Met de release van Resident Evil 7: Biohazard, welke in 2017 verscheen, wist Capcom de serie opnieuw op de kaart te zetten en introduceerde ze nieuwe gameplay welke de serie opnieuw naar een niveau wist te brengen. Hoewel de gameplay de stap nam naar een first-person-perspectief en er enkele drastische veranderingen in het algehele ontwerp van de game waren genomen, wist de game trouw te blijven aan de survival-horror-roots waar de franchise groot mee is geworden.
Enige tijd geleden kondigde Capcom Resident Evil Village aan, welke een direct vervolg is op deel 7 en een flink aantal aspecten over heeft genomen, maar wel een nieuwe insteek kende. Hierdoor waren fans wel een beetje bezorgd, want wat hebben vampieren en weerwolven nu te maken met het eerder vertelde plot in de voorgaande games? Gelukkig kunnen we je vertellen dat deze zorgen grotendeels misplaatst zijn. Village is namelijk een sterk vervolg geworden en behoudt de bekende survivalhorror elementen die we kennen van zijn voorganger. Daarnaast laat de game zien hoe capabel Capcom is in het innoveren en het verbeteren van de legendarische franchise. Hoe dat precies allemaal zit, lees je in onze review!
Resident Evil Village begint lekker rustig, en in een korte proloog zie we dat Ethan en Mia, na de gebeurtenissen van de vorige game, verhuisd zijn naar Europa. Ze hebben er geen gras over laten groeien en hebben daarnaast een dochtertje gekregen die Rose heet. Alles lijkt vredig te zijn voor het liefdeskoppel, en ze kunnen in rust genieten van elkaar en de kleine Rose. Maar de rust wordt al snel verstoord, want al snel slaat deze rust om in chaos en wordt deze droom verstoord door Chris Redfield en zijn soldaten. Zij vallen binnen en schieten Mia zonder pardon door haar hoofd. Ethan en Rose worden om onbekende redenen gevangen genomen en meegenomen in een bepantserde wagen.
Al snel wordt het team van Chris en het voertuig door iets onbekends aangevallen. Ethan overleeft deze aanval en is gestrand in een mysterieus dorp, waar rare dingen zijn gebeurd. Dit dorp wordt geteisterd door een grote verscheidenheid aan gruwelijke monsters die je wellicht kent uit de Oost Europese folklore. En dat is nog niet eens alles, want Rose is nergens te vinden, omdat ze is meegenomen door diegene die Chris en zijn mannen aanviel. Ethan moet vervolgens uitzoeken wat er in het dorp is gebeurt, ontdekken hoe dit allemaal verband houdt met het plotselinge uiteenvallen van zijn gezin en zal de gruwelijke gedrochten moeten bestrijden die zijn dochter hebben gekidnapt.
Hoewel de intro van de game nogal wat abrupt en hectisch klinkt, is het verhaal van Village verrassend goed uitgewerkt en is het erg interessant om jezelf er in te verdiepen. Op een natuurlijke wijze wordt je er dan ook ingezogen en de diverse plot-twists voelen dan ook erg geloofwaardig aan. Daarnaast leer je stapje bij stapje hoe deze gebeurtenissen passen in het grote verhaal welke alle games uit de serie aan elkaar verbind. Capcom heeft in ieder geval goed werk geleverd wat ervoor zorgt dat je op het puntje van je stoel blijft zitten gedurende het verloop van de game.
Monsters
Zoals het een Resident Evil-game betaamt, zit Village tjokvol met de nodige schrikmomenten en worden de nodige bloederige taferelen dan ook niet geschuwd. Op sfeervolle en gruwelijke wijze ontrafeld Ethan met wat er met zijn dochter is gebeurd, en dit gebeurt in scènes waarin hij gemuteerde monsters en wezens, die hem graag aan flarden willen scheuren, onder ogen moet zien.
Zoals ik al eerder aangaf zijn de monsters in Resident Evil Village niet de gebruikelijke zombies of schimmelachtige monsters uit de eerdere games. Resident Evil Village haalt zijn inspiratie uit de Europese monster- en horrorinvloeden, waardoor er een hele gevarieerde cast aan vijanden ontstaat. Zo zal het ene gebied een leger aan woeste weerwolven je kant op gooien, terwijl het andere gebied je verwelkomt met bloeddorstige vampieren, terwijl weer een ander is gevuld met zenuwslopende poppen welke elk moment tot leven kunnen komen terwijl je achterna gezeten wordt door een slijmerig wezen welke babygeluiden maakt…
Deze opzet wijkt sterk af van de Resident Evil-formule en dit kan even wennen zijn voor de oude fans van de serie. Tegelijkertijd is het een uitkomst voor iedereen die het zat was om voor de zoveelste keer zombies af te knallen. Toch moet ik zeggen dat ik de spanning uit Resident Evil 7 wel een beetje mis. Begrijp me niet verkeerd, want Village is een zenuwslopende ervaring , maar toch vond ik het allemaal minder eng dan de voorgaande games uit de serie.
