Het meest controversiële spel van het jaar is een ultra-gewelddadige moord simulator, waar burgers smeken voor hun leven! Maar is er rechtvaardiging voor het geweld in Hatred? Rowdy ging dit eens uitvoerig onderzoeken!
Trap die deur in
Om met de deur in huis te vallen is Hatred een aardige gedrocht van een game geworden. Waarschijnlijk heb je het al geraden dat de game aardig wil shockeren door het geweld en amoraliteit die de game bevat. Qua concept is het in zekere zin niet echt een verschrikkelijk spel te noemen. Het concept is zeker interessant, maar als je een ultra gewelddadige spel maakt over het vermoorden van honderden onschuldige mensen, waarom hebben ze de game dan zo ongelooflijk saai gemaakt?
Helemaal bonkers
Hatred is een game wat geïnspireerd is op het prehistorische spel Postal, wat in 1997 verscheen. Dit was ook een isometrische twin-stick shooter waarin je ook zoveel mogelijk onschuldige mensen om het leven moest brengen. Hetgeen wat Postal dragelijk maakte was de donkere humor die de game kende. Hatred mist deze humor en neemt zich zelf veelste serieus. Je hebt een antagonist die gewoon door gedraaid is. Van de een op de andere dag is hij het allemaal beu en rent hij gunblazing door zijn eigen woonwijk om iedereen het leven zuur te maken. Er zit geen backstory of logica in de game die jou als gamer uitlegt waarom hij ineens knetter gek is geworden. Ineens wilt het hoofdpersonage de hele wereld afslachten. Het beestje krijgt niet eens een naam van de ontwikkelaar.
Van een schoon bord…
Ondanks het verhaal en de missende achterliggende gedachte van Hatred moet ik wel constateren dat de game er stiekem aardig uitziet. Het isometrisch perspectief, het grauwe en kleurloze pallet wat alleen opgelicht wordt door vuurschoten, bloed en sirene lichten ademen een overtuigende sfeer uit. Zelfs het niveau van detail in de game is goed uitgewerkt. Muren van gebouwen versplinteren en barsten als je, je magazijn leegt op de diverse onschuldige burgers. Dan heb ik het nog niet over de pracht van de vlammenwerper gehad. Je kunt merken dat er veel aandacht en tijd is gestoken in het grafische concept van de game. Wel moet ik zeggen dat de grijze wereld op den duur een beetje gaat vervelen, maar zoals het in het echte leven ook werkt: Van een schoon bord kun je niet eten!
Hoe goed een game er ook uitziet, het gaat uiteindelijk over hoe de gameplay in elkaar steekt en of je jezelf uren kunt vermaken met een game. Dit is een van de punten waarop Hatred compleet faalt!
I shot you down bang bang
De game is een twin-stick shooter, zoals bijvoorbeeld een game zoals Hotline Miami. De controls van Hatred zijn aardig te noemen maar zijn zeker niet nauwkeurig. Het wil nog weleens gebeuren dat je achter een deurpost of auto blijft hangen terwijl je aan alle kanten bestookt wordt door de diverse politie agenten of zelfs het leger. Behoorlijk frustrerend want dat betekent vaak dat je een level compleet opnieuw moet spelen. Je kunt diverse checkpoints verdienen door “side-quests” te voltooien. Denk hierbij aan: “Roei een compleet hotel uit” of “Vermoord alle agenten in het bureau”.
Same old shit any day, every day
Het eerste half uur heb je nog behoorlijk wat lol met het spel, maar al snel vervalt dit in herhaling en wordt de game behoorlijk saai. Het enige wat je namelijk aan het doen bent is het doden van alles en iedereen die om je heen loopt. De side-quest brengen wat variatie maar ook hier ben je nog steeds bezig met het eerdergenoemde. Gelukkig is de game niet al te lang, binnen 8 uurtjes ben je klaar met de game en kun je de boel lekker van je hardeschijf pleuren. Nu vraag ik me ook af hoeveel mensen de game ook daadwerkelijk uit gaan spelen, want echt de moeite waard is het niet.
Ook heb je de mogelijkheid om neergeschoten mensen te executeren, dit is ook de enige manier om wat health erbij te krijgen. De eerste keer dat je iemand executeert is nog vermakelijk maar helaas zijn ze vergeten om verschillende executie animaties in de game te stoppen dat ook dit gaat vervelen.
Je broek zakt er vanaf
Er is geen uitgediepte structuur in de game, je dwaalt gewoon rond en vermoorden iedereen met een diversiteit aan wapens. Heb je de casualty targets behaald mag je naar het volgende level en begint het repatitieve riedeltje weer opnieuw. Hier en daar kun je een autootje te besturen en kun je wat mensen omver rijden, maar die afwisseling gaat ook vervelen. Hier en daar ondervind je dus wat tegenstand van agenten en soldaten. Wel een leuk detail is dat normale burgers wapens van een lijk pikken om nog enige weerstand te bieden. Jammer dat verder de AI zo belachelijk slecht is dat je broek er finaal van afzakt.
Conclusie
Het team van de Poolse ontwikkelaar Destructive Creations hebben zeker talent als je kijkt naar de grafische opzet van de game. Het is dan weer jammer dat de boel verziekt wordt door het bar slechte en humorloze verhaal, de herhalende gameplay en de zwabberende controls.
Hatred is een game, die door zijn shockerende inhoud de aandacht wilt vragen van gamers. Als je eenmaal de game speelt, voelt het nog wat onwennig. Naarmate je vordert in de game moet je ervoor zorgen dat je een kussen bij de hand hebt, voor het geval je in slaap valt. Ondanks het extreme geweld is de game zo ongelooflijk en dodelijk saai.
Mijn advies is dan ook om Hatred lekker links te laten liggen en je hardverdiende zestien euro uit te geven aan een game die het wel waard is, tijdens de Steam Summer Sale.
