Aaaaah daar is ‘ie dan. De nogal bekritiseerde Ubisoft heeft een nieuwe Far Cry de lucht in geslingerd. Niet zomaar een Far Cry. Je kent het wel, ergens in een exotisch gebied moet jij jezelf zien te redden terwijl er een maniakale idioot met waanideeën jou probeert te beëindigen. Nee nee, deze Far Cry is anders. Dit deel speelt af rond 10.000 BC. Het speelt af in Centraal-Europa, wat er toentertijd nogal exotisch uitzag. Je moet jezelf zien te redden en uitkijken voor een maniakale idioot die jou leven probeert te beëindigen. Wacht eens, dit komt bekend voor. Is het nou zo anders en origineel? Of moeten wij met zijn allen concluderen dat Far Cry Primal gewoon Far Cry is, in een nieuw jasje? Duik in mijn gedachtegang en neem gerust een biertje. Hier de review voor Far Cry Primal!
Emotionele man
Maar voordat we beginnen wil ik even delen hoe ik me voel na het spelen van Far Cry Primal:
Eerste indruk is goud waard
Ik ben de eerste persoon die toegeeft dat ik een zwak heb voor first person open world games. Far Cry heeft altijd mijn aandacht weten te grijpen en ik heb alle delen gespeeld. Je kan zeggen dat ik liefhebber ben van deze franchise. Desalniettemin vond ik niet alles even leuk of goed uitgewerkt. Maar dat is normaal. Niets of niemand is perfect, maar games zoals Far Cry hebben altijd een redelijk goed verhaal gehad. Verhalen zijn mooi verweven in de omgeving waarin je speelt. Ik speel games met name voor het verhaal. Online multiplayer dingen kunnen mij gestolen worden (oh no he didn’t). Het moet gezegd worden. Goeie campagnes in video games zijn tot de dag van vandaag onmisbaar. Klaar. Hoewel Far Cry visueel gezien het altijd wel redelijk heeft gedaan vind ik het in dit deel exceptioneel goed. Man man man, was ik even onder de indruk. De wereld waarin je speelt zit vol leven en de vlinders vliegen in detail langs je neus. Ik heb misschien wel drie minuten lang staan staren naar een boom omdat ik het zo mooi vond. Tot ik werd opgegeten door een groep wolven. Ik kreeg een gamer boner toen ik er achterkwam wat er gebeurde als je start indrukte. Het maakt niet uit hoe je kijkt of waar je naar kijkt. Zodra je start drukt verandert je startscherm in een cave painting van waar je naar keek. Dat kan dus eindeloos op alle manieren. Ik heb een kwartier lang naar dingen gekeken en op start gedrukt alleen maar om te kijken hoe het scherm er uit zou zien.
Je vraagt je af of ik überhaupt FCP heb gespeeld. Dat heb ik zeker. Want om terug te komen op de goede verhalen in Far Cry: ik vond het in FCP tegenvallen. Net zoals veel criticasters op het web. Ik raakte minder betrokken met de personage Takkar. Maar ik heb daar een theorie voor. 10.000 BC is een tijd waarin je moet overleven. Je moest als alfamannetje jagen en zoveel mogelijk grotvrouwen claimen die weer voor jou stenen konden vergaren voor een of andere ritueel. Er was geen tijd voor mensenleed en persoonlijke drama’s. Survival of the fittest and that’s it. Of de DEV team dit bewust zou hebben gedaan weet ik niet. Het zou wel riskant zijn geweest. Zorg er maar voor dat het interessant blijft. Ik kreeg dat gevoel wel in ieder geval. Elke keer als ik FCP opstartte en weer bezig was, dacht ik alleen maar aan planten, vlees, klei en stokken vergaren. Dus als dat de bedoeling was dan hebben zij dat goed gedaan. Maar zonder enige diepgang kan dat snel worden ervaren als iets repetitiefs. Maar goed, dat was 10.000 BC waarschijnlijk ook zo. Dus ik leerde het op de een of andere manier toch een klein beetje te waarderen.
To arms my brothers and sisters! Spears and bows will break your bones!
