Met Halloween voor de deur ben ik opzoek naar een game die me net zo lijkbleek doet zien dan de meeste griezels op straat tijdens het feest. >Observer_ (van dezelfde makers van Layers of Fear) ligt bij mij al een tijd op de plank en dit is een prima tijd deze duivel bij de horens te vatten. De game kwam in 2017 uit voor PC, Playstation 4 en Xbox One en ik heb voor de review de Xbox One versie uitgecheckt. Daarnaast komt de game in de toekomst ook nog naar de Nintendo Switch.
Detective Go Go Gadget!
>Observer_ mag dan niet de meest bekende horrorgame zijn, maar man doet het een aantal dingen goed. De game speelt zich af in het Krakau van de jaren 2084, het soort toekomst waarin het gebruikelijk is dat mensen mechanische en elektronische implantaten en chips in hun lichaam hebben en niet alleen voor medische doeleinden. Jij speelt Daniel Lazarski, een detective die naast het gebruikelijke speurwerk, ook wat extra snufjes in huis heeft. Zo heeft hij elektromagnetische visie waarmee hij eenvoudig apparaten kan scannen. Ook kan hij hiermee die elektronische implantaten opsporen en aflezen. Met zijn biologische visie kan hij levend weefsel als bloed en haren scannen en laten natrekken. Dit komt prima van pas als detective.
De belangrijkste gadget is echter een soort plug genaamd de “Dream Eater”. Met deze plug kan je dromen en de donkerste herinneringen naar boven halen (en nee om die donkerste geheimen naar boven te halen hoef je de plug niet te stoppen in een plek waar de zon nooit schijnt). Je steekt je plug in de hersenimplantaten van een (dodelijk) slachtoffer, om zo de nodige informatie te krijgen. Echter wel met de nodige consequenties, want het is een ingrijpend gebeuren. In deze dromen/nachtmerries is waar de shit pas echt los gaat, maar daarover later meer.
Buurten in de achterstandsbuurt
Het spel speelt zich af in een appartementencomplex in Krakau. Hoewel het complex flink aan renovatie toe is (verpauperd is), hebben de bewoners er weinig last van. Met de moderne technologie wordt het hele gebouw eigenlijk als een soort hologram wordt opgepimpt in de smaak van de bewoners. Kijk, dan heb je natuurlijk geen schoonmaker meer nodig. Daniel krijgt een belletje van zijn lang verloren zoon. Na nazoeken van het signaal komt hij erachter dan het afkomstig moet zijn van kamer 104 uit het eerder genoemde appartementencomplex. Vanzelfsprekend ga je op onderzoek uit en daar ontdek je het goed mis is: ingewanden, bloed, implantaten en meer van dat soort zooi om een halloweenfeestje aan te kleden. In de kamer vind je het onthoofde lichaam van een onbekend persoon. Aan jou de taak te ontdekken wie dit is, hoe hij is omgekomen en wat jouw zoon daarmee te maken heeft.
De spelwereld van >Observer_ is van zichzelf al bizar, maar de vreemde personages die je in het spel tegenkomt, maken het compleet. Als detective moet je opzoek naar informatie en dat betekend dat je buurtgenoten zal ondervragen. Aangezien je in het verpauperde C-klasse gedeelte van het appartement zit, kom je allemaal vreemdelingen tegen: verwarde mensen, verslaafde, mensen met neurotisch gedrag en andere vreemde types. Je praat met ze via een soort intercom aan de deur, hoewel niet ieder gesprek even veel informatie oplevert. Toch kom je geregeld aan een tip die je net de juiste richting op stuurt.
Veel achtergronden van de personages kom je te weten door in hun computers te neuzen. Je leest daar waar ze mee dealen, wat voor mailtjes ze verstuurt hebben en artikelen die ze hebben bewaard. Verder kun je voor afleiding tussen al het speurwerk ook nog een minigame spelen.
