Bandai Namco. Als ik die naam op een game zie staan, krijg ik spontaan een glimlach op mijn gezicht. Het mag dan niet de grootste ontwikkelaar zijn in de industrie, maar het is wel de ontwikkelaar die mij met grote manga-oogjes, dansend in een bloemenweide en zwaaiend met een zwaard in mijn hand weer even kind kan laten voelen. Het soort kind dat iedere tekenfilm op zaterdagochtend versleet alsof het de blikjes bier van de zaterdagavond van nu zijn. Dragonball Z, de Tales of serie, Ni no Kuni en Naruto: Bandai Namco en Japanse games zijn een goed huwelijk, maar het zal toch niet dat Naruto to Boruto: Shinobo Striker een zwart schaap uit de familie is. Ik check het uit in de review.
Jullie Kunai allemaal de kleren krijgen
Goed, ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen: ik weet geen knikker van Naruto behalve dat het een van de populaire animeseries op dit moment is. Dat houdt me niet tegen om in die game te duiken. De titel zelf is ook een groot mysterie: wie is die burrito.. ehm Boruto en wat is een Shinobi Striker en wat voor game is het. Tijd om de game te downloaden op mijn Xbox One
Als een ding vrij duidelijk wordt, dan is het dat in Naturo to Burito: Shinobi Striker er eigenlijk vrij weinig duidelijk wordt. Dat begint al in de tutorial waarin in korte tijd de special techniques, ninjutsu’s, substitution jutsu’s en kunai’s je om de oren vliegen. Misschien heeft het te maken met het geheugen van een goudvis had ik bezit, maar ik moest toch even spieken in het menu om alles nog eens door te lezen. Of je gebruikt de eerste missies om gewoon om wat knoppen uit te proberen. De meeste missies zijn toch niet al te moeilijk, omdat je onbeperkt dood kan gaan, zolang je de opdrachten maar binnen de tijd uitvoert, mag je best een paar keer respawnen.
Je controls kun je wel in hetmenu vinden en aanpassen, toch is het een beetje gebrekkig. Zo kun je niet even makkelijk je items, collectie, loot, controls of moves te checken. Je krijgt geregeld nieuwe moves of items en dan moet je eerst maar uitzoeken voor welke class (attack, ranged, heal, defender) dit te gebruiken is. Resultaat is dat het spel ook niet makkelijk toegankelijk is.
Fris en fruitig
Na de trainingsmissies kun je steeds nieuwe quests ontgrendelen in Hidden Leaf Village (de HUB wereld van het spel). Regelmatig verschijnen er willekeurig nieuwe personages in de wereld met quests. Het dorpje (en de game in geheel) ziet er lekker uit. De felle kleurtjes zoals we gewend zijn van de Japanse animé series, spatten van het beeldscherm af. Technisch valt er ook weinig op de game aan te merken. Op een paar kleine hiccups na speelt de game soepeltjes, vloeit de actie over je beeldscherm. Daarnaast maken de details in de omgeving het plaatje compleet. Enige kritiekpuntje hier is dat de camera tijdens de actie nog weleens dwars kan doen bij muurtjes.
In plaats van een menuscherm waarmee je toegang hebt tot je items, customization opties en dergelijke, vind je nu al dat soort zaken plaats in Hidden Leaf Village. Via deze omgeving heb je toegang tot je missies in de VR Arena, de shop, de inn en online matches. Bij Sakura’s inn kun je jouw items bekijken en je outfit en uitrusting aanpassen. Je kunt voor de rest nog je Ninja Master uitkiezen die jouw trainer wordt. Je trainer wordt ook je partner in de solo missies en doe er ervaring op en rank je up, dan ontgrendel je de moves, kleding van het personage of andere items.
Kwestie van kiezen
Natuurlijk kun je in de shop je items kopen/verkopen, alleen kun je niet zien welk item je al hebt. Dat wel zo makkelijk geweest als even aangegeven was of je een wapen of face paint al had, zodat je het niet dubbel koop. In de shop kun je behalve items kopen en verkopen ook je “scrolls” openen. Je krijgt behalve de naam van het item niet te zien wat je hebt. Daarvoor moet je dan inn om daar weer te zoeken wat je hebt verdient en of die headband 7 (color 4) een beetje tof staat bij je personage. Als je dan toch bezig bent, ken je ook gelijk alle !NEW icoontjes wegwerken. Over het item heen scrollen is niet genoeg. Je moet werkelijk alles uitrusten of overal aanklikken voordat dat duivelse icoontje verdwijnt. Het duurde mij ook zo’n 10 uur gamen voordat ik erachter kwam dat je je stats van items en wapens kon zien door 2 keer op y te drukken (een knop die dan omschreven staat als “switch view”). Ik begrijp dit soort rare keuzes niet, waarom noem je het niet “view stats” of “item description”.
