Mega Man fans gingen uit hun dak met de Kickstarter aankondiging van Mighty No. 9 vorig jaar. Een game welke een ode moet zijn aan de hoogtij dagen van onze blauwe held is onlangs verschenen. Tijd voor onze grootste Mega Man fan, Rowdy, om deze game eens flink aan de tand te voelen!
Veel Mega Man fans zitten al jaren te wachten op een nieuw deel in de serie. Eentje met de oldschool actie van vroeger en de graphics van nu. Helaas heeft Capcom hier nog steeds geen gehoor aan gegeven. Laat het nu wel zo zijn dat Keiji Inafune (een van de geestelijke vader s van Mega Man) Capcom 6 jaar geleden heeft verlaten. Hierdoor heeft hij de kans gegrepen om zijn eigen ontwikkelstudio, genaamd Comcept, op te zetten. Dit bood een uitermate mooie kans om de Mega Man fans te pleasen, en zodoende kwam het idee van Mighty No. 9 al snel op de proppen. Een game die veel vergelijkingen toont met de gameplay en opzet van de oude Mega Man games. Maar is de game ook wel de moeite waard? Je leest het hieronder!
Asswhooping op je Beck
Mighty No. 9 draait om de robot Beck, welke is gebouwd door robot expert Professor White (Dr. Light, anyone?). Beck is de negende robot uit de Mighy Number robot lijn welke de professor de afgelopen jaren heeft gebouwd. Deze robots fungeren als een soort aanvals en verdedigings eenheden als er ongeregeldheden zijn in de nabije omgeving. Beck is helemaal speciaal omdat deze beste robot beschikt over de laatste coole snufjes en technologieen.
Helaas gaat het op een dag helemaal mis, want alle andere Mighty robots draaien compleet door, met uitzondering van Beck en zijn schattige vriendinnetje Call. De rebelse robots moeten gestopt worden, en het is de taak van Beck om zijn acht voorgangers een flinke asswhooping te geven voor hun wangedrag.
Breek me de Beck niet open
Mighty No. 9 kent dus ongelooflijk veel raakvlakken met Mega Man. Zo is niet alleen de gameplay hetzelfde, maar is het verhaal nagenoeg net zo inspiratieloos als die van de Mega Man games. Een kleine robot gaat op pad om zijn doorgedraaide robot broeders kapot te maken en zo hobbelt het hoofdpersonage van de ene naar de andere wereld om zo ook weer nieuwe krachten op te doen. Niet dat het verhaal zo erg is, daar kunnen we namelijk nog wel mee leven. Het is alleen zo ongelooflijk zonde dat Comcept zo weinig aandacht heeft besteed aan de kleine details. Zo zijn de stemmetjes van de diverse karakters tenenkrommend slecht ingesproken. Niet alleen qua intonatie maar ook qua kwaliteit. Daarnaast mis ik gewoon de lipsync bij de personages. Ik weet dat het allemaal robotjes zijn, maar aangezien ze allemaal beschikken over een mond, mogen ze de bek ook wel daadwerkelijk open trekken als ze iets zeggen, toch?
Mooie Beck vol tanden
De overeenkomsten met Mega Man blijven gewoon in mijn hoofd rond spoken. De manier waarop Beck is ontworpen doet je ook gewoon denken aan onze blauwe vriend. Het doet je denken aan Mega Man 8, waarin we diverse koddige karaktertjes voorbij zien komen in ongelooflijk strakke gameplay. De gameplay in Mighty No. 9 is trouwens ook ongelooflijk lekker. De game is een echte side-scrolling platform game, opgefleurt met diverse 3D achtergronden om het een eigentijdse sfeer mee te geven. Het grafische aspect kom ik zo nog even op terug, maar de game speelt in zekere zin soepel en snel. De opzet is ook een op een overgenomen. Je begint in een intro level en na het voltooien kun je zelf kiezen welke levels en eindbazen je wilt gaan voltooien. Waar de game oogt als een traditionele Mega Man game, speelt het als een Mega Man X game. Zo kun je heerlijk door de levels heen dashen, lekker springen en schieten, snel wisselen naar een ander wapen en krijgen we diverse grote bossfights. Tot zover niks nieuws onder de zon. Maar desondanks dat de besturing topnotch is, zijn er diverse elementen die roet in het eten gooien.
