In het einde van afgelopen jaar werden Xbox bezitters verrast door de komst van een nieuwe Tomb Raider game. Lara was terug, en hoe! Pc- en Playstation gamers konden er jaloers op zijn, aangezien de game op een later tijdstip op deze platformen zou verschijnen. PS4 bezitters moeten nog wachten tot het einde van dit jaar, maar pc-bezitters kunnen nu dan eindelijk aan de slag met Rise of the Tomb Raider. Rowdy trok zijn overlevingspak aan en ging op avontuur in Siberië.
Aangezien wij eind vorig jaar geen reviewcode hadden ontvangen van Microsoft en Square Enix, moesten we wat langer wachten om deze game te mogen spelen. Gelukkig is daar dan nu de pc-versie en mocht ik helemaal los met Lara (nee, niet zo perverts!).
Zo vader, zo dochter
In dit deel van de befaamde serie treedt Lara in de voetsporen van haar vader. Deze was voor zijn “zelfmoord” namelijk op zoek naar The Divine Source, een artefact wat de mens onsterfelijk zou kunnen maken en genezen van alle ziektes. Ondanks dat hij geloofde dat dit artefact werklijk krachten zou bezitten, werd hij bekritiseerd door de archeologische wereld en werd hij bestempeld als een dromenjager en gek. Lara had al wat dingetjes meegemaakt in haar prille leven en vermoedt dat er een kern van waarheid in haar vaders verhalen zit. Dus besluit zij om haar vaders werk te voltooien en om zijn naam weer in een goed licht te zetten.
Door de aanwijzingen die Lord Croft heeft achtergelaten komt Lara terecht in het ijskoude Siberië. Maar niet alleen zij zit achter The Divine Source aan, er is namelijk ook een groep genaamd Trinity, die alles op alles zet om deze in handen te krijgen.
Het verhaal in Rise of the Tomb Raider start in Siberië. Al klimmend door het sneeuwerige berglandschap, waar elke stap een stap naar de dood kan zijn, merk je op hoe prachtig en gedetailleerd de game is opgezet. De vergestrekte aangezichten van het glooiende Siberische landschap branden op je netvlies als een prachtig schilderij. Gelukkig is de game niet alleen voorzien van alleen maar sneeuwlandschappen, maar komen we ook in begroeide donkere tombes en in diverse warmere valleien. Elk ademt zijn eigen sfeer uit en trekken je dan ook compleet dit vette avontuur in.
Raid die tombes!
Een Tomb Raider game zou nergens zijn zonder tombes en het raiden ervan. De game kent dan ook een negental tombes die als side quests dienst doen. Deze proberen de game toch fris te houden en testen je overlevingsskills. Naarmate de game vordert kom je dan ook steeds moeilijkere tombes tegen met de bijbehorende puzzels om nieuwe schatten en vaardigheden vrij te spelen. Nu zijn de diverse puzzels in de game behoorlijk uitdagend, maar ook weer niet te moeilijk. Ik moet zeggen dat de puzzels wel ietwat standaard zijn. Je moet waterpeilen laten stijgen en zaken om ergens te komen of juist een steen tegen een bevroren wand aan laten knallen om deze te kunnen beklimmen. Opletten en goed om je heen kijken om de omgeving te verkennen is dus een pre. Het vereist wellicht wat denkvermogen, maar de puzzels zijn zo gemaakt dat je niet echt snel vast komt te zitten in de game.
Sneaky shit Lara
Opvallend genoeg moest ik tijdens het spelen constateren dat Rise of the Tomb Raider meer actiegeoriënteerd is dan de voorgaande delen. Je komt al heel snel in contact met bloeddorstige dieren, zoals beren en wolven maar ook diverse Trinity aanhangers, die de opdracht hebben gekregen om jouw eens vol te blaffen met lood. Gelukkig kan Lara meer dan alleen klauteren en klimmen, en kan ze aardig goed overweg met pijl en boog en diverse guns. Dat niet alleen, want sneaken kan mevrouw ook als de beste en ze haalt in stealth mode zomaar de ene naar de andere gespierde Trinity soldaat onderuit.
De nadruk in deze game ligt dus meer op actie, want constant wordt je belaagd door de diverse soldaten. Iets wat we in vorige delen in mindere mate tegenkwamen. Na het uitspelen van de game, bedacht ik me ineens dat ik flink wat baddies over de kling had gejaagd en dat Lara een complete genocide op haar geweten had. Dat wil nogal wat zeggen toch? Een Solid Snake zou er jaloers op zijn hoeveel gasten zij in een complete game naar de eeuwige jachtvelden heeft gestuurd, damn…
Lara’s Crafting
Rise of the Tomb Raider kent daarnaast een aangepast craftsysteem. Hierdoor is het simpel om bepaalde zaken te maken, zoals normale pijlen, vuurpijlen, gifpijlen en explosieve pijlen. Maar het blijft niet alleen bij de pijl en boog. Ook kun je later in de game speciale ammunitie maken voor je diverse guns. Tevens kom je in de game ook blikjes en flessen vodka(?!) tegen die je met een druk op je muisknop kunt omtoveren in een bom of molotovcocktail. Het is wel zaak dat je genoeg resources opzoekt, zoals hout, olie, dierenhuiden en doeken om dit te kunnen maken. Deze vind je in diverse lootboxen, maar je kunt ook op jacht gaan naar dieren om deze te verkrijgen. Lekker beren vellen dus.