Weet jij wat zo mooi was? Voordat FCP überhaupt gereleased was schreeuwde iedereen pijn en leed over het wapensysteem. Far Cry staat bekend om dikke wapens en explosies en waren liefhebbers bang dat het in FCP helemaal teniet gedaan zou worden. Niets is minder waar. Ja oke, je loopt rond met een pijl en boog in plaats van een mitrailleur. Maar zodra jij meer en meer upgrades vrijspeelt kan jij gewoon alles in de hens steken. Overigens kan jij al vanaf het begin je pijl in de fik steken en weg sturen naar een dorpje. Iedereen afbranden als je daarvoor kiest. Je hebt ook gewoon granaten. In de vorm van dierenhuid ballen met daarin opgesloten bijen. Gooien maar en je houdt je vijanden wel even bezig. Je kan ook gifbommen gooien. Daarnaast bezit jij speren die jij ook kan upgraden voor meer damage en dergelijke. Het lijkt wel alsof er getweaked is met het richtsysteem, want iemand headshotten van een meter of 15 met pijl en boog is niet zo’n uitdaging meer. Het scheelt ook dat jouw vijand ook alleen pijl en boog hebben; dat zorgt voor een fijne balans.
Je bezit ook een knuppel die je net als de pijl en boog en speer in de fik kan steken. Mooi is te zien dat nadat jij een wapen een vuurtje hebt gegeven, het maar tijdelijk brandt. Het vuurtje brandt uit en je bent gelijk een knuppel kwijt. Dus kan je weer een nieuwe craften (wat overigens heel soepel gaat) vanuit je weapon wheel. Maar zorg er wel voor dat jij de juiste ingrediënten hebt. Dus hier een pro tip: vergaar alles wat je vergaren kan. Stokken, planten, stenen, vlees van karkassen en botten. Zo ondervindt jij nooit problemen als je wapen is beschadigd en een nieuwe nodig hebt. Takedowns zijn net als van ouds. Van achter, voor, links, rechts, boven en beneden kan jij de vijand doden. Wel moet je net als voorgaande Far Cry’s bepaalde takedowns vrijspelen met XP punten.
And from the ashes arises a new hero
Takkar is de naam en leeuwen temmen is je faam. Jij behoort tot de stam Wenja. Een bevolkingsgroep die je zou kunnen beschrijven als de Homo Sapiens. Je wordt vrijwel in het diepe gegooid en krijgt direct te maken met mammoeten. Jij en je groep jagers nemen het op tegen een van die mammoeten. Alles gaat gruwelijk mis en je valt van de afgrond. Daarna krijg je heel snel te maken met een van de hoofdersonages, Sayla. Naast het feit dat zij een ketting draagt van oren is het best een leuk mokkel. Ze waarschuwt je al heel gauw voor de vijand genaamd de Udam. Een Neanderthalervolk die de ijstijd overleefd hebben en zich voeden met mensenvlees. Kannibalen dus. Je komt in conflict met Ull, de leider van dit volk. Hij waarschuwt je om niet verder te treden in de wereld van Oros. Last but not least heb je de stam Izila. Ook te omschrijven als Homo Sapiens, alleen een andere stam. Na het moment met Ull begint het verhaal voor je. De rode draad is eigenlijk simpel. Breid je dorp uit en vergaar de juiste resources om je dorp sterker te maken. Je bent opzoek naar sleutelfiguren die je verder kunnen helpen in de strijd voor overleving. Nu is het zo dat elk sleutelfiguur jou upgrades kan geven. Dus in plaats dat jij XP punten aan jezelf geeft, geef je die punten aan hen, die jou weer een extra vaardigheid geven. Hier een opsomming:
Sayla The Gatherer: Haar specialiteit is planten vergaren. Besteed je punten aan haar, dan kan jij betere medicijnen of boosters maken die je eventueel kunnen helpen in het spel.
Tensay The Shaman: Hij heeft de zogeheten Beast Master Skills. Besteed jij punten aan hem dan kan jij meer dieren temmen en jouw dieren extra vaardigheden geven.
Woogah: Hij zorgt ervoor dat jij wapens kan vrijspelen en je huidige wapens kan versterken.
Jayma: Is een excellente jager. Alles wat met jagen te maken heeft, heeft zij voor je. Denk aan drie pijlen tegelijk afschieten als upgrade en aan je bow handling.
Karoosh: I’m a fighter not a lover. Denk aan uitbreiding van je takedowns en andere vechtvaardigheden. Wil jij die uitbreiden, moet je bij hem zijn.
