Oke, we zijn wat later met een review en de verwachting is dat iedereen die dit artikel leest Marvel’s Spider-Man 2 al lang en breed aan het spelen is. Desondanks is Spider-Man terug van weggeweest, en wat een avontuur is dit geworden zeg… Niet alleen heeft Insomniac weer een geweldig avontuur neergezet, maar ook de visuals en de gameplay voorzien van de nodige upgrades. Ook mogen we nu aan de slag met zowel Peter Parker als Miles Morales en maakt Venom ook zijn epische opwachting in deze nieuwe game. Dit belooft wat te worden!
Het verhaal van Marvel’s Spider-Man 2 speelt zich tien maanden na de gebeurtenissen in Marvel’s Spider-Man: Miles Morales af. Terwijl Peter probeert om een volwassen leven te leiden en Miles hard bezig is met zijn studio, dreigt er opnieuw gevaar in The Big Apple. Beide superhelden hadden hun krachten al gebundeld om New York veiliger te maken, maar er dreigt ineens een veel groter gevaar. In Marvel’s Spider-Man 2 kun je dan ook zowel met Peter Parker als met Miles Morales spelen, en het overkoepelde verhaal draait onder andere rond Kraven welke van Manhattan een nieuwe thuisbasis wil maken terwijl hij jaagt op diverse superschurken die opgesloten zitten in The Raft (die supergevangenis in Spider-Man 2). Hierdoor zet de beste man heel New York op zijn kop en het is dan aan Peter en Miles de taak om New York opnieuw te redden van de ondergang. Hierbij worden onze helden bijgestaan door onder andere MJ en Ganke, die beide helden zullen voorzien van nuttige info en meer.
Buitengewoon bevredigend
De kerngameplay van Marvel’s Spider-Man 2 is in grote hetzelfde gebleven als de eerdere twee games, waarbij de combat centraal staat. Tot mijn grote verbazing beschikken beide Spider-Men (of is het Spider-Mannen?) vanaf het begin al over een shitload aan vaardigheden en hulpmiddelen, dus het bestrijden van misdaad is vanaf het begin al een meeslepende en uitdagende ervaring. De elektrische vaardigheden van Miles en Peter’s steeds evoluerende reeks aanvallen zijn buitengewoon bevredigend om vijanden mee te decimeren en naarmate je verder komt, zal dit repertoire zich uitbreiden en nog specialer worden. Daarnaast lijkt het of de moeilijkheidsgraad hoger lijkt te liggen dan de vorige games; zozeer zelfs dat ik stiekem wat van de nieuwe toegankelijkheidsopties heb ingeschakeld tijdens een paar ontmoetingen in de late game, omdat ze nogal frustrerend bleken te zijn. Dit is echter geen slechte zaak, en ik vind het eigenlijk geweldig dat ontwikkelaars dit soort zaken toevoegen om het uitdagingsniveau meer persoonlijk te maken.
Eén aspect dat mij echter wel een beetje irriteerde, is dat sommige gevechtsontmoetingen simpelweg te lang duren. Nadat je het best moeilijk hebt gehad om een golf vijanden te verslaan, wordt je ineens onverwachts getrakteerd op meer vijanden. Dit kan af en toe best vermoeiend aanvoelen vooral als je zwaardere vijanden tegenkomt die moeilijker te verslaan zijn. Dat gezegd hebbende, blijft de combat voor het overgrote deel in de game best opwindend, maar deze meer belastende scenario’s kunnen ervoor zorgen dat je de moeilijkheidsgraad verlaagt om er sneller doorheen te komen.
What the skilltree…
In Marvel’s Spider-Man 2 heb je niet één, niet twee maar zelfs drie verschillende skill trees waar je skillpoints kun spenderen! Een skilltree is voor beide Spider-Men, maar de personages zelf hebben ook hun eigen skill tree. Elk verdiend punt kun je naar wens inzetten en hiermee speel je dus ook nieuwe actieve en passieve vaardigheden vrij. Ook de gadgets zijn terug van weggeweest en ook je Spider-pak kun je voorzien van de nodige upgrades. Zo kun je je levensbalk vergroten, meer schade toebrengen aan vijanden en heb je vaardigheden die je webslinger taferelen verbeteren.
Misschien wel de grootste nieuwe toevoeging zijn de webwings, want beide helden hebben nu een soort van vleugels aan hun pak, waardoor ze door New York kunnen zweven. Hierdoor kun je jezelf ook sneller voortbewegen, maar je moet wel snelheid zien te krijgen, want anders is het zweven maar van korte duur. Je kunt dan ook gebruik maken van een soort windtunnels terwijl je zweeft, want deze geven je een boost en hierdoor beweeg je een stuk langer en sneller door de spelwereld.
