Eiichiro Oda’s One Piece is een van de langstlopende actie-anime- en manga-franchises die je kunt vinden, en als gevolg daarvan zijn er de afgelopen jaren tal van videogames verschenen die zich hebben gewaagd om het gevoel over te brengen naar fans van de serie. Het is in dit opzicht een moeilijke weg geweest om dit gevoel werkelijk over te brengen, aangezien het in veel games leek alsof er een stukje van de ervaring ontbrak. Gelukkig komt hier verandering in met de release van One Piece Odyssey.
One Piece Odyssey vertelt een mix van bekende gebeurtenissen en een geheel nieuw verhaal dat zich ergens tussen de anime’s Dress Rosa en Wano-bogen afspeelt. Aan het begin van het spel zijn de Straw Hats gestrand op het mysterieuze eiland Waford. Hier ontmoeten ze niet alleen de nieuwe personages Lim en Adio, maar verliezen ze ook direct hun krachten. Om haar terug te krijgen, moeten ze vier reuzen verslaan en bepaalde herinneringen opnieuw beleven met de hulp van Lim.
Deze gebeurtenissen zouden fans redelijk bekend in de oren moeten klinken, aangezien ze story-arcs uit de manga en anime navertellen. In de eerste herinnering ontmoeten we bijvoorbeeld onze oude vriend Vivi weer in Alabasta en nemen we het op tegen de tiran Sir Crocodile. We kunnen geen hervertelling verwachten die trouw is aan het origineel, hier en daar beïnvloeden bepaalde veranderingen namelijk het verloop van het verhaal. Maar ik zal deze details niet verklappen, aangezien je ze zelf moet zien te ontdekken.
Trouw aan de basis
Uiteraard leveren deze bekende momenten aardig wat nostalgie op voor fans van de anime. Het is gewoon leuk om personages als Vivi of Luffy’s broer Ace na lange tijd weer te zien. In ieder geval behoren de personages en hun interacties tot de meest succesvolle elementen van Odyssey. Zo kent de game niet alleen de typische humor van One Piece, zoals Sanji en Zorro die altijd met elkaar blijven kibbelen, ook zijn er weer voldoende emotionele momenten te vinden in de game.
Hier laat de game duidelijk zien de charme van One Piece te hebben begrepen. Het verhaal wordt afgerond door korte maar verdomd toffe tussenfilmpjes, die zo uit de anime zouden kunnen komen. De zeer goede Japanse voice-acting doet de rest, al is het wel jammer dat er geen Engelse voice-acting te vinden is. We ontkomen er dus niet aan om de ondertitels te lezen. Overigens hoeven nieuwkomers zich geen zorgen te maken over het verhaal: veel voorkennis is namelijk niet nodig. Zowel relevante gebeurtenissen als bekende personages worden telkens even kort geïntroduceerd.
Jammerlijk
Waar het verhaal en de personages uitermate goed zijn uitgewerkt, kent de spelwereld van One Piece Odyssey helaas wat zwakke punten. Meestal loop je door knolachtige gebieden, en beetje bij beetje speel je de wereld een beetje vrij. Op het eerste oog kent One Piece Odyssey dan ook een open wereld, maar deze zal je zelden vrijuit verkennen. Keer op keer dwingt het spel ons om terug te keren als we maar een paar meter afwijken van de main questline.
Het is vooral jammer dat dit zo opbouwend gebeurd, want verkennen is best leuk als je eenmaal de vrije hand krijgt. Dit is met name te danken aan de vaardigheden van de bemanning. Elk personage heeft zo zijn eigen specialisatie die handig is in verschillende situaties: Luffy kan zichzelf naar verre ankerpunten trekken, Chopper kan zich een weg banen door kleine doorgangen en Nami kan geld op de grond vinden.
Backtracking all the way
Toch wordt het exploreren een beetje de kop ingedrukt door te veel backtracking- en verzameltaken tijdens het verhaal. Keer op keer ren of beklim je bekende gebieden, waarna je binnen enkele minuten drie tot vier keer terug naar dezelfde plaats moet gaan om een enkel item te verzamelen. Hoewel je in de loop van het verhaal ook fast-travel punten ontgrendeld, kun je ze niet zo vaak gebruiken vanwege het verhaal. Hierdoor wordt de speelduur vooral in de eerste helft enorm opgerekt waardoor variatie een beetje ontbreekt, wat eigenlijk een beetje jammer is. Waar je aanvankelijk zin had om op verkenning te gaan, begint dit al snel frustrerend aan te voelen. Ik had dan ook liever gezien dat de game een kortere speelduur had, dan dat het zo kunstmatige gerekt wordt. Het save-systeem helpt ook niet bepaald mee, want dit kan alleen op de klassieke manier via save points die verspreid over de map te vinden zijn. Simpelweg even tussentijds opslaan zit er dus niet in…
Naast het verkennen van diverse gebieden, mogen we ook een aantal dungeons bezoeken. Hier zal je kleine puzzels moeten oplossen die niet erg veeleisend zijn: Vaak is het voldoende om op stenen platen te stappen of schakelaars in te drukken om deuren te openen. Ondanks dat de puzzels erg simpel zijn, zorgen ze in ieder geval voor wat afwisseling, net als de optionele activiteiten.
