Yes! De aankondiging van vorig jaar vanuit één van mijn favoriete franchises is daar. Battlefield komt weer met een nieuwe game op de proppen! ..maar dan wel ontwikkeld door een nieuwe studio. In plaats van DICE ontwikkeld Visceral deze keer de tactische knaller in de reeks. Of het een goede zet is geweest zou niemand kunnen gokken, maar of de dobbelstenen met het juiste aantal ogen naar boven is gerold weten we nu.
Miami Spice
De meeste die-hard Battlefield spelers weten dat de games eigenlijk draaien om de multiplayer, maar tegenwoordig is een singleplayer een ongeschreven regel geworden. Gewoonweg jakkiebah en overbodig, maar goed. Ik vond ze in de afgelopen delen persoonlijk maar mwah, hoever ze ook neigden naar het semi-geloofwaardige. Gelukkig krijg je in een nieuwe setting ook nieuwe kansen, dus laten we er met een koude neus in duiken.
Je zit in het lichaam van Nick Mendoza, een rookie agent die absolute gerechtigheid zoekt met zijn partner Stoddard. Je eerste ervaring met Stoddard tijdens een inval loopt uit op een compleet fiasco, wat gauw leid tot een nieuwe partner. Maar dan ook niet zomaar iemand, want we hebben het hier over de vrouwelijke Khai; een aziaat met een gouden kont. Als er iets is wat heeft geleid tot meerdere gefaalde missies, is het wel haar achterwerk.
De game start erg fris, en voelt met teugen aan als een moderne spin-off van die serie ‘Miami Vice’ uit de 80’s. Beetje over de motorkap van sportauto’s glijden enzo, je snapt de deal. Beetje slechterikken in de boeien slaan, beetje sneaken in de hood, beetje tough talk.. Because why the fuck not.
Zo is bijvoorbeeld de eerste auto-achtervolging waar je in beland erg spectaculair, en terwijl je achter de boef aan zit knal jij gepast hard ‘woop woop, it’s the sound of police’ over je zieke 5.1 politie-soundsysteem. Want dat is wat skotoe natuurlijk doet. Het zet gelijk letterlijk de toon van de game, maar dan op een positieve en creatieve manier.
Steven Seagal
Helaas moet ik zeggen dat de originaliteit van korte duur is, en word er door Visceral helaas gekozen voor een veelstevaak belopen pad. Ik heb geen intentie om te spoilen, maar als je denkt-dat-het-is-wat-je-denkt-dat-het-is, dan zit je waarschijnlijk goed. Ik heb geen idee of dat te maken heeft met een gebrek aan inspiratie of dat ze oprecht dachten dat het een tof concept was, maar ze komen er in ieder geval makkelijk mee weg.
Eveneens zijn de meeste personages weinig memorabel. De meeste van de main characters zijn gebaseerd op echte acteurs, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het gehele spel geen persoonlijke band heb gevoeld met ook maar één van de characters. Er word maar heel oppervlakkig ingegaan op de emoties en de banden tussen de characters, op die van onzer Nickyboy na.
Wat begint als een leuke politieserie uit de eighties met zo’n sepiafilter-gloed, verandert snel in een slechte (welke was ook alweer goed?) Steven Seagal film. Ernstig over de top. Iets met ziplines, wolkenkrabbers en helikopters. Ja, precies..
Ik begrijp dat ik misschien wat zeikerig overkom, het is BF dus niks meer dan liefde, maar zoals ik het geleerd heb ‘duurt eerlijkheid het langst’. En hoe meer ik er over nadenk, is er nog een spreekwoord die flink van toepassing op Hardline;
‘Liever goed gejat, als slecht gedaan’.
Een hightech telefoon waarmee je met de camera vijanden en ‘points of interest’ kan taggen. Alarmen in het vijandige kamp uitschakelen zodat niemand hulptroepen kan inroepen. Je kan guns blazing naar binnen gaan, maar het loont om stealthy te spelen.. Waar heb ik dit verhaal toch eerder gehoord? Laat me denken…
Ohja, iets met Far en Cry. De hele singleplayer schreeuwt Far Cry. En dat vind ik helemaal niet erg, want ik vind die games heeeeelemaal mooi. Je kan gewoon goed merken dat de Visceral schaamteloos ‘leentjebuur’ heeft gespeeld bij de populaire serie van Ubisoft, alleen is Battlefield misschien een tikkie meer scripted. En met een tikkie meer bedoel ik ‘bijna compleet’.