Ontdek je plekje
New York City is daarentegen ook een stuk uitgebreid, en naast Manhatten kunnen we nu ook naar Queens, Astoria, Brooklyn en meer. Daarnaast voelt de spelwereld ook een stuk levendiger aan en kent het een groter aantal burgers en voertuigen in de straten en veel verschillende bezienswaardigheden in elk deel van de stad. Van de ene naar de andere plek reizen is dan ook een waar genot, of je nu slingert, zweeft of over een rivier springt. Zodra je genoeg missies in een gebied hebt afgevinkt, ontgrendel je fast-travel in een wijk waarmee je overal binnen die locatie kunt spawnen. Zelfs nu deze optie beschikbaar was, merkte ik dat ik er nog steeds de voorkeur aan gaf om gewoon al slingerend en zwevend te reizen, omdat het bewonderen van de stad al een hele toffe bezigheid is. Het oog voor detail in de game is dan ook waanzinnig goed uitgewerkt en overal is wel iets te ontdekken.
De boel verkennen is sowieso een hele toffe bezigheid, want naast het hoofdverhaal (welke je zonder zijmissies zo ongeveer vijftien uur van je leven kost), zijn er nog een heleboel andere nevenactiviteiten te vinden in de game. Zo mogen we op zoek naar diverse Spider-Bots, mogen we experimenten uitvoeren, vijandelijke basissen infiltreren, zijn er weer de willekeurig random misdaden en spelen we ook nog flink wat andere toffe zijmissies vrij. Hoewel er meer variatie in zit in vergelijking met de voorgaande delen, worden deze bijzaken na verloop van tijd wat repetitief, iets wat in de voorgaande twee delen ook het geval was. Toch is dit niet zo storend als in de voorgaande delen, maar het is ook een euvel wat we zien in andere open-wereld games. Desondanks kun je jezelf goed vermaken met alles wat je voorgeschoteld wordt, en heb je even geen zin in deze zijmissies dan kun je altijd nog verder met het verhaal.
Spider-Arkham
Wat een stuk beter uitgewerkt is in Spider-Man 2 zijn de stealth-elementen in de game. Je hebt namelijk de beschikking over een aantal nieuwe tools, en hiermee kun je dus ook meer sluipen en ongezien vijanden uitschakelen. Het voelt in de verte ook een beetje aan als de mechanics van de Arkham-games, en dit is dan ook een welgemeend compliment. Altijd maar in gevecht raken is leuk, maar dit zorgt ook voor de nodige afwisselingen in de gameplay, wat ik ten zeerste toejuich in een game van dit kaliber.
Marvel’s Spider-Man 2 is de eerste game binnen de serie die exclusief voor PlayStation 5 is ontwikkeld, en dat merk je ook goed. De game ziet er dan ook fenomenaal uit en ademt ook de nodige sfeer uit. New York bruist dan ook echt, en het kijken naar de stad van grote hoogte zorgt met een mooie zonsondergang ook voor de nodige kippenvel momenten. Het kijken naar de actie is daarnaast bijna net zo vermakelijk is als het spelen van de game. Enkele persoonlijke favoriete aspecten zijn onder meer hoe soepel Fast Travel gaat, waarna de camera naar de kaart beweegt en inzoomt op een van de superhelden. De diverse cutscenes zijn van een hoogwaardig cinematisch niveau en geven je die extra kick om door te spelen. Het ziet er allemaal zo ongelooflijk en naadloos uit dat het me verbaast dat het überhaupt allemaal mogelijk is, vooral als je bedenkt hoe groot de stad is.
Grappige shit ouwe!
Een open wereld-game zonder problemen is iets wat eigenlijk niet bestaat, en ik moet stellen dat ik hier en daar wat kleine glitches heb mogen ervaren tezamen met enkele framedrops, maar dat komt zelden voor en in andere grote games ben ik veel storendere zaken tegengekomen. Daarnaast zijn er ook wat kleine andere problemen zoals dat in sommige donkere gebieden het super lastig is om iets te zien, en dat het te lastig is om kleine bewegingen uit te voeren wanneer je jezelf door een krappe ruimte navigeert.
Het grappige wat mij opviel is dat burgers op je acties reageren, wat in de vorige games ook was. In Spider-Man 2 duiken ze echter soms weg als je er maar langs loopt. Op het andere moment sla je een keer een stel knokploegen in elkaar en mensen staan ineens gewoon midden in het gevecht te genieten van hun dag of dat er niks aan de hand was. Zoals ik al zei, deze momenten zijn zeldzaam en ook een beetje grappig. Toch ben ik er zeker van dat veel van deze zaken zullen worden hersteld door middel van een patch.
Conclusie
Met een ijzersterk verhaal, toffe combat, oogverblindende cinematische graphics en meer variatie dan zijn voorgangers is Marvel’s Spider-Man 2 ongetwijfeld een game die de moeite waard is om een PlayStation 5 voor te kopen. Het is naar mijn mening een van de beste actiegames ooit gemaakt, en een game die je gewoon gespeeld moet hebben!
