Mega Man Legacy Collection is de ultieme verzameling voor alle nostalgische 8-bit fans. Wie kent hem niet: The Blue Bomber, Rockman of simpelweg Mega Man. Een groot deel van onze generatie is met deze gameserie groot gebracht. Op de eerste generatie consoles en diverse handhelds waren de games een groot succes en het is een van de games die ontwikkelaar en uitgever Capcom op de kaart heeft gezet. Maar voor iedereen die geen NES of Gameboy meer thuis heeft liggen (en wie zich daar eigenlijk dus voor moet gaan schamen nu) is er nu de Mega Man Legacy Collection.
Mega Man Legacy collection
De Mega Man Legacy collection is afgelopen week verschenen op Steam, en voor diegene die geen idee heeft wat dit inhoudt; laten we zeggen, het is simpelweg epic. De game is een verzameling van de eerste zes klassieke Mega Man games, die origineel uitkwamen van 1987 tot aan 1993. Deze games spelen zich af in het o zo bekende jaar 2000-x of een nabije toekomst waar het mogelijk is om cyborgs te creëren die kunnen handelen en denken als mensen. Klinkt voor de meeste mensen nogal eng, als je films als de Terminator en I-Robot moet geloven. Ja… Dat is ook zo.
The age old battle between good and evil
Er zijn veel andere perspectieven en zelfs complottheorieën over de verhaallijn van de Mega Man games, maar het verhaal komt hier op neer (let op! spoilers): in het jaar 2000-X maakt de mens een technologische doorbraak en creëert de eerste cyborg die kan denken en handelen als mens. Deze eerste cyborg, Rock geheten, was gecreëerd door Dr. Light met als doel een lab-assistent te zijn. Echter, Dr. Wily zag meer in deze uitvinding en stal de ontwerpen voor de cyborgs en zette het op een lopen. Dr. Wily creëerde zijn eigen robot leger. In plaats van een lab-assistent maakte hij vijandige cyborgs zoals Fireman, Iceman, Flashman en ga zo maar door. Al deze robots waren gericht op de overname van de wereld, precies wat Dr. Wily van plan was. Na het horen van dit plan besloot Dr. Light om zijn assistent Rock om te bouwen tot een vechtrobot en gaf hem zijn welbekende blauwe helm en handkanon mee. Zo stuurde hij de nu genaamde Mega Man de wereld in om de plannen van Dr. Wily te dwarsbomen.
Het doel/gameplay
Zoals ik al zei is het doel om de kwade Dr. Wily te stoppen. Dit doe je door in iedere game een aantal stages te clearen, met aan het eind van iedere stage een boss (een van Dr. Wily’s cyborgs). Iedere stage heeft een ander thema gerelateerd aan het thema van de eindbaas. Bijvoorbeeld: Fireman’s stage heeft vuurvijanden en is bedolven met lavapits en vuurhindernissen. De stage van Iceman heeft ijsobstakels en -vijanden. Je speelt dit spel als een oldschool 2D-sidescroller, te vergelijken met andere games zoals Mario en Adventure Island, maar vergis je niet: die games zijn niks vergeleken met de moeilijkheidsgraad van de Mega Man games. Met het verslaan van iedere Boss krijg je een nieuwe vaardigheid die je kunt gebruiken in de volgende levels. Bijvoorbeeld een ander projectiel met andere eigenschappen. Je kan een vaardigheid per direct gebruiken en kun je tijdens een level gelijk switchen. Iedere soort vijand heeft een andere zwakte en zo komt er dus heel wat strategie kijken bij het kiezen van het juiste wapen. Als je uiteindelijk alle stages gecleard hebt neem je het op tegen Dr. Wily himself die werkelijk vaker terug komt uit de dood dan welke willekeurige GTST-acteur dan ook.
Iets nieuws?
Is Mega Man Legacy Collection een nieuwe game? Nee natuurlijk niet, maar deze collectie brengt wel een aantal nieuwe assets met zich mee. Zo zit er in deze game een verzameling van alle vijanden in de game, met ieder hun zwaktes en krachten, aanvalstactieken en speciale kenmerken om jou te leren hoe je het spel zo strategisch mogelijk kan spelen. Ook zijn de graphics door de HD-molen heen gehaald, maar het spel gebruikt wel nog steeds de 8-bit engine van vroeger. Er is wel een mogelijkheid om je kleuren en resolutie aan te passen in het menu. Ook kun je oefengevechten houden tegen alle bosses en is er een live Leaderboard waarin je jouw skills kan vergelijken met de rest van de wereld.
De frustratie
Uiteraard is geen één game perfect en zullen er altijd wat minpuntjes aan zitten die je tot waanzin kunnen drijven. Zo is het dus ook het geval met de Mega Man Legacy Collection. Zo is het spel, zoals ik al zei, best moeilijk. Aangezien ik het genoegen had de game op de pc te mogen spelen kwam ik voor aardig wat uitdagingen te staan. Het snelle tempo, wat de game tegelijkertijd leuk maar ook uitdagend maakt, is werkelijk niet bij te houden met een toetsenbord en muis. Dat komt omdat er flink wat afgelopen moet worden met de pijltjes toetsen en dit niet te veranderen is naar “WASD” besturing. Dit maakt het spel zonder controller voor je pc onspeelbaar en dat is jammer omdat niet iedereen beschikt over een controller. Dit had simpelweg voorkomen kunnen worden door een configuratieoptie in het menu. Ook wordt er nog steeds gebruik gemaakt van het password systeem om je spel op te slaan. Ik snap dat Capcom niet te veel aan het spel wou sleutelen, maar dit had in mijn ogen beter gekund. Aangezien er in de tijd dat de games origineel uitkwamen het een pure noodzaak was, maar de machines van vandaag beschikken wel over opslagcapaciteit dus waarom zullen we dat niet gebruiken? Ik vind het ernstig frustrerend om iedere keer een foto te maken van het wachtwoord, wat er uitziet zoals hieronder, om het spel met een gerust hart af te sluiten. Ook omdat de passwords heel makkelijk op te zoeken zijn geeft dit mij niet echt het gevoel van vooruitgang in de game.
Conclusie
Het is fijn om weer lekker nostalgisch terug te kunnen keren naar een van mijn jeugdhelden! Het spel doet na al die jaren nog steeds niet onder voor hedendaagse games en het blijft een uitdagend avontuur. Om alle zes de originele spellen achter elkaar te kunnen spelen is geweldig en dit zorgt voor uren en uren speelplezier. De levels zitten als vanouds vol met geheimen die alleen met bepaalde vaardigheden te behalen zijn. Jammer genoeg besloot Capcom zich naar mijn mening iets te veel vast te houden aan de games van vroeger en hadden ze naar mijn smaak wel wat extra dingen mogen toevoegen die de game-ervaring wat beter zouden laten verlopen. Denk hierbij aan bijvoorbeeld een save systeem. Al met al heb ik me echt vermaakt met deze collectie en is het een game waar ik zeker nog aardig wat uurtjes mee ga vertoeven.
