Op StarGamers zijn we nog weleens wat later met onze reviews. Dit vanwege het feit dat nog niet alle uitgevers op ons vertrouwen omdat wij de “New Kid On The Block” zijn. Vanwege dit feit (wat hopelijk langzamerhand gaat veranderen) zijn we iets later met de review van Wolfenstein: The Old Blood. Men moet kunnen sparen voordat men kan gamen. Gelukkig is deze standalone uitbreiding niet zo duur en zodoende kon Rowdy alsnog aan de slag met de PC versie van de game. Zijn bevindingen lees je uiteraard in deze review!
Jawohl!
Ergens vorig jaar verscheen de game Wolfenstein: The New Order. Dit was de eerste game van ontwikkelaar MachineGames, die aan de slag mocht met de licentie van uitgever Bethesda. The New Order kende een opmerkelijk (over the top) verhaal en de setting was uitermate goed uitgedacht.
The New Order speelde zich af tijdens een alternatieve geschiedenislijn waarin de Nazi’s de Tweede Wereldoorlog hadden gewonnen. De game speelde zich af in de jaren ’60 waar de Duitsers volledig aan de macht waren.
Ich habe es nicht gewust!
Nu komt Bethesda met Wolfenstein: The Old Blood, een prequel om je vingers bij af te likken (slobberslobber). De game speelt zich af in 1946, waarin de Tweede Wereldoorlog nog in volle gang is. De geallieerden doen er alles aan om het Nazi tuig te stoppen. Aan jouw de taak als B.J. Blazkowicz om het tij te doen keren. De game kent twee hoofdstukken die je kunt voltooien. Ondanks dat het verhaal van The Old Blood niet echt in de buurt komt van zijn voorganger, moet ik wel zeggen dat de game behoorlijk vermakelijk is. Verwacht weer wat “over-the-top” momenten en leuke humor waar flink wat Duitse stereotypes in voorkomen.
Zoals de titel al doet vermoeden speelt de game zich af in kasteel Wolfenstein. Het krioelt hier van de Duitse soldaten maar ook Commanders komen om de hoek kijken. Het is ook taak om verborgen te blijven want als de vijand je spot ben je nog lang niet jarig. Nu is sluipen een van de manieren van aanpak, maar ben jij een “gunblazing muthafucka” dan is deze mogelijkheid ook zeker aanwezig. Houd er wel rekening mee dat de game dan wel een stukje pittiger wordt. Wel moet ik zeggen dat de stealthy speelstijl een beetje geforceerd wordt in de game, wat nog weleens kan leiden tot frustrerende momenten.
Verdammt noch mal!
The Old Blood is een standalone uitbreiding op de vorige Wolfenstein game en kent een aantal nieuwe elementen. Zo zijn er een aantal nieuwe wapens, die uiteindelijk weinig impact op de gameplay hebben. Nu is de gameplay aardig solide te noemen maar misschien had ik iets meer vernieuwingen verwacht. Gelukkig is de game lang genoeg om je te vermaken. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad die je kiest en op welke manier je speelt ben je zo ongeveer acht uur bezig om de twee hoofdstukken uit te spelen. De speelduur is eventueel te verlengen als je alle collectibles wilt verzamelen doormiddel van tien Challenge maps. Als kersje op de appelmoes kun je na elk hoofdstuk ook nog een level uit de originele Wolfenstein 3D spelen. Nostalgie ten top!
Conclusie
Vorig jaar werden we al aardig verrast door Wolfenstein: The New Order. Dit was een lekkere shooter die wat nostalgische gevoelens naar boven bracht. Nu met deze standalone uitbreiding doet ontwikkelaar MachineGames het nog eens dunnetjes over, al kan het The New Order niet overtreffen. Het doet niet meer en ook niet minder als de vorige game en daar is ook zeker niets mis mee. De game zit gewoon goed in elkaar, biedt een dun maar aardig verhaal en kent genoeg extraatjes. Grafisch is de game niet hoogstaand, maar vermaak gaat natuurlijk voor alles.
Aangezien The Old Blood 20 euri’s kost, haal je een leuke en vermakelijke game in huis, waarin je weer heel wat uurtjes vertrouwd onze Oosterburen kunt lastig vallen.
