Ik weet niet waarom, maar op de één of andere manier ben ik degene binnen de redactie van StarGamers die zo’n beetje elke racegame voorgeschoteld krijgt. Ben ik dan zo’n snel type? Ja een jaar of tien geleden misschien, maar ik rijd nu alweer een paar jaar in een Volvo. Niet echt wat je noemt een snelheidsduivel. Maar de racegame Overpass van ontwikkelaar Zordix is anders dan de gemiddelde racegame. Ja, het is nog steeds de bedoeling om als eerste over de finish te komen, maar je racet hier niet zozeer tegen andere maar meer tegen de natuur (en jezelf). Of dat net zo leuk is als met een dikke racewagen met 300km/h over een circuit racen lees je uiteraard in onze review.
In Overpass is het de bedoeling om een track zo snel mogelijk af te leggen. Je hoeft je geen zorgen te maken om andere racers aangezien je alle ruimte voor je zelf hebt. Het enige wat je hoeft te doen is een snelle tijd te klokken, en wat hindernissen nemen. De tracks liggen vol met obstakels waar jij als behendige coureur je weg over moet zien te vinden. De obstakels variëren van mensgemaakte obstakels, zoals een stel banden, een wip-wap en dergelijke tot heuse hillclimbs. En vooral deze hillclimbs, waarin jij dus je weg moet zien te vinden tegen een steile bergwand, zijn zeer uitdagend/frustrerend.
Fuck dit!
Overpass is een uitdagende en tegelijkertijd moeilijke game. Een foutje is immers zo gemaakt. Raak je het lint dat het parcours omringt dan krijg je straftijd, raak je een vlaggetje aan het begin van een hindernis, dan krijg je straftijd, rij je tijdens de hindernis net te ver naar buiten en je raad het al… straftijd. In Overpass voelen obstakels haast aan als kleine puzzles, hoe benader je de obstakel, hoe hard neem je de obstakel, rijd je met tweewiel aandrijving of toch met vier, het zijn stuk voor stuk vraagstukken die je bezighouden tijdens het nemen van een track. En dan moet je ook nog eens een zo’n snel mogelijke tijd neerzetten. Maar geen druk hoor.
Het nadeel alleen is, is dat de game niet echt vergevingsgezind is. Voor je het weet lig je met je wagen alweer op z’n kant of ben je alweer van je quad af geflikkerd. Maar de echte Dark Souls achtige taferelen komen naar voren tijdens de hillclimbs. Mijn god wat zijn die foking moeilijk om te nemen. Iets te zacht en je staat vast op een rotsje, iets te hard en je rijd je hele wagen in puin, iets te veel gestuurd en je ligt alweer op z’n kant en ga zo maar door. Maar eenmaal boven geeft dat wel een behoorlijk gevoel van overwinning, laat ik het over alle gevoelens van wat je daarvoor doormaakt maar niet hebben.
Maak zelf maar geluid
De game is gemaakt met een beperkt budget, en dat voel, hoor en zie je eigenlijk overal. Grafisch gezien ziet de game er prima uit hoor, mits je niet te goed kijkt, en als je dat wel doet dan zie je al gauw dat er details verloren gaan. Ook qua besturing is het allemaal niet strak genoeg voor een game die het juist moet hebben van strakke controls. Te weinig gevoel in wat er precies gebeurd onder je banden. Ook de physics in de game voelen gewoon allemaal net niet lekker aan. Dit alles zorgt ervoor dat je vaak niet weet waarom het fout gaat en wat je precies moet doen om het wel goed te laten gaan.
En dan het geluid! Man wat is dat irritant zeg. In de menuutjes heb je nog een aardig stukkie muziek, als het je soort muziek is: Rock on!, maar als je eenmaal op de track bent dan heb je alleen nog het geluid van je voertuig. En het maakt niet uit of je nu een quad rijd of een auto, ze klinken allemaal hetzelfde en allemaal foking irritant. Er is ook weinig omgevingsgeluid en daardoor hoor je dus alleen maar dat irritante motorgeluid.
Wat blijft er over
Tot nu toe klinkt het allemaal niet echt positief voor Overpass, maar de game heeft wel z’n charme. Als je eenmaal gewend bent aan hoe de game werkt dan kun je er best veel plezier uithalen, mits je niet te snel geïrriteerd raakt. Daarnaast is het wel een zeer fijne afwisseling tussen al het “normale” racegeweld. De game heeft daarnaast een zeer uitgebreide careermodus die niet altijd even gevarieerd is, maar je wel een behoorlijke tijd zoet kan houden. En dat is het een beetje met Overpass: het is niet persé een slechte game, maar het stijgt ook niet boven zichzelf uit. Wat blijft er over? Een degelijke “racegame” voor mensen die opzoek zijn naar wat anders.
Conclusie
Ontwikkelaar Zordix springt met Overpass in een gat in het racegenre waar het haast geen concurrentie heeft, hooguit van MudRunner. Overpass is dan misschien wat ruw om de randjes, als je daar langs kan kijken en opzoek bent naar iets anders dan kan dit zomaar de game zijn die je bezig houd tijdens deze regenachtige dagen. Verlaag je verwachting en Overpass kan je zomaar verrassen.
