De doldwaze, razendpopulaire game Plants vs. Zombies is nu al een tijdje te vinden in een third person shooter jasje, genaamd in de toepasselijke ‘Garden Warfare’ variant. Deze games hebben het relatief goed gedaan, ikzelf heb van deze delen bijzonder genoten ook al was ik niet te porren voor het mobiele broertje. Nu proberen ze weer verder te borduren op de Garden Warfare variant, alleen nu onder de noemer ‘Plants vs. Zombies: Battle For Neighborville’. Zal deze naamsverandering meer met zich meebrengen dan alleen wat gehusselde letters? Let’s get to the bottom of it!
Welke debiel heeft dit ooit bedacht?
Waar de vorige twee delen goed in wisten te slagen, is het een soort van geloofwaardig neerzetten van een turbo-debiele spelwereld. Het verhaal gaat dan ook niet dieper dat zombies op de meest achterlijke manieren de wereld willen veroveren, en dat door een debiele tuinman genetisch gemanipuleerde planten dat proberen te voorkomen. Ik weet niet aan welke crackpijp de ontwikkelaar Popcap heeft gelurkt, maar het resultaat van het eigenzinnige ‘Battle for Neighborville’ mag er prima wezen!
Er is een complete social hub gemaakt voor zowel de planten als de zombies, waar genoeg dingen te doen zijn om je te vermaken. Je kan parties vormen, op simpele manieren met elkaar communiceren, kleinschalige sociale activiteiten met elkaar uitvoeren en elkaars vergaarde gear bewonderen. Hoe de game werkt word op een sfeervolle manier door kleurrijke characters verteld, vaak in de vorm van semi-volwassen grappen waar jong en oud om kan lachen. De cartoony, maar sferische graphics passen perfect in het plaatje van wat Battle for Neighborville wilt uitstralen en zijn ditmaal nog shinier dan de vorige delen. Alle kleuren complimenteren elkaar, waardoor je meer als eens je ogen uit zal kijken.
Gear Galore
Er is een simpele storymode, die compleet niet samenhangt met elkaar maar gewoon bestaat uit losse, grappige missies met uiteenlopende objectives. Je kan dit zowel solo als coöp spelen met z’n 4en, als is dit laatste wel aan te raden voor sommige missies want het kan pittiger worden als dat de game zich voordoet! Er zijn drie verschillende area’s die je tot 100% kan vrijspelen, wat ook unieke gear met zich meeneemt die daar alleen daar te verdienen is maar wel in de PvP-modus mee te pronken is. Dat maakt het meer als waard om het toch een keertje door te spelen en waar je toch wel een flink aantal uur mee zoet bent.
Om de zoveel tijd belooft ontwikkelaar Popcap ook nieuwe events, waar weer nieuwe gear mee te verdienen is en waardoor de spelwereld altijd een beetje zal veranderen. Je zal door challenges te behalen een speciale currency verdienen waarmee je deze gear kan unlocken. We hebben er al een Halloween-event op zitten, een paar dagen geleden is er een ‘Food Fight’-event begonnen; en reken er maar op dat er tegen het einde van het jaar een holiday-event aankomt.
Daarbovenop mag er even vermeld worden dat er nul micro-transacties in de game zitten, dus alles is gewoon te verdienen middels ingame-currency. In een tijd waarin we er mee doodgegooid worden, vind ik dit toch een mooi gebaar van Popcap! Zeker omdat hun game vooral ook een jong publiek aan zal trekken, vind ik dit pure klasse.
Classe Overload
De game schiet net als z’n voorgangers weer heerlijk weg, alle projectielen die je afvuurt lijken werkelijk impact te maken. Dit komt mede ook door het ontzettend goede sound-design want de maïskorrels, marshallows en zombieslijm vliegen je letterlijk om de oren! Aan elk geluid is duidelijk veel aandacht besteed want je hoort aan elk wandeltje en wapen wie je om de hoek gaat treffen, en dat is best een prestatie an sich.
Er waren altijd al veel classes te vinden in PvZ, maar dat is nu nog eens uitgebreid met twee classes meer wat het totaal nu zet op tien(!!!) classes per zijde. Zo zijn ze onderverdeeld in Attack, Defend en Support rollen en spelen ze allen erg uiteenlopend. Zelfs de characters van de zombie/plant zijde die op elkaar zouden moeten lijken spelen qua rol zo verschillend, dat ik niet weet of dit goed is voor de balancing van de game.
Het lijkt namelijk over het algemeen dat de zombies toch iets krachtigere characters hebben, vooral in de support classes. Dit is niets wat niet op te lossen is met patches, maar als jij wel kan werken met een bepaalde character van de zombies wil dat niet zeggen dat jij de tegenhanger van de planten lekker zal vinden spelen. Eigenlijk een net zo grote misser als dat het de game uniek maakt.
Wat nieuw is in Battle for Neighborville, is dat je nu per verschillend karakter 7 genaamde abilityslots kunt vullen. Deze abilities kunnen je speelstijl ten goede komen, en het hangt er vanaf hoe sterk deze abilities zijn voor hoeveel slots ze innemen. DIt kan overigens iedereen vanaf het begin om het een soort van eerlijk te houden. Al zullen spelers die veel tijd in hun character stoppen steeds meer krachtige klassegerichte abilities unlocken, waardoor het er op lijkt dat deze spelers een voordeel op jou zullen hebben. Maar dit kan jij natuurlijk ook door hetzelfde te doen, al zal dit voor een nieuwkomer toch zeker als frustrerend ervaren kunnen worden.
Pure chaos
Hoe de game voor de rest speelt? Gewoonweg pure chaos! Verwacht geen diepe tactieken als bij Battlefield, Rainbow Six of zelfs Call of Duty. Je kiest een klasse, probeert een paar kills te maken, je rushed je dood in en repeat. Er gebeurt in de hotspots van de map vaak zoveel tegelijk dat je ogen het niet bij kunnen houden, maar werkt op één of andere manier tegelijk heel verslavend. Zodra je hetgene omarmt wat PvZ wilt zijn, zal je er van gaan houden.. Totdat je veel losses achter elkaar lijd dan, dan zal ome Frustratie je soms toch een flinke tets op je billen geven.
Er zijn veel verschillende gamemodes te vinden met een wisselend aantal spelers, waarin de ene absoluut toch wel meer tactiek vereist als de andere. Denk hierbij aan Vanquish (Deathmatch), Battle Arena (4v4 Elimination) en Turf Takeover (24 PvP Control), waar vooral de laatste eruit springt. Dit is een gemixte gamemode a la Overwatch, waarbij alle tactische rollen van de verschillende classes de grootste rol spelen.
Vergis je overigens niet; PvZ: Battle for Neighborville is geen makkelijke game! Laat je niet verraden door het kiddy uiterlijk, het is helemaal niet makkelijk. Als je niet handelt naar de gamemode objectives, niet samen kan spelen als een team of je klasse niet begrijpt, zal je echt heel vaak het loodje leggen.
Conclusie
PvZ: Battle For Neighbourville bouwt lekker verder op waar Garden Warfare een prima fundering voor heeft gelegd. Het is domme shooter-fun voor jong en oud, zeker leuk voor jonge gezinnen om samen flink wat uurtjes in te steken. Als Pop Cap ervoor zorgt dat de game wat langer en meer ondersteuning krijgt dan zijn voorgangers, dan zal deze game zeker lang gespeeld blijven worden en alleen meer zieltjes winnen.