Ook terug van weggeweest zijn de kampjes in de game. Hier kun je lekker even uitrusten, maar het is belangrijker om je shitload aan zooi te upgraden. Zodoende leer je nieuwe vaardigheden om beter te worden in het surviven, de stealth combat of juist met je wapens. Er is in ieder geval genoeg te doen bij het kampvuur.
Lineaire openwereld game
Zoals je van een Tomb Raider game mag verwachten, is ook Rise of the Tomb Raider een groots opgezette lineaire game. Het is steeds het doel om van A naar B te gaan, om zodoende het verhaal te vervolgen. Gelukkig kent de game diverse wijde “hub” gebieden die ook wat meer brengen dan alleen maar door voorbepaalde routes te lopen, rennen, vallen, opstaan en dan weer door te gaan. Deze gebieden zitten vol met verstopte extraatjes die ervoor zorgen dat de game een langere levensduur mee krijgt. Het zijn dan wel simpele zoekopdrachten, maar ze houden je wel lekker bezig. Zo kun je diverse collectables vinden, zoals verborgen schatten, maar kom je ook pilaren tegen met oude talen. Deze kun je vertalen en dit zorgt ervoor dat Lara langzamerhand de talen gaat leren. Hierdoor kun je hints vinden om de diverse schatten te vinden.
Ook zijn er diverse side quests te vinden in de hub gebieden die gegeven worden door de bewoners van deze gebieden. Zo moet je bijvoorbeeld diverse radiostations uitschakelen of een grot ontdoen van wolven om lekkere loot te ontvangen. Al deze extra content zorgt ervoor dat de speelduur van de game verdubbeld wordt. Zo duurt de main quest line ongeveer 13 uur om te voltooien en mag je het nog eens verdubbelen als je alle side quests en tombes wilt vinden en voltooien.
Op expeditie met kaartjes
Ben je uiteindelijk klaar met het verhaal en alles wat eromheen hoort dan kun je nog verder met de Expeditions modus. Dit is een optie waarin je diverse delen van de game kunt herspelen of zelf missies kunt maken. Een idee wat mij een beetje deed denken aan de Contract modus in Hitman Absolution. In deze modus kun je gebruik maken van speciale kaarten die de expeditions makkelijk of moeilijker kunnen maken. Zo zijn er kaarten die ervoor zorgen dat vijanden grote hoofden krijgen, of dat je makkelijker aan resources kan komen. Maar er zijn ook kaarten die je in kan schakelen die averechts werken, zodat je bijvoorbeeld minder health hebt, of juist je wapens zwakker maken. Zodoende kun je dus missies samen stellen en een highscore zetten die jouw vrienden dan moeten zien te verbreken. Een leuke toevoeging aan de game, maar helaas zit er ook een keerzijde aan.
Het kaartensysteem is namelijk leuk bedacht, maar ook gelijk de melkkoe van de game. Je kunt diverse kaarten vrijspelen tijdens het voltooien van de verhalende modus, maar wil je wat dikkere kaarten dan mag je de portemonnee gaan trekken. Dit kaartensysteem zit namelijk gebonden aan een microtransactie dingetje. Dus wil je vette kaarten hebben, wees dan bereid om diep in de buidel te tasten.
Pc elite for the win!
Rise of the Tomb Raider zag er op de Xbox One al fenomenaal goed uit, en laat ik stellen dat dit met de pc-versie nog veel mooier is. Nu moet er wel gezegd worden dat als je met deze game alles uit de kast wilt trekken je ook een stevige setup moet hebben staan. Heb je dat, dan kun je je vingers aflikken bij deze game. De pc-versie is net wat helderder, ziet er natuurlijker uit dankzij de diverse grafische opties en heeft een vrije framerate. Hierdoor komt de game zo ongelooflijk vloeiend over je beeld heen dat je al watertandend naar de billen van mevrouw Croft staat te gluren. Let wel op, want voor de volste setting heb je ook flinke hardware nodig. Op mijn Asus G751 laptop met de Geforce GTX980m kreeg ik op de hoogste full HD-setting een stabiele framerate van rond de 65 op mijn scherm getoverd. Wil je op 4K de game gaan bewonderen dan raad ik aan om minimaal een SLI setup te gebruiken. Om echt lekker van de game, in full HD, te kunnen genieten raad ik dan ook minimaal een GTX 970 videokaart aan.
Conclusie
Rise of the Tomb Raider is een prachtige game, met veel uren speelplezier. Ondanks dat de game een ietwat lineaire opzet heeft, zal de herspeelbaarheid wel tegenvallen. Gelukkig maakt de Expedition modus dit aardig goed, maar dit moet wel je ding zijn. Een kleine tegenvaller is de meer actiegeoriënteerde gameplay, terwijl iets meer ontdekken en klimmen en klauteren welkom was geweest. Al met al is dit een game die je blindelings mag aanschaffen voor je Xbox One of pc, want het is een ervaring die je nog lang bij zal blijven.
