Het was een druilerige dag toen de “remaster” van Deadpool bij ons op de deurmat viel op de redactie. Rowdy raapte het pakketje op en slaakte een kreet van geluk toen hij de game in de bubbeltjesenveloppe vond. Hij had namelijk warme herinneringen aan de game op de Xbox360 en was benieuwd in hoeverre de game was geupgrade voor de nieuwste generatie consoles. In zijn rode strakke spandex rond zijn strakke bierspier en plastic katana’s stopte hij de game in zijn Playstation 4 en ging op pad met een van de meest hilarische Marvel karakters in het universum.
Deze heruitgave van Deadpool vond zijn oorsprong op de vorige generatie consoles. Met de komst van de film ergens begin 2016, is het natuurlijk een logische stap om met een game uit te komen. Dat dacht Activision ook en om lekker te cashen is er natuurlijk niets makkelijkers dan een bestaande game te upgraden naar een nieuw platform. Oorspronkelijk kwam de game dus uit in 2013 voor de pc, Playstation 3 en Xbox 360. Deze versie heb ik vol enthousiasme gespeeld, want wat is er vetter om met een gestoord karakter vol humor jezelf een weg te banen door het Marvel Universum? Dankzij deze vernieuwde versie is het mogelijk om de game nogmaals te spelen, maar dan in Full HD. Dikke vette shit, toch? Think again!
Balzak krabbende anti-held
Om even rustig en opbouwend te beginnen over Deadpool begin ik met het verhaal. Deadpool is een karakter die weet dat hij in comics en nu dus ook in een game zit. Al ballen krabbend zit hij lekker op zijn relaxte sofa in zijn appartement. Met veel moeite staat Deadpool op uit zijn relax stand en gaat op verkenningstocht in zijn eigen huisje. Zo kun je de hond even aaien, bier drinken, gitaarspelen, het antwoordapparaat beluisteren met een paar hilarische berichten, een opblaaspop oppompen en meer. Totdat de deurbel gaat; er staat een chick met flink wat hout voor de deur met een pakket. In het pakket zit de script van de game die we aan het spelen zijn. Laat Deadpool nou iemand zijn die van improviserend houdt en het script al snel aan de kant gooit om zijn eigen avontuur te bepalen. Vanuit hier gaat alles in een stroomversnelling en kom je er al snel achter hoe ADHD aanvoelt in een game. BOING BOING BOING!
DMC meets Marvel
Deadpool is een bron van hersenloos vermaak. Het is een oldschool hack ’n slash game zoals we kennen van Devil May Cry. Hij heeft de beschikking over zijn katana zwaarden en zijn dubbele guns. Naarmate de game vordert verzamel je DP Points en speel je andere slag- en schietwapens vrij die je kunt gebruiken. Denk aan een dikke shotgun, een grote brute hamer en dat soort zaken.
Dankzij deze wapens is het niet echt moeilijk om je door de hordes vijanden heen te hakken en schieten. De koppen rollen over het scherm en de kogels dwarrelen als confetti door de lucht. De game is ook niet echt heel diep van opzet. Met twee knoppen voer je de melee-aanvallen uit en met de triggers van je gamepad richt en schiet je. Daarnaast heb je ook nog een teleportknop om aanvallen te ontwijken of juist een counter uit te voeren. Helaas werkt het teleporteren niet zo heel erg lekker, want voor je het weet ben je niet aan het counteren, maar sta je aan de andere kant van het level omdat de timing een beetje laat was.
Repetitieve banale shizzle
Omdat de Deadpool game een hersenloze hack ’n slash game is, word je bestookt door een shitload aan ongeïnspireerde vijanden. Het wordt pas interessant als je de level bosses tegenkomt. Dit is de real deal met echte Marvel schurken zoals Vertigo, Arclight en Mister Sinister en levert hierdoor toch enkele leuke unieke momenten op.
Deadpool is een vermakelijke game, laat ik dat vooropstellen, maar als je echt naar de mechanics kijkt van de game is het een dertien in een dozijn game. Nergens haalt de game unieke gameplayelementen omhoog. Zo is er in de game ook wat ruimte weggelegd voor wat platform-, avonturier- en zelfs enkele puzzelelementen. Dit blijft echter allemaal vrij banaal, waardoor het op z’n best een fijne afwisseling genoemd kan worden. In combinatie met de ietwat ongeïnspireerde locaties waaronder een jungle, riool en kantoorlocatie voelt het soms aan of we terug zijn in het Playstation 2 tijdperk.
Ondanks het repetitieve karakter komt het nooit echt tot opgeven. Met de oneliners, de diverse gestoorde situaties of compleet idiote cutscenes blijft Deadpool je toch stiekem vasthouden. Ondanks dat je het hoofdpersonage bestuurt voel je jezelf in Deadpool vooral de onhandige cameraman die meegesleept wordt in de simpele wereld van een gestoorde, charismatische grappenmaker met een gespleten persoonlijkheid.
