Tezamen met Agent 47 vliegen we de gehele wereld over om zo diverse doelwitten om het leven te brengen. Mochten we eerst naar een modeshow in Parijs en daarna naar het zonovergoten Sapienza, komen we nu terecht in het stoffige Marokko om daar weer even flink huis te houden met Hitman: Episode 3.
Rellende Marokkanen
In deze derde episode van Hitman vliegen we naar Marrakesh. Hier dreigen rellen uit te breken nadat een of andere Zweedse bankier geld heeft afgetroggeld van de Marokkaanse regering. Deze bankier, genaamd Claus Hugo Strandberg, heeft zich verscholen in de Zweedse ambassade waar dus nu de woedende menigte zich heeft verzameld. Dit tot de grote tevredenheid van de Marokkaanse generaal Reza Zaydan, die dankzij dit gegeven de noodtoestand kan uitroepen in de stad en zodoende een coupe kan plegen. Het is de taak aan Agent 47 om deze beide heren van het leven te beroven, en het liefst nog op een creatieve manier.
Sfeervolle stoffige boel
Marrakesh kent, net als de voorgaande episodes, zijn eigen vibe. De locatie is natuurlijk compleet anders dan de eerste twee locaties. Dit keer komen we terecht in de stoffige, troosteloze en armoedige wijken van Marrakesh. De straten krioelen van de lokale bevolking en tevens is er een sfeervolle markt aan de gang. Overal zie en proef je de sfeer van deze Marokkaanse stad, met de weelderige vliegende tapijtjes aan de muur en de andere vanzelfsprekende handelswaar die je mag verwachten op een locatie als deze. Naast de locatie van de markt, vindt je ook een zeer exclusieve club en een prachtige bazaar waar je kunt ronddolen. Verder hebben we nog een verlaten oude school en de Zweedse ambassade; dit is waar onze doelwitten zich verscholen houden.
Tof, van mindere kwaliteit
Ondanks dat Marrakesh best sfeervol is ingericht, mag ik terecht zeggen dat deze Hitman: Episode 3 van veel mindere kwaliteit is dan de vorige twee episodes. Er is voldoende vrijheid te vinden in dit level voor een lekker potje sight seeing, maar toch komt alles ongelooflijk lineair over. Daarnaast is het in het begin van de missie nogal onduidelijk wat de bedoeling is, en waar je werkelijk heen moet. Het is overduidelijk lastig om bijvoorbeeld zo sneaky mogelijk de ambassade binnen te komen. Heb je eenmaal in de gaten hoe het wel kan, dan slaat de moeilijkheidsgraad ineens stijl achterover en loop je zo door de missie heen om alle challenges te behalen. Niet echt gebalanceerd dus…
Aangezien Marrakesh dus een beetje tegenvalt qua opzet, maar de geloofwaardigheid aardig overeind blijft door het grafische spektakel wat we voorgeschoteld krijgen, is er een ding waar je een slappe tampeloerus van krijgt. Laat het nu zo zijn dat alle inwoners van Marrakesh gewoon praten met een Amerikaans accent. Zo ben je dus lekker aan het wandelen door de straten van deze Marokkaanse stad, en kom je alleen maar handelaren en inwoners tegen die met een knauwerig Amerikaans accent tegen elkaar lopen te ouwehoeren. Je zou bijna denken dat je dus in een themapark in de Verenigde Staten bent. Ofwel, dankzij de visuele pracht zit je in de game, totdat iemand zijn bek open trekt en de geloofwaardigheid van de spelwereld als een kaartenhuis in elkaar flikkert.
Sokkie, sokkie? Ten dollah
De Opportunities zijn dit keer wel weer leuk gelukt, en er zijn een leuk aantal manieren om de doelwitten om te brengen. Zo kom je bijvoorbeeld in de Zweedse ambassade er al snel achter dat meneer Strandberg nogal gestrest is door de rellen voor de deur. Hij heeft dus een masseur nodig, en laat Agent 47 nou eens een Aziatische cursus nekknijpen hebben gevolgd. Het is dus een kwestie van de echte masseur vinden, deze knevelen om zijn outfitje aan te trekken en dan is het wachten geblazen. Ook de Marokkaanse generaal kent een aantal leuke manieren om van zijn leven beroofd te worden, maar dat mag je lekker zelf uitvogelen.
Conclusie
Hoe uitgebreid wil je een review van een nieuwe Hitman episode hebben? Ik kan wel de diepte ingaan hoe de game werkt, maar ik ga ervan uit dat je de eerdere reviews van Parijs en Sapienza al hebt gelezen. Ik hoef dus niet te beschrijven hoe de game werkt en wat het allemaal doet. Het gaat nu alleen nog om de content die maandelijks verschijnt. Nou laat ik dan maar een oordeel aan Marrakesh geven.
Deze derde episode heeft weer voor het nodige vermaak gezorgd, als ik het eerlijk mag zeggen. Toch bekroop mij het gevoel dat het deze keer ietwat te gerushed is en dat ik de kwaliteit van de eerste twee episodes miste. Dit ligt zeker niet aan de aankleding van de spelwereld, maar wel aan de manier waarop het level is ingericht. Het is te onoverzichtelijk in het begin, waardoor je al snel geïrriteerd raakt. Daarnaast wordt je uit de spelbeleving getrokken door de Amerikaans sprekende NPC’s die je tegenkomt in Marrakesh. Al met al een leuke episode, met hier en daar wat barstjes. Hopelijk weten de komende Hitman episodes beter te overtuigen.
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=qqIGzce09cU” opacity=”.5″ quality=”medium” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” startat=”9″ mute=”true” loop=”true” addraster=”true” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