Misschien wordt je ondertussen een beetje moe over dat gezeik van mij over de HUB wereld en items, maar dat komt ook omdat ik de loot en customization opties echt vet vind uitgevoerd. Je krijgt echt de mogelijkheid om je eigen personage en vechtstijl te ontwikkelen naarmate je loot, items en moves verdient. Zo heb je verschillende keuzes voor je gebruikelijke slash wapen, voor je werpster (kunai), je broek, jas, accessoires, je ninjutsu moves en je special technique. Aan alles zit wel een attribuut of perk gekoppeld die je kan helpen bij het gevecht. Voor iedere class maak je zo een eigen uitrusting. Helaas zien de beste items er niet altijd het beste uit bij je kostuum of personage, maar wie maakt zich nou druk om uiterlijk in een gevecht om leven en dood. Dan er maar even als een clown bijlopen.
Zootje ongeregeld
Nadat je je classes heb geoptimaliseerd aan je speelstijl is het tijd om het online te testen. Waar de missie mode vrij eenvoudig is, zal je bij PVP je skills toch goed moeten beheersen. Net als een echte ninja is behendigheid essentieel. Double jumps, wall running, grote spongen die opgeladen moeten worden, slides en dashes zijn allemaal skills die een ninja in PVP moet kennen. Daarnaast kun je tijdens de matches tegen de muur slingeren met je “kunai”. Zo kun je afstanden overbruggen of even ontsnappen aan gevaar. Online is Naruto to Boruto: Shinobi Striker dan ook meer dan een button bash fighter. Waar je daar tegen de computer nog wel vaak mee weg komt, zullen je skills veelzijdiger moeten zijn om de ranglijsten te veroveren.
Mijn eerste matches online resulteerde daardoor ook in een asswooping. Alsof er ineens een laag diepgang in het spel toegevoegd wordt. Het draait nog meer om omgaan met hectiek, bewegelijkheid, verdedigen en teamwork. Als je team als een zootje ongeregeld over de map gaat, dan wordt het een lastig verhaal. Je moet elkaar kunnen ondersteunen om je doel te kunnen bereiken. Dit kan zijn het verdedigen van punten op een map, het veroveren van een vlag of juist het asswhoopen van een vijand. alles gaat makkelijker als je samen werkt.
Met een vast team zie ik dit prima werken met de verschillende classes die elkaar aanvullen. Tot nu toe zijn er 5 maps en dat is eigenlijk toch karig voor een game die zichzelf ziet als een multiplayer game, zonder echte storymode. De maps zijn wel gevarieerd zowel in omgeving als de speelstijl die eruit voortvloeit. De ene map neemt je mee in de lucht met torens die boven de wolken uitsteken, met weinig muren is het moeilijker ontsnappen aan een gevecht en vinden dit soort gevechten vaak plaats op kleine ruimtes. Een andere map verplaatst het gevecht naar de bossen. Met meer muurtjes, bomen, hekwerken is behendigheid hier het sleutelwoord.
Toch is het te hopen dat deze content later ook nog gratis wordt uitgebreid. De hoeveelheid quests is er en ook de gameplay de manier waarop je jouw vechtstijl kunt aanpassen met je uitrusting is top, maar toch voelt het met het ontbreken van een storymode of en maar 5 maps aan de karige kant voor een full-priced game.
Conclusie
Naturo to Boruto: Shinobi Striker is een game met twee gezichten. Aan de ene kant doet het veel zaken goed. Co-op missies voltooien, je personage en classes aanpassen, het werkt en er zit voldoende diepgang in om je bezig te houden. Aan de andere kant maakt het spel rare keuzes wat betreft het organiseren van je items en loot, een gehaaste tutorial die alleen de basis belicht of de afwezigheid van een menu om je items te bekijken. Daarnaast is het ontbreken van een storymode en de beperkte hoeveelheid maps een minpunt. Natuurlijk kan content in de toekomst hier nog het een en ander aan toevoegen. De HUB wereld en de maps zien er prachtig uit, zowel in de dag als in de nachtelijke versies van de maps. De potentie zit zeker in de game en en kunt zien dat bij ontwikkeling aan de game er zeker veel aandacht is geweest om een uitdagende multiplayer neer te zetten. De gevechten zijn meer dan button bashen als je je verdiept in alle moves en als team ter werk gaat. Daar schuilt dan ook de kracht van Naruto to Boruto: Shinobi Striker.