Nog iets wat ik niet onbesproken kan laten passeren. Het kan goed irritant zijn als je een missie samen met een AI-partner speelt, want blijkbaar hebben NPC’s in Battlefield het IQ van een doos frikandellen. Ze gaan soms bijvoorbeeld aan de kant van de muur zitten waar de vijanden vandaan komen, maar als de vijand haar op 2 meter afstand om ziet lopen om aan de juiste kant van de muur te gaan zitten, doettie niks. En dat is maar één van vele fratsen die ze uit halen. Fuck logica, toch?
Illusie van vrijheid
Zoals we gewend zijn van de Battlefield games, is ook Hardline geen uitzondering qua de vrijheidsbeleving. De gebieden waar je in wordt geslingerd zijn redelijk fors, maar waarvan een hoop helaas weinig inspirerend. Vooral een missie waarin je op een moeras beland met een boot is erg langdradig. Hier word je wel een soort van vrijheid gegeven qua beweging, maar dat is slechts beperkt tot 3 punten op de map om naar toe te varen en er is onderweg echt geen kut te beleven.
Maar wat het dan weer goed maakt, is dat je in bijna elke missie wel de kans krijgt om te bepalen hoe je een bepaald gebied gaat benaderen. Je kan bij een huis natuurlijk kiezen voor de voordeur, maar het is vaak een beter plan om het via het dak of de achterdeur te doen. Verwacht hier niet te veel van, maar het is wel een leuke toevoeging.
Het is mogelijk om bijna het complete spel stealthy uit te spelen. Je slingert binnen een bepaalde straal je badge de lucht in, en dan kan je maximaal drie man tegelijk aanhouden en arresteren. Ik moet zeggen dat ik de complete game op deze manier heb uitgespeeld, maar dat het na een korte tijd al flink gaat vervelen. Niet schieten in een ‘shooter’ staat gelijk aan ‘no fun at all’. En dat weet iedereen. Ik kan je verzekeren dat het sowieso leuker is om huis te houden met een shotgun, want de destruction in de singleplayer is subliem tegenover die van de multiplayer. Alles naar de klote! (*reng geng geng geng*)
Ze geven je nog wel wat extra minimale uitdagingen om te behalen, zoals bepaalde bad guys met een zoekbevel te identificeren en op te rollen. Daarnaast kan je verspreid over verschillende missies ‘aanwijzingen’ (collectibles) vinden om zaken op te lossen, die eigenlijk als losse flodders fungeren om elementen uit het verhaal aan elkaar te breien. Daarmee vergaar je punten om je ‘Expert Level’ omhoog te helpen, waarmee je meer wapens, modificaties voor wapens en gadgets vrijspeelt.
En als last note kan ik je aanraden om de game gelijk op de hoogste moeilijkheidsgraad te spelen, anders loop je er met twee vingers in je neus doorheen.
Het echte werk
En dan nu waar je de game eigenlijk voor koopt; de multiplayer. Veel mensen hadden hun bedenkingen bij Hardline, omdat hij naar Battlefield maatstaven te vroeg word uitgebracht. Normaal gesproken verschijnen Battlefield games om de twee jaar, en deze is dan eigenlijk een jaar te vroeg. Een hoop mensen dachten dat hij gerushed zou worden, en dat is natuurlijk ook geen onterechte gedachtegang. Maar goed, de ultieme vraag luid hier, ‘is hij dus de moeite waard?’
Ik blijf er tussenin, dus ja en nee. Waarom ik dat zeg, is omdat het er aan ligt wat je speelstijl is. Iedereen weet dat BF altijd de focus heeft gelegd op vehicular combat, dus lekker huishouden met een tank, straaljager of what-the-fuck-ever ook je voorkeur is. Bij Hardline draait het meer om de infantry battles, en dat is het grootste verschil.
Ik vind het zelf in ieder geval erg fijn, want ook in alle afgelopen delen betrapte ik mezelf er op dat ik toch liever op de voet ben. Ik vond de tanks, jeeps en helikopters eigenlijk alleen maar hinderlijk, tenzij ik er zelf in zat natuurlijk.. In BF4 houd je het met de (ongepantserde) benenwagen in ieder geval niet lang vol, en dat omdat er overal voertuigen op de loer liggen.
