Na de succesvolle remakes van Resident Evil 2 en Resident Evil 3: Nemesis konden we er donder op zeggen dat Capcom het hier niet bij zou laten. Alhoewel het bij de eerste twee remakes nogal een logische keuze was om deze uit te brengen (aangezien de originele games dankzij de tankbesturing van toen hopeloos gedateerd waren). Toch is het met het uitkomen van Resident Evil 4 Remake net eventjes anders, aangezien het origineel erg revolutionair was voor zijn tijd, met zijn 3D-graphics en de gameplay vernieuwend was voor het hele third-person genre. Heeft Capcom het voor elkaar gekregen om deze klassieker van weleer over te zetten naar de hedendaagse standaard? Je leest het in de onderstaande review!
Resident Evil 4 verscheen oorspronkelijk in 2005 en was een tijdelijke GameCube exclusive. De game werd internationaal geprezen, maar kende ook één grote en niet onterechte kritiek. De game was duidelijke een afsplitsing van het survival horror-genre waar de serie zo bekend mee was geworden, en het kende dan ook veel meer actie en over-the-top momenten dan de eerder verschenen games. De remake van Resident Evil 4 is in grote lijnen nog steeds het grote spektakel van vroeger, waarin Spaanse boeren, enge monniken en gemuteerde insecten je het leven zuur maken.
Toch weet Capcom de verouderde gameplay en graphics naar een hoger niveau te tillen, dankzij de RE Engine. Niet alleen is de game grafisch voorzien van een update, ook de gameplay is flink gemoderniseerd. Het Spaanse platteland waar Leon Kennedy zijn avontuur beleefd ziet er allesbehalve verwelkomend uit. De diverse omgevingen zien er angstaanjagender uit dan voorheen en kennen diverse details die de sfeer weten te versterken. De atmosfeer is net zo drukkend als het origineel, de belichting is onheilspellend mooi en het sounddesign zorgt ervoor dat elke seconde die je doorbrengt in de game ongelooflijk ongemakkelijk aanvoelt.
Same old, maar toch nieuw!
Na de verwoesting van Raccoon City in 1998 wordt Leon S. Kennedy een agent voor de regering van de Verenigde Staten nadat hij is opgeleid door majoor Jack Krauser. Zes jaar later wordt Leon door de president op pad gestuurd om zijn dochter Ashley Graham te redden uit een dorp op het platteland van Spanje. Hierbij krijgt hij de hulp van van Ingrid Hunnigan, welke hem op afstand bijstaat. Kort na aankomst vindt Leon dat zijn Politie begeleiders op brute wijze zijn vermoord door de dorpelingen, en vanuit hier begint een angstaanjagend en bloederig avontuur met de nodige plottwists…
In grote lijnen is de opzet van Resident Evil 4 hetzelfde als het origineel, maar toch kent het hier en daar wat kleine aanpassingen, zoals bomen die het zicht versperren of donkere gangen die je enkel met een zaklamp kunt verkennen. Ook zijn er wat grotere veranderingen, zoals de totaal herdachte arena’s en volledig opnieuw gebouwde bossfights. Resident Evil 4 Remake voelt in een bepaald opzicht zowel nostalgisch familiair als prikkelend anders aan. Het is het oude vertrouwde verhaal, maar net iets anders verteld. In kan dan ook stellen dat Capcom erin is geslaagd om de de goede stukken nog beter te maken en de mindere onderdelen wat meer glans te geven. Uiteindelijk is de onheilspellende sfeer gebleven, al is de game niet zo eng als zijn voorgangers.
Zoals het een remake betaamt zijn de personages ook wat moderner gemaakt, maar zijn ook zeker niet hun essentie verloren. Leon is wat ruiger dan voorheen, maar heeft zijn charme niet verloren en laat zijn bekende oneliners maar al te graag horen. Ashley is nog steeds niet opgewassen tegen wat haar overkomt, maar gelukkig is zij niet meer dat irritante blok aan je been zoals in het origineel. Ook Ada, Luis en Krauser hebben de nodige metamorfose ondergaan en zien er een stuk beter uit en kennen daardoor ook meer karakter.
Het is dan ook indrukwekkend om te zien hoe Capcom elk artistiek aspect onder handen heeft weten te nemen zonder dat het afbreuk doet aan het gevoel wat het origineel mij wist te geven, wat uiteraard ook bij de eerdere games het geval was. Het grafische aspect is dan ook erg goed onder handen genomen, maar toch wist het mij niet helemaal te verrassen. Capcom heeft natuurlijk al erg goed werk geleverd met de eerdere twee remakes, en uiteindelijk mogen we dan ook stellen dat we een beetje verwend zijn geraakt als het gaat om graphics. Uiteindelijk is de grootste showsteler in deze remake de vernieuwde gameplay en niet zozeer de visuals van de game.