Mocht je het niet opgevallen zijn, One Piece Odyssey is een JRPG welke ook wat klassieke gameplay elementen kent. Zo lopen vijanden vrij rond in de spelwereld. Je kunt ze op diverse manieren benaderen, zoals dat je ze van achteren kunt stalken. Doe je dit dan schakel je over naar het combatscreen en krijg je een bonuskans om kritieke damage te doen.
Prettig maar te makkelijk
Het combatsysteem is klassiek turn-based en werkt volgens het steen-papier-schaar-principe: elk personage kent zijn gespecialiseerde kracht, snelheid of techniek, waartegen tegenstanders dan sterk of zwak zijn. Daarnaast is het slagveld opgedeeld in verschillende gebieden waarin vier actieve teamleden en de tegenstanders willekeurig zijn verdeeld. Hier is tactiek vereist, want afhankelijk van welke aanvallen je kiest, kunnen de personages hun eigen of andere velden beïnvloeden. Dit klinkt in eerste instantie ingewikkeld, maar dit principe is al snel onder de knie te krijgen.
Als een van je teamleden aan de beurt is, kan hij of zij aanvallen, worden ingewisseld voor een ander personage of kan deze voorwerpen of speciale vaardigheden gebruiken. Deze vaardigheden varieren per personage en verbruiken punten, die je weer kunt vergaren door normale aanvallen uit te voeren. Zo kan Chopper bijvoorbeeld het team healen, valt Nami meerdere vijanden tegelijk aan en kan Sanji vijanden verbranden.
Als je een vaardigheid gebruikt, wordt je getrakteerd op een visueel spektakel, zoals je het mag verwachten in een anime. Hoewel dit er ontzettend tof uit ziet, kunnen deze niet geskipped worden. Als gevolg hiervan gaan de gevechten een beetje langdradig aanvoelen. Gelukkig is er wel de mogelijkheid om de actie te versnellen en als je helemaal geen zin hebt om te vechten, kun je ook de AI-besturing inschakelen. Dan handelt je party automatisch zonder dat je zelf een vinger hoeft uit te steken. Je kunt dan op elk moment de controle weer overnemen door op een knop te drukken. Hoe dan ook, de gevechten in One Piece Odyssey zijn vermakelijk maar niet erg moeilijk en veeleisend, alleen bossses zijn wat lastiger vanwege hun toegenomen kracht en health. Het is jammer dat de game dan ook geen verschillende moeilijkheidsgraden kent, waardoor het allemaal wat uitdagender zou worden.
Tijdrekken
One Piece Odyssey biedt tevens een optionele uitdaging in de vorm van dramatische scenes. Deze willekeurige gebeurtenissen geven je extra objectives in de strijd: Zo moet je bijvoorbeeld een vastzittend bemanningslid redden of een specifiek monster verslaan. Dit zorgt voor de nodige afwisseling en wordt bovendien beloond met een flink aantal XP punten. Hiermee kun je de diverse personages naar een hoger niveau tillen, wat typisch is voor RPG’s. Hoewel dit de personages sterker maakt, zullen ze geen nieuwe vaardigheden leren. Dat is weer gekoppeld aan de voortgang van het verhaal. Als je de bemanning verder wilt versterken, kun je op bepaalde plaatsen ook verschillende accessoires uitrusten of gebruik maken van kampvuren, wat je ook meer XP zal opleveren voor volgende gevechten.
Over het algemeen duurt het verhaal van One Piece Odyssey ongeveer 35 uur. Wie alle zijmissies wilt afronden, is tot wel 60 uur bezig. Toch had ik graag gezien dat de game een wat kortere ervaring zou zijn, vanwege het eerder genoemde backtracken. Vooral in de eerste helft van de game wordt er flink wat tijd gerekt, en dat is best jammer, want zowel de personages als het verhaal zitten goed in elkaar. Fans kunnen zich hier verheugen op tal van nostalgische en emotionele momenten.
Conclusie
One Piece Odyssey kent zijn gebreken, voornamelijk de sleur die erin komt omdat je vaak terugkeert naar eerdere bezochte plekken en het gebrek aan uitdaging zijn aardige minpunten. Toch moet er gezegd worden dat het echt de beste One Piece -game tot nu toe is geworden. Fans zullen zichzelf gelijk thuis voelen en er is veel zorg en aandacht besteed aan het tot leven brengen van de verschillende persoonlijkheden en aanvallen van de Straw Hat-crew. Het is misschien niet de beste JRPG-ervaring, maar de game weet je zeker goed te vermaken.