Bad Boys
In Hardline hebben de klasses een iets andere naam gekregen als wat je normaal gewend bent. In praktijk zijn ze hetzelfde gebleven, maar dan met minimale veranderingen:
- Operator
Voorheen ook wel bekend als de Assault klasse. Hij voorziet jan en alleman van medische hulp, en kan zelfs mensen terug tot leven brengen. Grootste verschil is dat hij nu geen granaatlanceerder meer bij heeft. - Mechanic
Oftewel de engineer. Hij heeft zijn rocket launcher ingeruild voor een grenade launcher (of gestolen van de Operator). Ook in het bezit van een repair tool, dus vaak te vinden in voertuigen om ze te repareren. - Enforcer
De brute-kracht-klasse (ooit Support genoemd). Met een shotgun of zware assault rifle ga je als een wild beest je vijanden te lijf. In het bezit van ammo boxes, explosieven en de meer als vermakelijke Ballistic Shield. Die laatste is een aanradertje. - Professional
De recon-pappie. All campers assemble! In zijn arsenaal zijn onder andere sniper rifles, laser tripmines en camera’s te vinden. Hij voorziet zijn team van informatie, en laat het vijandelijke team ragequiten met zijn sterke kampeerdrang. Erg handig dus!
Al met al maar kleine veranderingen die een grote impact hebben op de manier van spelen. Omdat de Mechanic niet meer standaard in het bezit is van een rocketlauncher, maken de mensen in voertuigen meer kans. De voertuigen spelen sowieso niet meer zo’n grote rol als in de vorige delen, en zijn een stuk kwetsbaarder. Maarja, een personenauto is dan ook niet hetzelfde als een licht gepantserde tank lijkt me. Op de voet maak je in ieder geval een stuk meer kans, dus wees niet bang om een straatje over te steken!
Frisse wind waait
Voor een Battlefield-game kent de multiplayer aardig veel vernieuwende game-modes. Het is de afgelopen jaren veel van hetzelfde geweest, maar Hardline heeft hier duidelijk verandering in gebracht. Ik zal alle gamemodes even toelichten en nummeren op mijn persoonlijke favorieten:
- Hotwire
Deze gamemode is eigenlijk gewoon Conquest, alleen zijn voertuigen in dit geval de vlaggen die je moet overnemen. Erg dynamische gamemode, ik heb er dit op te zeggen: Achtervolgings- en drive-by galore! (max. 32 spelers) - Conquest (Large)
Waarmee de Battlefield-serie groot is geworden. Verschillende vlaggen op de map die overgenomen moeten worden, en in jouw bezit moeten blijven om te winnen tot de meter van de tegenstander op nul staat. En andersom. (32/64 spelers) - Blood Money
In het midden van de map ligt een bonk geld, en jij moet dat geld daar vandaan trekken en naar de kluis van je team brengen. Natuurlijk moet het andere team exact hetzelfde doen, maar je kan het geld ook bij elkaars kluis vandaan snitchen. Een soort Capture The Flag, maar dan anders. (max. 32 spelers) - Team Deathmatch
Hersenloos knallen kan soms gewoon zo heerlijk zijn. Ik doe het nauwelijks, maar als ik het dan doe ga ik ook echt ‘hammer’ op die sletten! Vooral leuk om je nieuwe wapens uit te testen. (max. 32 spelers) - Rescue
No respawn, Last Team Standing, korte rondes. Het ene team moet een gijzelaar zien te bevrijden, en het andere team moet dat zien te voorkomen om te winnen. Of je vermoord iedereen in het andere team natuurlijk. Aan te raden om met een volle squad vrienden te spelen, communicatie is key. (max. 10 spelers) - Heist
Het ene team moet geld zien te stelen, en het andere moet dat zien te voorkomen. Eigenlijk pas echt leuk als je de maps begrijpt, en dat duurt wel even. Er zijn veel verschillende manieren om de kraak te doen, wat het erg leuk maakt. Speel met een squad vrienden en stem je klasses op elkaar af. (Max. 32 spelers) - Crosshair
Net als in Rescue, no respawn en korte rondes. 5v5 waarvan 1 team een speler die als VIP fungeert moet escorteren naar een drop-point, en het andere team dat dat moet zien te voorkomen. Geen voertuigen, alleen infanterie. (max. 10 spelers)
Zoals je hier kan zien zijn vijf van de zeven gamemodes compleet nieuw. Erg gewaagd van Visceral, maar de meeste zijn erg goed uitgepakt. Pluimpje voor het team!
