HOLD UP! Voordat je al stopt met lezen na de titel gezien te hebben. Waarschijnlijk heb je inderdaad nog nooit van deze game gehoord, net als ik. Laat mij je drie korte vragen stellen voordat je besluit om te wieberen. Daarkommezehé: ‘Heb je ooit van Portal gehoord/heb je Portal ooit gespeeld/heb je er van genoten?’ Zo ja, blijf dan nog even hangen, misschien sta je wel voor een verrassing.
Pneublabla?
Het is een standaard zondagmiddag. Net wakker, effe een paar tosti’s naar binnen janken voordat het wéér die tijd is. Ik schreeuw een keer of 3 ‘”XBOX ON” door mijn woonkamer heen, omdat die bitch zoals gewoonlijk niet wil luisteren. ‘Zo, net salaris binnen, effe de gamestore check.. WHUT? Pneuwhatte? Even een Twitchsessie opzoeken.’
En ja hoor, wat ik vond was bijzonder genoeg om mijn aandacht te prikkelen. Een 1st person puzzelgame voor Xbox One en PC die draait op de nieuwe Unreal Engine 4(!!!). Verrassend genoeg ook nog eens van een onbekende studio, genaamd Deco Digital, niet dat dat wat uitmaakt natuurlijk. Het ziet er in ieder geval aardig gelikt uit, en is voor een klein prijsje op de kop te tikken. Althans..
Messiascomplex
In deze abstracte titel speel je Pneuma, een god-in-wording. Weetjewel, zo eentje die vanaf de ‘geboorte’ al vloeiend formeel Engels spreekt en met een ego waar Kanye nog jaloers op zou worden. Maar gelukkig is Pneuma een behoorlijke lolbroek. Want door middel van een shitload aan cynische, doordachte grappen beleef je de wereld vanuit het oogpunt van een hoger wezen.
Zoals je hier al uit op kan maken, draait de complete wereld om Pneuma. En dan overdrijf ik ook niet, de wereld draait letterlijk om ‘jou’ heen. In plaats van dat jij objecten beweegt in de wereld, reageren de wereld en (de meeste) objecten op jouw aanwezigheid. Origineel en erg vermakelijk.
Wil je een muurtje bewegen? Kijk naar die muur en beweeg eens rond. Een platform laten draaien? Vice versa. Wil je een deur openen? Ga zo maar door. En dat zijn nog maar simpele voorbeelden. Soms kan het op traditionele manieren, maar vaak heeft het wat meer denkwerk nodig. Denk hierbij aan licht buigen, energie verplaatsen of een laserstraal ononderbroken van punt A naar B krijgen. En natuurlijk nog veeeeeel meer waar je nu geen fuck van begrijpt. Zonder enige uitleg word je in het diepe gegooid, en dat vraagt om exploratie. Welkom in Pneuma’s wereld!
Pneumagische sfeer
Grafisch gezien is de game echt een pareltje. Dat zou ook niet anders kunnen, al draaiende op de nieuwste Unreal Engine. Aangezien je als een god speelt is de wereld natuurlijk extra shiny, want goden houden van shiny. De reflecties zijn werkelijk om je vingers bij af te likken. Zelfs de textures op elk oppervlak zijn haarscherp als je er met je neus op staat.
Qua sfeer doet de game mij denken aan de klassieker ‘Myst’. Dat is een game die echt way voordat de meesten van jullie waarschijnlijk geboren waren erg populair was, maar daar blijf ik op terugkomen. Hele schone omgevingen in semi-moderne architectuur. Het voelt op zijn plek, precies wat je van een wereld van een god zou verwachten.
Pneumatische stress-stoornis
Hartstikke leuk dat het er fantastisch uitziet, maar we weten allemaal dat je een boek niet kan beoordelen op de kaft. Of een game op de cover, whatever. Pneuma is hier een typisch geval van.
Het is niet dat de game niet lekker wegspeelt, de besturing is prima. Het zijn de puzzels die soms een sleur kunnen worden. Ze zijn op zich allemaal vrij uitdagend, maar het kost je niet meer als een paar minuten per puzzel als je logisch nadenkt. Op een gegeven moment heb je door hoe de spelwereld in elkaar steekt en dan ren je er zo doorheen. Ik heb hooguit 3 puzzels gehad waarbij ik wat breinscheten heb gelaten, maar over het algemeen zijn ze te makkelijk.
En zelfs dat is geen probleem, want ze blijven vermakelijk en zijn slim in elkaar gezet. Maar dan heb ik het over de speelduur van de game, die belachelijk kort is voor de prijs die je af moet tikken. In mijn eerste (en enige) playthrough zat ik er in 3 uurtjes doorheen, en dat was mijn 20 ekkies echt niet waard.
Er zijn een schare 3 sidequests, die de levensduur van de titel maar met een enkele playthrough kan rekken, en wat ook de moeite waard is om even aan te kaarten; het geluid in de game is op sommige momenten erg choppy, waarschijnlijk een fout die met een simpele patch te verhelpen is, maar alsnog erg slordig.
Godslastering
Wat een fantastische game had kunnen zijn, voelt eigenlijk meer aan als een Unreal Engine 4 showcase. De game is zeker niet slecht te noemen, maar het is ook geen Portal-killer. De game is simpelweg te fucking kort, en de meeste puzzels zijn relatief te makkelijk. Ik ben vooral benieuwd naar wat het had kunnen zijn als de game uitgebreider was geweest. Zo hadden de puzzels naarmate je vordert ingewikkelder kunnen worden, het concept is in ieder geval fantastisch.
Ik raad de game dus niet aan noch af. Als je van first person puzzelgames houdt (en dat zijn er niet veel), dan zou ik ‘m aanschaffen voor hooguit een vijfje. Tenzij je een achievementhoer bent, dan is het een blinde insta-buy. Wat ik je wel tussen neus en lippen door kan verklappen; het einde van de game gooit een toffe plottwist in je face!
