhole naar een Cyber Space-dimensie geteleporteerd. Sonic weet gelukkig genoeg te ontsnappen en keert terug naar Starfall Island, daar waar hij al snel geconfronteerd wordt door een mysterieuze stem. Deze verteld hem dat hij zijn vrienden kan redden door het tegen de zogenoemde Titans op te nemen en deze te vernietigen. Zoals het Sonic betaamt gaat hij opnieuw op avontuur met als missie op zoek te gaan naar de Titans die zijn vrienden gevangen houden!
Sonic Frontiers is dus een open wereld-game, maar hier zit wel een klein addertje onder het gras. De Starfall Islands zijn behoorlijk groot en de eilanden kennen ook hun eigen thema. Toch dient deze overworld meer als een soort hub, welke ingericht is als een soort racebaan met daarin verschillende obstakels, loopings, lanceerplatformen en alles wat je je maar kan bedenken in een Sonic-game. In deze overworld kun je verschillend gekleurde portalen vinden, waar ik je later in de review meer over vertel.
In het begin voelen de eilanden trouwens nog een beetje leeg, en dat is ook de bedoeling van de game. Zo zal je in de loop van je avontuur een flink aantal verborgen rails en lanceerplatformen ontdekken en uiteindelijk is het mogelijk om een compleet railsysteem vrij te spelen over het eiland. Hiervoor zal je wel eerst een aantal map challenges vrij moeten spelen. Deze challenges zijn eigenlijk korte missies, zoals het tegen de klok naar een bepaald punt rennen, die wanneer je ze voltooit niet alleen een deel van de kaart onthullen, maar ook een deel van het railsysteem op de eilanden herstelt. Wanneer alle map challenges op een eiland goed zijn volbracht, heb je niet alleen het volledige railsysteem tot je beschikking, maar ook de mogelijkheid om naar de Cyber Space Portals te fast-travelen.
…To Find Another Race
De game kent, zoals ik al eerder vertelde, twee soorten Cyber Space portalen. Zo zijn er de rode portalen welke je teleporteren naar traditionele Sonic-levels zoals je ze eigenlijk van vroeger kent. Hierin moet je zo snel mogelijk door een level racen, en zijn er diverse routes die je kan nemen. Deze rode portalen zijn bedoeld om Vault Keys vrij te spelen, en elke rode portal kent dan ook vijf Vault Keys die te vinden zijn. Vier van deze Keys krijg je voor het behalen van diverse objectives, zoals bijvoorbeeld een S-Rank behalen of met een bepaald minimaal aantal ringen een level voltooien. De vijfde Key krijg je wanneer je alle objectives binnen een portal hebt behaald. De Vault Keys heb je op hun beurt weer nodig om de Chaos Emerald Vaults te openen, waardoor het mogelijk wordt om het tegen de Titans op te nemen.
Naast de rode portalen zijn er ook paarse te vinden. Deze portals brengen je naar Big (dat grote lompe beest, je weet toch…) en bij hem is het mogelijk om jezelf even lekker te ontspannen door te gaan vissen. In de overworld van Sonic Frontiers vindt je namelijk paarse munten, en deze munten kun je dus bij Big inwisselen zodat je even met zijn hengel mag spelen. Door te vissen verdien je ook nog een tokens, waarmee je weer diverse collectables kunt kopen. Ook is het mogelijk om gouden tickets op te vissen, welke je meteen kunt inwisselen voor een collectable naar keuze uit de indrukwekkende collectie van Big.
Guardians & Titans
Zoals het Sonic betaamt zullen we ook moeten vechten, maar net als in de voorgaande games ligt hier niet echt de nadruk op. Combat kom je in Sonic Frontiers in ieder geval genoeg tegen, en in deze open world setting ontkom je er dan ook niet aan. Sonic Frontiers kent dan ook een variatie aan gewone vijanden en Guardians. Deze Guardians zijn een soort mini-bosses welke altijd een Portal Gear achterlaten wanneer ze verslagen zijn. Deze vijanden zijn soms ietsje groter dan de normale vijanden, maar soms kunnen het ook torenhoge huge-ass vijanden zijn. Elke Guardian heeft ook zijn eigen tactiek nodig om te verslaan, wat de variatie dan ook weer heel tof maakt.
Ondanks dat het design van de diverse vijanden best gevarieerd is, stellen de Titan boss-fights toch wel een beetje teleur. De presentatie van deze gevechten voelen in de eerste instantie episch aan, maar al snel kom je erachter dat je flink wat vrijheid verliest. Dit komt doordat je hier gelimiteerd wordt tot kleine arena’s of juist on-rail segmenten, waarin je maar een klein aantal opties hebt om het gevecht aan te pakken. De Titan gevechten bevatten wel hele vette cutscènes en quick time events, maar zijn toch een grote stap terug vergeleken met de Guardians, waarbij je wel meer opties en tactiek kunt toepassen.