Go Go Gadget Arsenaal
Je wapens hebben meer als ooit tevoren een eigen karakter. Er zijn er niet heel veel, maar ze zijn verschillend genoeg om een duidelijke voorkeur te ontwikkelen. Waarschijnlijk zal er in de loop van de tijd met de DLC vast wel een pakketje wapens meekomen, maar dat terzijde.
De manier waarop je wapens unlocked is ook compleet op de schop gegooid, en gelukkig maar ook. Waar je in BF4 random weapon unlocks kreeg in de battlepacks, kan je hier modificaties vrij spelen door gewoon veel met het desbetreffende wapen te spelen. Die modificaties kan je dan weer kopen, en dat geld verdien je dan door objectives te spelen, je squad te ondersteunen en door kills te maken. Makkelijker/logischer word het niet.
Hetzelfde geld voor gadgets, en boy o boy, wat zitten er leuke dingen tussen. Een grappling hook om via een touw een dak op te klimmen, een zipline om snel van A naar B af te dalen en zelfs een taser waarmee je een vijandelijke bitch de posities van zijn vrienden kan laten verraden. Haha, wannehomojoh!
In de battlepacks die je verdient door in rang te stijgen, komen soms ook ‘boosts’ mee. Deze boosts kan je inzetten op een bepaalde klasse om zo bijvoorbeeld 25/50 of zelfs 100% meer geld/XP te verdienen zolang hij actief is. Leuke toevoeging voor de variatie, zet je boosts in ieder geval slim in.
Nog iets om in de gaten te houden; Visceral heeft een heleboel geheime elementen in de game verstopt. Zo heb je verborgen reloads, dinosaurusmaskers en Oprah Winfrey upgrades. Het zijn slechts gimmicks met minimale invloed op het spel, ik vind het in ieder geval helemaal mooi. Ik heb er laatst nog een artikel over geplaatst, lees hem hier terug.
Fields of Pain
Zoals je gelezen hebt, ben ik vrij goed over te spreken over de multiplayer. Wat ik nog niet besproken heb, zijn de maps, en die zijn niet allemaal even interessant. Ik heb al eerder gezegd dat de meeste van de singleplayer maps niet echt heel denderend waren, en er zijn een hoop maps in de MP die gebaseerd zijn op singleplayer-gebieden.
Dat wil niet zeggen dat alles kut is, maar zeker drie maps van de negen waarvan ik het leveldesign gewoon erg jammer vind. Hele lappen van de map worden gewoon bijna niet gebruikt omdat de actie té gefocused is op één deel van de map. Dat is eeuwige zonde, en laat me niet beginnen over de moerasmap.. Hadden ze beter Nederland kunnen noemen, zo fucking plat!
Sommige maps zijn ook echt wat aan de krappe kant met zoveel spelers, en dat is te merken aan de spawnpoints. Soms spawn je gewoon tussen een complete squad vijanden. En dan niet één keer, maar een paar van dat soort ongelukkige spawns achter elkaar komen regelmatig voor. Waarschijnlijk niets dat niet te fixen is, maar toch sloppy.
Conclusie
Ik heb me tot nu toe erg goed vermaakt met Hardline, zelfs tegen mijn eigen verwachtingen in. Vooral omdat de focus op infantry ligt, en dat is helemaal mijn shit. Ik heb er al flink wat uurtjes in zitten, en zie mezelf hem niet snel aan de kant leggen.
De reden dat ik niet zoveel aandacht heb besteed aan de graphics, is omdat het niks nieuws is. het draait volledig op de BF4 engine, en we weten allemaal dat die wel ‘oké’ is.
De singleplayer laat ik maar een kleine rol spelen in mijn eindconclusie, want ik geloof niet dat er iemand met een gezond verstand op deze planeet Battlefield koopt voor die onzin. Als het alleen een singleplayer-game was, zal ik je eerlijk zeggen dattie waarschijnlijk geen voldoende had gehaald. Vandaar dat ik hem buiten beschouwing laat.
De multiplayer is als vanouds erg vermakelijk, maar besef je wel dat deze game vooral draait om infantry. Ben je meer van de combat met voertuigen, zou ik het lekker bij BF4 houden, en wachten tot deeltje vijf het levenslicht ziet.
Als jullie me nu willen excuseren, ga ik online de TeaBagSquad representen samen met Ermon en Leo. See you on the battlefield, suckers!