Dah: Zorgt ervoor dat jij sterker wordt en minder schade oploopt tegen melee attacks.
Roshani: Doet hetzelfde als Dah, maar Roshani zorgt ervoor dat jij vuurbestendig kan worden. Daarnaast geeft Roshani je de mogelijkheid om effectiever je wapens een vuurtje te geven.
Takkar: Ben jij natuurlijk, jij bezit survival skills dus alles wat daarmee te maken heeft. Is direct terug te vinden bij jezelf.
Nu is het zo dat jij deze sleutelfiguren eerst moet opzoeken en een missie moet volbrengen voordat zij naar jouw dorp willen gaan. Nadat jij hen allemaal hebt vrijgespeeld begint het pas. Voor elk individu moet jij hun hutten opwaarderen door te jagen naar de juiste dingen. Bij elke upgrade speel jij weer de mogelijkheid vrij om weer punten te spenderen aan bepaalde vaardigheden. Die kunnen jou weer verder helpen in de FCP.
De dierenriem
De USP of Unique Selling Point van FCP is dan toch het element van dieren temmen. Zo kan jij alle katachtige en hond =achtige dieren temmen. Wel moet jij de Beast Master Skill van Tensay uitbreiden wil je ze allemaal hebben. Zo zijn er verschillende katachtige beesten. Denk aan leeuwen, luipaarden en jaguars. Ook kan je beren, wolven en sabeltandtijgers temmen. Elk dier heeft zijn kwaliteiten. Zo kan de wolf automatisch nabijgelegen vijanden voor je opsporen. De zwarte zeldzame jaguar (waar ik een trotse eigenaar van ben) is zeer snel en stealthy. Nu heb ik overal gelezen dat lui het niet altijd tof vonden om met je beesten op pad te gaan. Zo zijn er problemen geweest dat jij sluipend altijd faalt omdat een beest waarmee je bent je locatie vrijgeeft. Dus als je meer een sluiper en kruiper bent, moet je vooral niet met je dieren op pad gaan. Ik ben er juist positief over en ondervond nul problemen in dat aspect. Vergeleken met Far Cry 4, waarin je in Shangri La met je mythische tijger rondliep, ondervond ik die problemen wel. Nu vond ik dat het beest waarmee je was constant aan je zijde bleef, en heeft het DEV team in dat aspect in mijn beleving grote sprongen gemaakt.
Maar (altijd die review maar) was het in andere aspecten niet perfect. Ik snap dat katten niet van water houden, maar hadden we dat niet beter buiten kunnen laten? Het moment dat ik een beekje oversteek of een meer, blijft mijn beest apathisch voor zich uit staren alsof ik wonderen verricht. SPRING IN HET FOKKING DIEPE, KUT TIJGER. Nee hoor, die gaat helemaal omlopen en beklimt bergen om alleen maar naar de overkant te gaan. Wolven overigens hetzelfde probleem. Waarom kunnen deze beesten niet zwemmen? Ik bedoel, kom op zeg.
Jagen op verschillende dieren is samen met je beest echt een aanrader. Ook is het gewoon een aanrader om standaard een beest bij je te hebben. Je wordt toch altijd lastiggevallen door iets of iemand. Dan is het altijd handig om een beer te hebben die iedereen opvreet. Het maakt het leven toch een stuk gemakkelijker en eerlijk is eerlijk: het is toch bad ass dat jij een beer afstuurt op een klein hulpeloos zwijntje terwijl jij toekijkt met een speer in je handen. Er is een dier die mijn ziel wel heeft geraakt. Blijkbaar is dit Takkar’s spirit animal, de Uil. Je kan je uil onbeperkt oproepen om gelijk de controle over te nemen. Zo vlieg je als uil over het gebied heen waarin je wilt scouten. Zeer handig bij het overnemen van basiskampen. Zo kan je als uil al je vijanden en verschillende alarmtorens markeren. Als uil kan je van boven af een vijand neerhalen, maar dit kost je 1 minuut cooldown. Verder kan jouw uil (na het vrijspelen) bommen lossen op je vijanden. Deze uil is in mijn optiek echt the bomb.