Iemand een hack zetten
Een momentje van rust en ontspanning zal je ook wel nodig hebben, want >Observer_ is op momenten een heftig spelletje. Het belangrijkste aspect van de game is de “dream eater”. Hiermee neem je een kijkje in de geest van slachtoffers om zo informatie op te duiken. Zo kun je de dader opsporen en mogelijk een hack zetten. Je kan je voorstellen dat de slachtoffers er veelal een wild leven op na hielden. Denk bijvoorbeeld aan drugs, ruzies en trauma’s die je op je pad komt als je in iemands hoofd kruipt. Tel daar bij op dat shit helemaal messed up is, herinneringen gefragmenteerd zijn en je uit de brei aan informatie zelf maar de logica aan elkaar moet knopen. Stop iemands hoofd in een blender, pureer het een tijdje en vervolgens moet jij daaruit de informatie zeven. Je stapt in een grote glitch, waarbij geluiden, animaties en gebeurtenissen niet meer logisch lijken.
Waar de game het regelmatig moet hebben van de gebruikelijke jumpscares, geven deze nachtmerries meer diepgang aan de horror. Als je je hartkloppingen van je personage hoort opzwellen terwijl de muren bijna tegen je huid staan te bonzen, het geeft een bedrukkende sfeer waar je eigenlijk aan wilt ontsnappen. Niet echt het spel wat je tijdens een migraine wilt spelen.
Als een film zonder scenes
Het mooie aan >Observer_ is hoe je het verhaal beleeft. Niet via cutscenes, maar echt via je onderzoek als detective. Je doorzoekt de kamers van de slachtoffers, neust door hun computers en stukje bij beetje valt de informatie op z’n plek. Ga je een stuk verder in het spel, ondervraag je meer mensen en verricht je meer onderzoek, dan begin je de verbanden tussen verschillende zaken te zien. Het speelt als een film waarbij je zelf mag bepalen in welke richting je wilt zoeken. Zo zijn er ook nog enkele optionele quests, waar je ook mee aan de slag kan. Deze verhaallijn is gekoppeld aan het hoofd verhaal en is daarom ook de moeite waard.
Als je >Observer_ speelt, doe je het niet vanwege de uitdagende gameplay. Er zijn een aantal momenten waar je moet schuilen en waar je dood kan gaan. Voor de rest speelt >Observer_ meer als een ervaring, waarbij je alles wat je alles ondergaat wat op je pad wordt geworpen. Daarom zal het spel ook niet voor iedereen zijn weggelegd.
Digital Decay
Zoals ik eerder al genoemd heb, speelt het spel zich af in een complex dat volledig op basis van een hologram wordt ingericht. Met het virus en de lockdown die plaatsvinden rondom het complex, valt dit weg. Dit resulteert in heel wat schermen waar random digitale text en informatie op wordt geprojecteerd. Al die animaties zijn (vermoedelijk) de oorzaak dat de game niet altijd even lekker loopt. Zo is de game in mijn speelsessie 2 keer vastgelopen, merk ik regelmatig dat het een tijd duurt voor een duur opent (laadtijden) en stotteren de framepjes nogal eens over het scherm. Jammer dat zo’n indrukwekkend spel met dit soort bugs te maken heeft. Het mag dan geen invloed hebben op de gameplay, maar het zit soms de beleving wel in de weg.
Visueel gezien ziet de game er prima uit. Vooral de effecten die soms optreden in de nachtmerries zien er goed uit. Of het nu gaat om het geluid, het effect van bonzen of hier en daar de muziek. Het sluit allemaal prima op elkaar aan en versterkt de sfeer. Ook is er ook Nederlandse roem voor Rutger Hauer. Deze acteur neemt namelijk de stem van hoofdpersonage Daniel Lazarski voor zijn rekening. Dit doet hij bijna op een emotieloze en stoïcijnse eigen manier. Het soort stem waarbij je twijfelt of een opmerking wel of niet sarcastisch bedoelt is. Het is niet zo verwonderlijk dat de Poolse developer bij hem is uitgekomen, aangezien het spel duidelijk inspiratie heeft opgedaan uit de cult-klassieker “Blade Runner”.
Conclusie
>Observer_ vertelt het verhaal van een macabere cyberpunk wereld die ten prooi is geraakt aan een digitale virus. Wanneer de digitale facade wegvalt, wordt duidelijk welke horror er achter schuilgaat. Dat is de horror die klaar voor je staat met >Observer_. De wereld nodig uit om te ontdekt te worden, zodat stukje bij beetje de puzzelstukjes op zijn plek vallen. Het is daarmee een unieke cyberpunk-/horrorervaring die helaas ironische genoeg zelf ten prooi valt aan wat technische bug. Voor de horrorfan die na zoveel games “verstoppertje spelen” weleens wat anders wil, is deze >Observer_ een must have.