Voel de liefde
Aan alle kanten kun je merken dat de gameplay de meeste liefde heeft gekregen om Resident Evil 4 naar moderne maatstaven te tillen. De meest ingrijpende, maar wellicht ook controversiële verandering, is de besturingsvrijheid die je krijgt als je met een wapen wilt richten. Waar je anno 2005 nog aan de grond genageld stond om te richten en schieten, kan je nu vrij bewegen en aanvallen ontwijken terwijl je jouw wapen op een hoofd van een vijand richt. Dit klinkt niet zo controversieel natuurlijk, maar het was die roerloosheid die het origineel al zijn spanning en uitdaging gaf. Desondanks is Resident Evil 4 Remake zeker geen makkelijk spelletje, want Capcom heeft dit flink gecompenseerd door de vijanden sneller en agressiever te maken. Om dit op zijn beurt nog een keer te compenseren, geeft de remake je nog meer tools om jezelf te verdedigen. Denk hierbij aan om een lantaarn op een koe droppen om zo alle vijanden op gruwelijke wijze in lichterlaaie te zetten en ander soortgelijke vernieuwingen. Om nog meer te innoveren is er gekozen om je geliefde zakmes een nieuw soort rol te geven, die een stuk belangrijk is dan het origineel.
Het Spaanse gespuis want je leven zuur probeert te maken zullen je op diverse manieren bestoken, maar in deze remake is het mogelijk om aanvallen af te ketsen met je mes. Druk met de juiste timing op de knop, en je kunt de vijand trakteren op een vernietigende melee counter. Het is zelfs mogelijk om je mes te gebruiken om vijandelijke projectielen af te weren. Ook is het mogelijk om in Resident Evil 4 Remake gebruik te maken van stealth, waardoor je ongezien vijanden van achteren kunt voorzien van een extra luchtopening in hun hoofd. Het mes is dan ook een uiterst veelzijdige tool geworden, maar deze kent ook een keerzijde.
In tegenstelling tot het origineel kan het mes in de remake namelijk breken. Elke actie of stealth attack laat de duurzaamheid van je mes afnemen. Als het balkje van je mes leeg is, dan zal je mes breken en kun je deze niet meer gebruiken totdat je het repareert bij de duistere Merchant (je weet toch; die potloodventer die je wapens en andere zaken verkoopt). Toch is deze verandering een nodige aanpassing geweest, aangezien het mes in het origineel veruit het sterkste wapen was. Toch is deze aanpassing goed doordacht doorgevoerd, want het zorgt voor de nodige uitdaging. Daarnaast irriteert het niet en neemt het zeker niets weg van de ervaring, maar voegt het juist iets extra’s toe.
Nieuwigheden
En zo kent Resident Evil 4 Remake tal van nieuwigheden met de nodige doordachtheid. Het looten van kratten hoeft nu niet meer onhandig met je mes, maar kan nu ook dankzij een snelle melee-aanval. Van wapen veranderen kan nu via shortcut-knoppen op de d-pad, in plaats van dat je steeds terug in het menu moet gaan. Het is mogelijk om kogels en andere zaken te craften, waardoor je niet meer zo afhankelijk bent van RNG in je drops. Wapens verkopen bij de Merchant zorgt ervoor dat je al je gespendeerde centjes terug krijgt, zodat je veel beter kunt experimenteren met het hele arsenaal die de game kent. Stuk voor stuk zijn de diverse gameplay mechanics onder de loep genomen, gefinetuned en aangepast om je te trakteren op een moderne spelervaring.
Hoewel de gameplay erg tof is aangepast is er toch een hele kleine kanttekening aan dit alles, en dat is de snelheid van de camera. Uiteindelijk is het ook een persoonlijke smaak, maar ik prefereer altijd een snel bestuurbare camera in third person actiegames. Helaas is dit in Resident Evil 4 Remake niet zozeer het geval, en zelfs op de snelste stand is de camera toch net iets te traag. Dit levert stiekem wat kleine frustraties op, want als je achterna gezeten wordt door een horde aan Spaanse boeren en boerinnen, is het fijn dat je intuïtief en snel kunt draaien om eventueel te mikken of van ze weg te vluchten. Doordat de camera te traag is kan het voorkomen dat je onnodige damage oploopt of juist de dood vindt als je overrompeld wordt door een mob. Hopelijk dat Capcom dit binnenkort nog eventjes aanpast in een update.
De sfeer in de game doet sterk denken aan Resident Evil Village . De dorpelingen maken zich van verre bekend met kreunende geluiden, maar verliezen al snel hun griezelfactor. Er waren enkele passages en vijanden in het spel waar ik me ongemakkelijk bij voelde, maar het spel kan niet continu een griezelige sfeer behouden. Iets wat het origineel ook al had, maar op zich is dit ook wel logisch aangezien Resident Evil 4 veel meer actie georiënteerd is dan de voorgaande games.
Bye Bye QTE!
Een welkome verandering in de remake van Resident Evil 4 is het ontbreken van Quick Time Events (QTE). Het origineel was namelijk doorspekt door dit element en in elke cutscene werden we hier dan ook wel mee geconfronteerd. Af en toe heb je er wel nog eentje, als bijvoorbeeld een Ganado je grijpt of zo, maar je hoeft niet geen schrik meer te hebben om je controller neer te leggen als er een cutscene afgespeelt wordt. De reden waarom Capcom dit iconisch onderdeel heeft geschrapt is voornamelijk moderniteit, maar het zorgt ook voor een betere pacing in het spel.