Om door een ringetje te halen
Veel Sonic-fans weten dat het belangrijk is om ringen te verzamelen in de games, zo ook in Frontiers. Het is dan ook heel belangrijk om je hoeveelheid ringen in de gaten te houden, want deze dienen namelijk ook als bescherming tegen damage van vijanden. Ben je al je ringen kwijt en weet een tegenstander je alsnog te raken, dan is het Game-Over! Gelukkig is Sonic Frontiers wel vergefelijk en keer je al snel terug naar je laatst opgeslagen punt. Naast dat de ringen als bescherming dienen, geven ze je ook een boost wanneer je het maximale aantal ringen bij je draagt. Sonic krijgt ineens een soort blauwige gloed om zich heen en hierdoor zijn zijn aanvallen net iets sterker en sneller. Ook kun je ringen in de spelwereld vinden met zijn Cyloop attack. Met deze move kun je als Sonic een rondje over de grond lopen, waardoor je een spoor achter laat. Alle vijanden die zich hierin bevinden lopen schade op, maar met deze move kun je ook ringen en andere schatten vinden.
Naast de Cyloop bezit Sonic ook de mogelijkheid om zijn vijanden in elkaar te slaan. In het begin van de game is dit onderhand de enige manier om vijanden te lijf te gaan, maar naarmate je in de game vordert speel je steeds meer nieuwe skills en aanvallen vrij. Hoewel het tof is dat je naarmate je verder komt je meer kunt, maar de combat voelde in het begin wel erg saai en eentonig aan. Aan de button-bash maniakken is ook gedacht, want de game kent ook een Auto Combo-skill welke je snel vrijspeelt. Hiermee kun je zelf kiezen welke skills je hiermee wilt gebruiken en de Auto-Combo zal automatisch alles voor je regelen als je als een bezetene op je controller aan het rammen bent.
Gotta find’em all!
In Sonic Frontiers zijn er een shitload aan collectables te vinden. De belangrijkste collectables zijn natuurlijk de eerder genoemde Vault Keys en de Portal Gears. Verder kom je nog memory tokens tegen, welke je nodig hebt om je vrienden te redden. Ook zal je Koco’s moeten verzamelen, om zo je snelheid en je maximale capaciteit van ringen te upgraden. Als laatste zal je ook Seeds vinden, waarmee je je attack en defence kunt verbeteren. Naast deze collectables zijn er ook nog verschillende side-quests te vinden, vaak in de vorm van een minigame of puzzel. De meeste collectables zijn vooral van één bron te krijgen, maar kunnen ook willekeurig door vijanden gedropt worden, wat er voor zorgt dat het loont om het gevecht aan te gaan.
Popperdepop-up!
Ik moet zeggen dat Sonic Frontiers grafisch een pareltje is geworden, en er is veel detail gestopt in de diverse eilanden die de game kent. Ze hebben elk hun eigen kenmerken en unieke thema. Waar je jezelf op het ene eiland op uitgestrekte grasvlakte bevindt, ben je vervolgens op het volgende eiland door een hete woestijn aan het rennen. Het is in ieder geval erg vermakelijk om Starfall Islands te verkennen. Ook de diverse Cyberspaces zijn goed ontworpen en zorgen voor een soort surrealistische afwisseling.
Ondanks dat de omgevingen en personage modellen op zich prima zijn, kent de game wel de nodige technische problemen. Schaduwen en objecten doemen ineens op en de pop-up die de game kent en dit weet de spelervaring flink te verstoren. Sommige platformen zijn soms zo hoog dat je ze vanaf de grond niet gelijk kunt zien, wat extra irritant is wanneer je op zoek bent naar specifieke collectables, en wat dus erg frustrerend kan zijn.
Sonic Frontiers kent op de PlayStation 5 en Xbox Series X twee verschillende grafische modi. Zo is daar de graphics mode, die je een 4K-resolutie en stabiele 30fps geeft, en kent de game een Performance Mode met een resolutie van 1080p en een stabiele 60fps. Standaard staat het spel ingesteld op de Graphics Mode, maar voor een game waarin snelheid zo belangrijk is, is de keuze voor de meeste gamers snel gemaakt. Een framerate van 60fps doet de game namelijk veel goed. Hoewel de 1080p resolutie er voor zorgt dat je een minder scherp beeld te zien krijgt, valt het verschil niet zozeer op dankzij de upscaling die wordt toegepast. Al met al presteert Sonic Frontiers best goed, en kent het geen framedrops en glitches. Het enige wat je dus tegen zult komen is de eerder genoemde pop-up.
Sonic Frontiers is een waanzinnig snelle game, maar je hoeft niet bang te zijn dat de game binnen een poep en een scheet is uitgespeeld. Als je alleen het hoofdverhaal zou volgen ben je ongeveer 20 uur zoet om deze te voltooien. Mocht je een ware completionist zijn dan mag je hier zeker nog een 20 uur aan toevoegen, dus er is zeker genoeg te doen om je flink lang zoet te houden!
Conclusie:
Frontiers is een solide Sonic ervaring en de verschuiving naar een meer open-wereld aanpak werkt dan ook best goed. In wezen krijgen we nog steeds dezelfde basis gameplay voorgeschoteld maar dit keer in een ware 3D-stijl, welke hier en daar afgewisseld wordt met verrassende elementen. Sonic-fans zullen zeker blij worden van deze game, maar ook nieuwkomers zullen genoeg plezier kunnen beleven. Grafisch kent Sonic Frontiers wel wat mankementen, waarvan de hevige aanwezigheid van pop-up wel het grootste minpunt aan de game is en de spelervaring toch aardig weet te verstoren. Frontiers is zeker geen perfecte game, maar het weet wel de goede snaar te raken als het gaat om gameplay.