Doe maar huppelen
Zoals het een hack ’n slash platformer betaamt is Deadpool zeker geen moeilijk spel. De tegenstanders hebben het IQ van een broodje shoarma en zijn vaak in meervoud om te dienen als voer voor je katana’s en guns. Zo huppel je al snel door het 8 à 9 uur durende spel heen met hier en daar een bekend gezicht uit het Marvel Universum. Zo komen we Cable tegen die Deadpool al snel weet te vervelen met zijn geouwehoer, of wat te denken van Rogue, Psylocke en Wolverine. Een van de mooiste scenes in de game is dat jij als Deadpool een bewusteloze Wolverine mag bitchslappen met alle humor van dien.
Remaster my ass!
Al het bovenstaande is een introductie van de gameplayelementen die je tegenkomt in Deadpool. Als je het zo leest is de game dan ook behoorlijk middelmatig te noemen en het enige wat dit alles werkelijk de moeite waard maakt is de humor die ons hoofdpersonage met zich meeneemt. Dat klopt, alles staat en valt bij het hoofdpersonage zelf. In de tijd van de vorige consoles kon een ontwikkelaar als High Moon Studios hier nog mee weg komen, maar met de komst van deze “remaster” is het niet meer zo makkelijk.
Zoals je al is opgevallen gebruik ik het woord remaster met aanhalingstekens. Dit komt ook vanwege het feit dat de game eigenlijk geen echte “remaster” is. Het is een schandalig één-op-één overgezette port van de game, om even snel in te cashen op het succes van de anti-held. Waar het origineel nog wegkwam met de middelmatige gameplay vanwege de humor, de cameo’s van andere superhelden en schurken voel je jezelf ditmaal bekocht als je bezig bent. De game is namelijk alleen geupscaled naar Full HD en kent volgens Activision 60 beeldjes per seconden. Dat laatste kon ik niet echt ontdekken omdat de game nogal eens schokkerig kon zijn. Daarnaast is er in geen wegen vernieuwing te verkennen. Het grafische aspect lijkt zelf een downgrade te zijn, want de kleuren van de omgevingen en karakter lijken een stuk fletser dan de originele games. De karteltjes vallen meer op dan ooit en het lijkt gewoon een port te zijn van de pc-versie, die grafisch ook niet echt hoogstaand was.
Naast dat de DLC van de originele game er in zit, is er geen enkele moeite gedaan om nieuwe content voor de game te maken. Zo zijn er geen nieuwe modi, geen grafische aanpassingen, is er gewoon helemaal niks nieuws te vinden in de game wat we al kennen. Zelfs de glitchy camera en soms frustrerende platformcontrols zijn één op één overgezet en niet eens aangepast… En dit terwijl de game bijna full-priced in de schappen ligt van jouw favoriete gamewinkel, maakt het allemaal schandalig vanuit de kant van High Moon en Activision. Ze buigen je zonder pardon over de tafel heen, laten je broek zakken en nemen je volop van achter. Zo voel ik me na het spelen van deze “remaster”…
Conclusie
Ondanks dat de game in de eerste instantie best vermakelijk is door de humor die Deadpool kent, is het voor diegene die de game al eens gespeeld hebben zeker geen aanrader. De game is ook maar één keer speelbaar omdat het verhaal, de grappen en de bijzondere momenten in de game lineair zijn. Zouden we Deadpool uit de game halen , dan blijft er ineens een ongeïnspireerde, achterhaalde platform hack ’n slash game achter. De game moet het dus echt alleen hebben van zijn hoofdpersonage. Met de komst van deze “remaster” kan zelfs Deadpool de boel niet overeind houden, want je wordt getrakteerd op een verouderde game voor € 50,00 die jouw Xbox One of Playstation 4 niet waard is. De game zou nog leuk zijn geweest als deze voor minder dan de helft van de prijs in de schappen zou liggen. Dat zou de boel nog een beetje kunnen rechtvaardigen.
Deadpool voor de huidige generatie consoles is een regelrechte aanfluiting en een belediging voor ons gamers. Als je de game niet kent maakt Deadpool zelf de boel nog wel wat vermakelijk, maar met de vorige generatie consoles in het achterhoofd en na het zien van deze versie, walg ik ervan. Ben je benieuwd naar Deadpool en mocht je de game alsnog willen spelen, dan raad ik aan om deze titel te kopen voor de Xbox 360, Playstation 3 of pc, waar je de game voor een veel zachtere prijs kunt kopen en waar je aankoop meer gerechtvaardigd aanvoelt.