De vele “QTE interactieve” spektakelsequenties zijn dan ook vervangen door een meer cinematische invulling. De oude sequenties waren dan ook een beetje langdradig en zijn in de remake vervangen door beknopte maar even veelzeggende cutscenes. Delen die abrupt op je scherm verschenen, hebben nu een volledig setpiece gekregen om het eer aan te doen. Ik zal niets verraden, maar het deel met de mijnkarren en het hilarisch iconische stuk met een gigantisch standbeeld, zijn de beste voorbeelden van deze aanpassingen en ook dit is wederom op een geweldige manier geïmplementeerd.
Op je back getrackt!
Voor gamers van weleer die het origineel hebben toentertijd hebben uitgespeeld zullen ook wat gloednieuwe content ontdekken. Zo kent de remake een diversiteit aan optionele missies. Deze zijn verwerkt in de vorm van Blue Notice Requests, welke gegeven worden door de geheimzinnige Merchant. Deze zijmissies variëren van het vinden van een gouden ei, schiet 5 verborgen doelwitten kapot tot het vinden en verkopen van een bepaald aantal slangen. Deze zijmissies zijn kleine objectieven die je extra doen opletten tijdens je huiveringwekkende avontuur. Af en toe zijn het ook substantiëlere zaken, zoals het jagen op bepaalde unieke vijanden. Deze missies vereisen dat je backtrackt, iets wat in deze remake aangemoedigd wordt doordat het een veel meer open-wereld design kent. Zo zal je in het Spaanse dorpje, na een bepaalde ‘ontmoeting’ vrij rond kunnen dwalen, en in het kasteel of eiland kan je steeds vrij terugkeren naar vorige stukjes via verbindende gangen of verborgen passages. Ik moet zeggen dat het een aangenaam iets is om te doen, waardoor je veel meer kunt verkennen en terugzoeken dan in het origineel.
Met het voltooien van deze Blue Notice Requests verdien je alternatieve munten, genaamd Spinels. Hiermee kun je speciale upgrades kopen bij de Merchant. Deze vreemde vent oogt nog steeds even iconisch, is iets minder gestoord, maar is daarnaast nog altijd tot de tanden gewapend. Bij hem kun je naast wapens ook schatkaarten, health-upgrades, speciale mods voor je wapens en meer kopen.
Naast de Spinels is er nog een andere alternatieve munt te verkrijgen, welke je kunt verdienen in de schietkramen welke opnieuw hun rentree maken. Deze zijn lichtjes anders dan in het origineel, maar belonen je met Jetons die je weer kunt spenderen in een gokmachine. Deze kan op zijn beurt weer charms uitspuwen die je aan je case kan hangen welke je weer passieve bonussen geeft, zoals een grotere kans om bepaalde grondstoffen te vinden of korting op bepaalde crafting recepten. Er is in ieder geval genoeg te vinden en te verdienen in Resident Evil 4, en het zorgt ook voor de nodige variatie in de gameplay.
Ontbrekende zaken…
Hoewel Resident Evil 4 wederom een toffe remake is geworden, ontbreken er op dit moment nog wel een aantal zaken. Zo zijn de Mercenaries-mode, Assignment Ada en Seperate Ways nergens te vinden. Mercenaries was in het origineel een pure actieminigame met high score-systeem om je nog wat langer bezig te houden met de game. Het is ondertussen bekend dat deze mode iets later gratis zal worden toegevoegd aan de remake. Zowel Assignment Ada en Seperate Ways zijn herbelevingen van het hoofdverhaal door de ogen van Ada Wong. De eerste was reeds aanwezig in het origineel, terwijl de andere pas is toegevoegd bij latere re-releases van Resident Evil 4. Beide zitten niet in de remake omdat er sprake is dat deze zullen verschijnen in toekomstige (betaalde) DLC.
Het hoofdverhaal zal je ongeveer 18 uur bezig houden om te voltooien, wat voor huidige maatstaven de aanschaf van een fullpriced game weet te rechtvaardigen. Het is dan ook begrijpelijk dat Capcom de extra content uit het origineel op een later tijdstip uit wilt brengen, om zo nog wat extra centjes te verdienen.
Conclusie
Resident Evil 4 Remake is een game welke niet alleen het origineel weet te eren, maar het ook naar een modern niveau weet te tillen. Capcom is er opnieuw in geslaagd om de iconische gameplay te moderniseren en de aanpassingen te compenseren zonder werkelijk de essentie van de game te verliezen. Ook de vernieuwde visuele stijl, die meer de focus op horror weet te leggen, komt Resident Evil 4 alleen maar ten goede. Hoewel de game grafisch misschien niet heel verrassend te noemen is, ziet het er goed uit en weet het de sfeer voortreffelijk neer te zetten. Of je het origineel vroeger wel of niet gespeeld hebt, Resident Evil 4 Remake is een geweldige game die je zeker gespeeld moet hebben!