Actievol
Gameplay technisch werkt Village in grote lijnen net zoals Resident Evil 7, met hier en daar wat nieuwe toevoegingen en wat toffe tweaks. Zo is de gunplay sneller en hectischer dan deel 7, waarbij elk wapen zijn eigen sterke en zwakke punten heeft waar je rekening mee dient te houden. Evenzo heeft elke vijand zijn eigen gedragspatronen en variaties op aanvallen. Door deze te bestuderen weet je al snel wat de zwakte van een vijand is en welke wapen het beste helpt tegen een bepaald gedrocht. De variatie in wapens is ook erg goed te noemen, zo zal je weerwolven bestoken met handvuurwapens, een vliegende vijand uit de lucht schieten met een snipergun en geesten wegblazen met een jachtgeweer. Het is ook belangrijk om tijdens gevechten in beweging te blijven om er zeker van te zijn dat je niet snel geraakt wordt door een vijand.
Resident Evil Village kent flink wat meer actie dan deel 7 en munitie is dan ook makkelijker te vinden dan in voorgaande games uit de serie, waardoor het iets minder survival is geworden. Toch weet Village een gespannen en beklemmende sfeer neer te zetten en zorgt de actie voor de nodige adrenalinestoot tijdens je speelsessies. De game kent genoeg segmenten welke je een angstig gevoel weten te geven en waardoor je zal moeten kiezen tussen vechten of vluchten.
Puzzelen
Zoals het een Resident Evil-game betaamt maken puzzels ook weer hun opwachting in Village, en kennen de gebruikelijke opzet waar je bepaalde objecten en sleutels moet zien te vinden. Hoewel de puzzels niet heel erg moeilijk zijn, is het niet altijd even duidelijk wat de oplossing is. Het is dan ook zaak om een een ruimte goed af te speuren naar aanwijzingen en al snel kom je er achter dat oplossingen zich in het volle zicht verbergen.
Resident Evil Village is een vrij lineaire game, maar toch kent het een semi open-wereld, waar er genoeg te verkennen valt. Hoewel het spel niet echt side-quest kent, zijn er wel een flink aantal optionele schatten en speciale items te vinden in de spelwereld. Vele van deze zijn alleen te verkrijgen na het vinden van specifieke tools of het oplossen van verstopte puzzels. Dit zorgt ervoor dat het verkennen van de griezelige spelwereld een uitdaging op zich word en het daarnaast een belonend karakter heeft. Als je de tijd neemt om deze geheime schatten te vinden, wordt je dan ook beloond met enorm veel valuta en bepaalde items waarmee je je algehele statistieken kunt verbeteren.
Griezelig mooi
Resident Evil Village is een ontzettend toffe game geworden en dit wordt versterkt door de audio- en visuele presentatie van het spel. Op grafisch vlak is Resident Evil Village een genot om naar te kijken. De omgevingen zijn allemaal uitzonderlijke mooi gedetailleerd, met lichteffecten die het realisme en de griezeligheid van de opvallende gotische locaties weten te versterken. Het geluidsontwerp is daarnaast ook erg goed uitgevoerd. Elk gekraak, gegrom en gegil van vijanden is een lust voor het oor en helpt een angstaanjagende sfeer te creëren die zorgt voor de nodige geloofwaardigheid. De muziek past ook altijd perfect bij de situatie, en de voice-acting is van een ongelooflijk goed niveau.
Klap op de vuurpijl
Dat gezegd hebbende is Resident Evil Village zeker niet zonder gebreken en dit ligt voornamelijk aan het einde van de game. Op de een of andere manier verliest de gameplay in het laatste uur van de game een beetje zijn glans en wordt het verhaal te snel afgewikkeld. Dit komt vanwege een stompe en nogal vervelend laatste gebied. Het slaagt er wel in om een deel van dit momentum terug te winnen terwijl de zaken zich opbouwen naar het laatste baasgevecht, maar het herwint niet helemaal dezelfde opwinding die we in het begin van de game zagen.
Het feit dat het verhaal plotseling het tempo opvoert, helpt ook niet echt. Waar het verhaal zich eerst geleidelijk aan onthuld, begint het verhaal zich op het eind ineens sneller te bewegen dan tijdens de rest van het spel. Ik heb zelf dan ook het gevoel dat bepaalde momenten en plotpunten aan het einde net wat meer ruimte hadden kunnen gebruiken zodat het wat beter bij je binnenkomt.
Als klap op de vuurpijl gaan zowel de gameplay als het verhaal tegen het einde meer naar de gekke kant van Resident Evil. Het is niets nieuws in vergelijking met de rest van de serie, maar het wijkt af van de serieuzere toon die de rest van de game heeft. Het is niet genoeg om de algehele ervaring naar beneden te halen, maar het dient wel om het uitzonderlijke einde van een verder fantastisch spel te verzwakken.
Conclusie
Resident Evil Village is een toffe survival-horrorgame geworden, waarbij actie een grotere rol speelt dan Resident Evil 7: Biohazard. Hierdoor is de game een stuk minder eng dan zijn voorganger, maar het kent zeker wel de nodige memorabele momenten. Hoewel het verhaal in het begin niet echt past bij de voorgaande games uit de franchise, weet Capcom dit perfect te verweven in het de lore van de serie. Het is wel jammer dat het verhaal op het einde ineens een sneltreinvaart neemt, waardoor het allemaal iets te afgerafeld eindigt. Desondanks is Resident Evil Village een ervaring geworden welke horror liefhebbers zeker niet mogen missen.
