No Man’s Sky is voor velen de hype van het afgelopen jaar geweest. Het concept was baanbrekend volgens velen, want wie wil er nu niet een onbekend universum ontdekken met een shitload aan planeten. Er werd daarom door ontwikkelaar Hello Games ook gesmeten met diverse beloftes. Rowdy trok zijn ruimtepak aan en ging op ontdekkingsreis in zijn eigen universum met de reviewversie van de game. Lees je even mee?
No Man’s Sky kent geen verhaallijn en de ervaring zal voor elke gamer anders zijn. Je start de game op een willekeurige planeet waar je blijkbaar gestrand bent met jouw ruimteschip. Het is dan ook de taak om deze te repareren om deze onbekende planeet weer te kunnen verlaten. Dit doe je door diverse materialen en grondstoffen te vinden die over de planeet verspreid zijn. Is dit eenmaal gelukt en heb je al je shit bij elkaar gezocht kun je instappen en wegwezen om je een weg te banen naar de volgende planeet of wellicht een van de ruimtestations die je tegenkomt in de game.
“Some people call me the spacecowboy”
In deze ruimtestations kun je als een echte spacecowboy lekker handelen met andere wezens. Dit doe je door jouw materialen te verkopen voor units waarmee je weer allerhande zooi kunt kopen. Denk hierbij aan andere materialen die je misschien nodig hebt voor je blauwdrukken die je in de game kunt vinden. Eenmaal de handelaar uitgehangen kun je weer lekker in je ruimteschip springen om zodoende de hyperdrive aan te knikkeren om zo weer op zoek te gaan naar nieuwe planeten en sterrenstelsels.
Leuk aan No Man’s Sky is dat je op de diverse planeten steeds nieuwe dingen tegenkomt, en zoals ik al eerder vertelde zal elke gamer zijn eigen ontdekkingen doen. Het is dan ook aan te raden om de diverse planeten af te scannen naar nieuwe levensvormen, planten en rotsen waardoor jouw ervaring elke keer uniek zal zijn.
indrukwekkende grootsheid
Toch is No Man’s Sky niet voor iedereen weggelegd, dit vanwege het feit dat de game oneindig groot is en je jezelf dus niet laat leiden door een verhaal. Het enige wat je in deze game doet is ontdekken en dat mag allemaal op je eigen tempo. Wil je over een planeet rushen of neem je de tijd om zoveel mogelijk nieuwe dingen te ontdekken. Speel je de game als verkenner of misschien liever als handelaar of zelfs spacepirate? De keuze is aan jou! Daarnaast zijn er geen vaardigheden of levels te behalen in No Man’s Sky. Vanaf het begin heb je alles al tot je beschikking, zolang je maar de benodigde resources en blauwdrukken in je bezit hebt. No Man’s Sky is een en al vrijheid, en doordat je zelf je doelstellingen bepaalt komt de game indrukwekkend over wat een hoop gamers zelfs af zal schrikken.
Super Massive Black Hole
Ondanks die vrijheid wordt je gelukkig nog wel een beetje aan de hand genomen. Zoals je uitrusting voor het ruimteschip. Begin je nog met de Launch Thrusters, maar al snel wordt je duidelijk gemaakt dat je een Hyper Drive kunt laten bouwen. Ook zijn er personages die je hier en daar een beetje wegwijs maken in het oneindige universum van No Man’s Sky. Zo zijn daar Specialist Polo en Priest Entity Nada, welke je keuze mogelijkheden geven om diverse grondstoffen te krijgen. Ook toont Nada je diverse locaties van zwarte gaten. Via deze Black Holes is het mogelijk om gigantische afstanden af te leggen tussen diverse sterrenstelsels, en hoef je dus niet een pleuris eind af te reizen om ergens te komen.