Wel vind ik het jammer dat je geen keus kan maken hier in. Je komt je spirit animal tegen nadat je met Tensay een goedje drinkt. Je tript ballen harder dan een gabber tijdens Terrordome en komt daar de uil tegen. Hoe vet zou het zijn als jij keus had uit 8 dieren die allemaal een specialiteit hebben. Het zou geen gek idee zijn geweest.
Niet vullen maar voeden
Afgezien van het ”verhaal” heb ik toch veel plezier gehad aan FCP. Het veroveren van een basis is nog steeds heel leuk om te doen. Je voelt je toch vertrouwd in deze nieuwe Far Cry setting. Je bent nog geen paar meter verwijderd van je laatste locatie en je gaat weer aan de slag. Missies waarin je stamleden redt of dieren moet verjagen houden je wel even bezig. Zoals eerder aangegeven stelde ik de vraag of het niet gewoon Far Cry is in een nieuw jasje. Dat is het ook. Dat vertrouwde gevoel komt toch telkens terug tijdens het spelen. Ik moet toegeven dat ik ook het cave man gevoel heb tijdens het spelen. Zo heb ik mijn poes Rosie omgedoopt tot Sabeltandje de Sabretooth. Omdat ik dat nu awesome vind. Ik heb gewoon een miniatuur getemde tijger rondlopen in mijn grot. Dat primitieve gevoel heeft FCP aan mij persoonlijk goed overgebracht.
Wel zijn er momenten dat het teveel is van het goeie. Oros zit vol leven, maar van tijd tot tijd begint dat hinderlijk te worden. Ik ben nog geen 100 meter verder gelopen of ik word voor de 6e keer aangevallen door wolven of leeuwen. Ik ondervond dat ik niet tot een rustmoment kon komen. Je wordt constant lastig gevallen door al het wild in Oros en dat beïnvloedt je spel heel erg. Datzelfde geldt voor de events die willekeurig opduiken. Ik heb momenten gehad dat ik niet gestoord wilde worden omdat ik in alle rust een fucking varken probeer te jagen voor vlees. Dan word ik zonder pardon gezogen in een event waarin ik stamleden moet bevrijden, terwijl ik daar helemaal geen zin in heb. Ik snap waarom FCP vol zit van dat soort events: omdat jij de populatie van je dorp moet verhogen. Maar ik vind niet dat het ten koste moet gaan van een ander bezigheid. Dat gebeurt iets te vaak.
Conclusie
Ik was heel erg enthousiast toen ik hoorde dat er een nieuwe Far Cry uit zou komen. Toen ik de eerste trailer zag was ik verbaasd, maar ook geïnteresseerd. Zoals velen ging mijn wenkbrauw omhoog toen ik besefte dat het wapensysteem voor een groot deel zou gaan veranderen. Maar na het spelen vond ik het wel meevallen. Je komt toch een klein beetje in contact met je primitieve ik. Ik vond het geweldig om speren door iemand zijn kop te jassen. Of headshots te maken met je pijl en boog. Alle elementen in FCP geven je toch het primitieve gevoel. Ik denk dat het DEV team dit ook wilde overbrengen en het is ze gelukt. Je zou kunnen zeggen dat het ”verhaal” flets is, maar ik denk stiekem dat een super sterk verhaal in deze game niet echt nodig was. Wel vind ik het feit dat er geen co-op in zit jammer voor de mensen die hier waarde aan hechten. Ik persoonlijk geef geen fuck en vind het solo ervaren van het spel al leuk genoeg. Ik ben niet overtuigd dat een verhaal een extra dimensie zou geven aan het probleem dat het soms repetitief is. Ik heb plezier beleefd aan het spel desondanks the lack of story. Maar moet wel toegeven dat een nieuwe FCP niet meer nodig is. Dit concept is goed voor een deel. Ben benieuwd naar eventuele DLC’s. Ik kan zeggen dat ik al uitkijk naar een nieuwe Far Cry. Maar wel eentje met pistolen en geweren. Alhoewel… FCP was vermakelijk.
Ik heb uitermate veel moeite gehad om FCP een cijfer te geven omdat ik er gemengde emoties aan overhoud. Mocht er een nieuwe FCP komen misschien met een dik verhaal? Kijken hoe dat uitpakt. Playability is wel miniem. Zoals elke Far Cry. Eenmaal uitgespeeld hoef je het niet nog een keer te spelen. Met of zonder verhaal.