Een gegeven paard niet in zijn Beck kijken
Een van de teleurstellende elementen is het leveldesign, welke uitermate slecht en ongeïnspireerd overkomt. Waar je in het eerste level nog een goede indruk van de game krijgt, lijkt het net of je de rest van de game met stront in je gezicht geslagen wordt. Waar de Mega Man games zich kenmerken in mooi opgezette levels die nog wat dynamisch zijn, mis ik dit gevoel compleet in Mighty No. 9. De achtergrond van de diverse levels ogen kaal en sowieso ziet de game er flets en toch wat levenloos eruit. Een voorbeeld is bijvoorbeeld een level waar er grote pilaren naar beneden vallen. Normale wijze zou dit een flink gat en aardig wat schade aan de omgeving geven. Dit zijn van die details die je in Mighty No. 9 zeker niet tegen gaat komen. De omgeving blijft hetzelfde en er gebeurt verder niets. Details is iets wat ik verwacht had van een meester als Keiji Inafune, helaas slaat de game hierdoor wel de plank mis.
Grof geBeckt
Niet alleen de omgevingen vallen tegen, ook de complete grafische presentatie van de game is teleurstellend. De game oogt op alle platformen nogal grof, kent diverse storende karteltjes, flinke framedrops en armoedige animaties. Wii U bezitters mogen de game helemaal gaan mijden, want Mighty No. 9 is ongelooflijk slecht geoptimaliseerd voor de Nintendo console. De laadtijden zijn veelste lang, en in deze versie vliegen de framedrops je flink om de oren. Waar we in de eerste trailers nogal hoopvol waren, omdat we strakke graphics voorbij zagen komen, lijkt het net of de retail versie slechter oogt dan eerst. Zelfs op de PC ziet de game er nogal grof uit, wat in zekere zin zeer zonde is. Misschien heb ik zelf de lat te hoog gelegd na het zien van de eerste gameplay filmpjes? Dat neemt in ieder geval niet weg, dat het teleurstelling alom is. Hieronder zie je een van de eerste screenshots van de game, toen deze werd aangekondigd. Vergelijk het maar eens met de andere plaatjes in dit artikel. Anders he?
Een Becksteen door je beeldscherm
Een positieve frustratie in de game is de moeilijkheidsgraad. Ondanks de onafgewerkte grafische zaken en het matige leveldesign, is Mighty No. 9 wel een hele pittige game. De klassieke platform elementen en ‘trial and error’ zijn alom aanwezig in deze game. Diverse malen loop je tegen pittige stukken aan in de game. Daarnaast zijn de diverse eindbazen ook aardig moeilijk te noemen en kent ieder hun eigen tactiek. Menigmaal dreigde ik ook om mijn controller, als een heuse baksteen, door mijn beeldscherm heen te gooien vanwege de frustratie die de moeilijkheid mee kan brengen. Ondanks dat de game de eerste keren dat je het speelt moeilijk is, moet er wel gezegd worden dat je Mighty No. 9 binnen vier uurtjes uit kan spelen. Een beetje aan de korte kant. Saillant detail is dat de ending credits van de game langer duren dan de game zelf. Dit dankzij de vele Kickstarter backers die Comcept hebben gesponsort om deze game te maken. Hilarisch!
Conclusie
De hoop die Mighty No. 9 ons gaf in zijn eerste screenshots en trailers waren heel erg groot. Eindelijk konden we weer aan de slag met een Mega Man-achtige game en menig gamer sprong bij de aankondiging van deze game dan ook op zijn stoel om dit nieuws te vieren. Nu is de game dan eindelijk uit, en zit ik hier met een gemengd gevoel terug te kijken op mijn avontuur met Beck. De game is voor zijn twee tientjes zeker niet slecht te noemen, maar daarnaast kent het wel flink was missers. Waar de gameplay (die zeker heel belangrijk is) ongelooflijk fijn aanvoelt door de slicke controls en de ouderwetse mechanics, weet de game niet te overtuigen in leveldesign, verhaal en grafische presentatie. Dat is iets wat je toch over moet laten aan de heren en dames van Capcom. Het probleem bij Mighty No. 9 is dan ook dat de game totaal geen eigen smoel heeft. Al vanaf het eerste moment wordt de game al onder de noemer Mega Man geplaatst. Alles wat je van de serie ook kent, kom je dan ook in deze game tegen.
Wellicht had Comcept toch wat innovatieve nieuwe dingen moeten introduceren, meer aandacht moeten besteden aan optimalisatie en details. Om die reden moet ik dan ook toegeven dat we uiteindelijk in de boot zijn genomen, en dat we hier te maken hebben met een middelmatige Mega Man kloon en dus niet met een spirituele opvolger van onze blauwe held. Mocht je deze game toch kopen, zorg er dan ook voor dat je, je verwachtingen wel laag houdt. Dan is de game nog net te pruimen!
Noot van de redactie: Wii U bezitters mogen deze game netjes laten liggen, want de optimalisatie van deze versie is gewoonweg dramatisch te noemen. U bent gewaarschuwd!
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=YngbHOz–oc” opacity=”.5″ quality=”medium” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” startat=”2″ mute=”true” loop=”true” addraster=”true” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