Ook is daar de Atlas route. Deze route stuurt je langs een flink aantal Atlas stations die je meeneemt naar diverse sterrenstelsels. Hierin krijg je weer een drietal keuzemogelijkheden waarin je bepaalde doelstelling mag behalen en je weer naar andere Atlas stations stuurt. Deze route zorgt voor wat dynamiek in de game, want zonder dit gegeven wordt No Man’s Sky een grote herhalingsoefening van verkennen, scannen en bouwen. Er is weinig tot geen interactie met NPC’s in de game en kent de game geen zij-missies. De Atlas route is dus de aangewezen optie om de eenzaamheid te verzachten in de game. Ondanks dat interactie vooralsnog achter blijft, vindt je in een Atlas station een rode bol welke een mysterieze monoloog houdt en er lekker op los filosofeert over het universum van No Man’s Sky. Ondanks dit gegeven mag ik wel stellen dat je reis naar het centrum van het universum op de lange duur aardig eentonig begint te worden.
In je ruimteschip enzo
Het is ongelooflijk indrukwekkend hoe Hello Games op het idee en de uitwerking is gekomen van No Man’s Sky. Je kunt je uren lang vermaken in de ruimte, maar ook op de diverse planeten die de game kent kun je urenlang per planeet rond banjeren om alles te verkennen en ontdekken. Elke planeet kent zijn eigen handelsposten waar je jouw resources kunt ruilen of verkopen, maar er zijn ook verschillende relics te vinden. Hiermee kun je bijvoorbeeld de taal van de bewoners van een planeet leren. Als je op avontuur gaat op een planeet, kan het ook zomaar zijn dat je een gecrashte ruimteschip tegen het lijf loopt welke je kunt claimen. Het is namelijk ook mogelijk om nieuwe ruimteschepen te kopen, al kun je maar een ruimteschip bezitten en dus niet meerdere.
Klootzak!
Ben je het verkennen spuugzat, dan kun je altijd nog de grootste klootzak van het universum worden door diverse voorbijgangers aan vallen en alles op je pad voor jezelf te claimen. Nogmaals, jij bepaalt zelf de regels in het universum van No Man’s Sky!
Zoals valt te verwachten, kan No Man’s Sky na een tijdje nogal repetitief aanvoelen. De variatie in de game met de diverse planeten, wezens, planten en andere zooi is nogmaals erg indrukwekkend maar toch kan de game aardig levenloos aanvoelen. Op een gegeven moment ben je het verkennen, scannen, bouwen, reizen en handelen behoorlijk beu aan het worden. Daarnaast moet ik er ook bij zeggen dat Hello Games op bepaalde vlakken wat meer aandacht had mogen schenken aan de game. Zo werken het combat en survival gebeuren wel goed in de game, maar zijn ze niet echt heel doordacht. Het voelt allemaal wat houterig aan, en had gestroomlijnder kunnen zijn in deze game. Ook de manier waarop je jouw inventory in kan delen is niet heel soepel, waardoor je een nogal onoverzichtelijke rommel krijgt met alle rotzooi die je vindt in het universum.
Conclusie
Laat ik het voor het laatst zeggen in deze review: “ No Man’s Sky is indrukwekkend”! Toch slaat de game zo her en der aardig de plank mis. Begrijp me niet verkeerd, want het is geweldig om letterlijk miljoenen planeten te ontdekken. De game verzwelgt zichzelf in zijn eigen potentie waardoor de game nogal repetitief wordt en op de lange duur zelfs gaat vervelen. De vrijheid is ongekend en dit is dan wellicht het grootste minpunt, want er is naar mijn mening teveel vrijheid. Dit zorgt ervoor dat de game niet voor iedereen is weggelegd. Ben jij iemand die houdt van het ontdekken van nieuwe dingen, zonder dat er dingen zijn voorbepaald? Kun jij je uren vermaken met het uitvoeren van dezelfde handelingen? En ben je niet geintresseerd in een verhaal met diverse zij-missies? Dan is No Man’s Sky zeker jouw ding. Mocht dit alles je niet aanspreken, dan raadt ik ook aan om de game links te laten liggen en je zuurverdiende poen in iets anders te stoppen.
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=nLtmEjqzg7M” opacity=”.8″ quality=”medium” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” startat=”5″ mute=”true” loop=”true” addraster=”true” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
