De makers van culthit Payday hebben het over een andere boeg gegooid en komen met een squad-based hardcore horror-shooter. Op dit moment bevindt GTFO zich in Early Access en is het alleen nog te verkrijgen op de PC, maar doet het duistere broertje van Payday het al zo goed dat het toe is aan de echte release? En zit cross-platform er op lange termijn in?
Payday is een game die squad-based spelen aanmoedigt, met vrienden is de game leuker en over het algemeen simpeler. Het is in je eentje best te doen, maar beduidend minder vermakelijk. GTFO is niet weggelegd voor loners.
Knijtermoeilijk
De moeilijkheidsgraad GTFO ligt zo hoog dat het in je eentje vrijwel onmogelijk is om één van de zes levels die nu beschikbaar zijn uit te spelen. Er zullen ongetwijfeld van die ékte hardcore gamers zijn die de maps uit hun hoofd leren en zo’n perfecte aim hebben dat ze het in hun eentje aankunnen, maar het kost écht minder tijd om vrienden te zoeken en ze te overtuigen deze game te kopen.Deze game is gewoon gemaakt voor hardcore gamers die kunnen samenwerken.
Het idee is dat je met een team van maximaal vier spelers afdaalt naar een ondergronds doolhof van ruimtes; “The Complex.” Dat wil je niet, maar als gevangene word je gedwongen. In ongeveer een uur speel je zo’n ruimte uit door je weg te vinden met je kaart en door computerterminals te hacken. Dit moet je zo sneaky mogelijk doen, want als je wordt gespot of een foutje maakt is er een dikke kans dat er hordes vijanden op je af komen vliegen.
Sleeping beauty
De vijanden die je het meeste tegenkomt zijn ‘sleepers’, wezens die doen denken aan de bizarre beesten die in de zelden-geziene diepte van de oceaan leven. Ze zien niet in het donker, maar voelen eens in de zoveel tijd of ze bedreigd worden. Als ze gaan gloeien kan je maar beter zorgen dat je stilstaat en je zaklamp uit hebt, anders word je ontdekt en neergeknuppeld. Zorg je echter dat ze niet weten dat je er bent door goed te timen, kan je hun hoofd laten ontploffen met je gruwelijke Sledgehammer. Fun! Ze hebben het overigens wel door als je hun vrienden in de buurt afmaakt, dus pas op.
Je hebt ook scouts, die met hun gevoelige tentakels voelen waar er beweging is en die niet schuwen een alarmerend geluid wat door merg en been gaat te maken als ze je spotten. Uiteraard brengt dat weer talloze vriendjes met zich mee, die snel en roekeloos op je af vliegen. Mis schieten is geen optie.
Pipa’s en traagschuim
De wapens waarmee je probeert iets minder dood te gaan zijn redelijk gevarieerd, maar niet allemaal even effectief. Er zijn acht wapens waarbij de één krachtiger is dan de ander, maar waarmee je dan weer minder munitie mee kan dragen. De sniper is perfect om scouts uit te schakelen, maar waardeloos tegen meerdere vijanden. Elk wapen heeft zo zijn voor en nadelen, maar eigenlijk zijn pistool en revolver de meest betrouwbare pieces om mee te nemen.
Naast geweren zijn er ook vier gadgets om uit te kiezen, hier is het belangrijk om synergie binnen je team te creëren en goed te overleggen. Ten eerste is er een Bio Tracker, die je in staat stelt vijanden te detecteren en taggen voor je teamgenoten. Er is een Mine Deployer (boem) en een Sentry Gun in een semi-automatische burst of shotgun variant . De meest interessante is hier de C-Foam Launcher, een wapen dat een soort isolatieschuim uitspuwt om vijanden te vertragen of vast te zetten, en waarmee deuren kunnen worden versterkt.
Déjà vu maar toch niet
Zoals gezegd zijn er zes levels die telkens qua lay-out hetzelfde zijn, maar wat voor vijanden zich waar bevinden (en in welke getallen) is telkens random. Ook zijn er in elk level bevoorradingskisten met handige goodies, waar die terecht komen is ook willekeurig. De levels verschillen niet extreem veel van elkaar, en op dit moment is er geen vorm van progressie aanwezig in de game. Je incentive om te spelen is eigenlijk voor het gevoel dat je bad-ass genoeg bent om zo’n hardcore horror-shooter te doorstaan.
De vergelijking met Left for Dead wordt door sommige mensen gemaakt. GTFO is níet als Left for Dead, waar je best op een hoog tempo door de levels heen kunt knallen. GTFO is veel meer gestoeld op stealth, en als je je daar niet aan houdt ben je eigenlijk altijd de lul.
THERE IS NO I IN TEAM!
Samenwerken is echt key in deze game, dat maakt het des te vreemder dat er op dit moment (onthou dat het Early Access is) zowel geen matchmaking als voice-chat functies in de game zitten. Het menu van GTFO verwijst je naar hun Discord-kanaal om te zoeken naar metgezellen en op die manier kan je natuurlijk ook met ze voice-chatten, maar de communicatie is in GTFO zo belangrijk dat het onbegrijpelijk is dat dit op moment van schrijven nog geen interne functie is.
Voor een game die in Early Access zit is de ervaring wel al heel soepel. Op de een of andere manier staat het concept al heel goed, het zou fijn zijn om meer levels, matchmaking en voice-chat te krijgen, maar gameplaywise zit het overgrote deel wel snor. Ondanks dat er één juiste route naar het eindpunt is, is het vaak aan te raden om rond te scouten naar supplies. Dit varieert van medpacks tot extra sterke flashlights tot anti-mist.
Eat, Hack, Die, Repeat
Het is gewoon lekker om vijanden af te knallen of juist om ze op een slimme manier uit te schakelen (dat laatste is 100 van de 100 keer intelligenter om te doen), ondanks dat ze niet extreem gevarieerd zijn. Wat mij wel een beetje tegen ging staan was dat je enorm vaak moet hacken om een kist open te maken. Dit doe je door op het juiste moment te klikken in een bewegend spectrum, soms moet dit wel zeven keer per kist om hem open te krijgen. Je beloning is niet altijd even bevredigend, als je een minuut later in een onafgesloten kastje exact hetzelfde hulpmiddel tegenkomt als waarvoor je net een tijd hebt zitten hacken.
Wel is het gegarandeerd dat je in een constante spanning leeft. Als één van je teamgenoten een fuck-up heeft en je hoort in de verte een alarm afgaan, schieten al je zintuigen in hoogspanning. Vijanden kunnen dan overal vandaan komen en als iedereen in het team down gaat, is het gewoon klaar. Je harde werk is voor niets geweest en je moet opnieuw aan het level beginnen.
Conclusie
GTFO is hardcore. De casual gamer die lekker na zijn werk even een potje Call of Duty wil spelen om zijn zorgen weg te knallen, heeft niets bij GTFO te zoeken. Het kost tijd en geduld om goed te worden in deze game, waar samenwerken de absolute sleutel is tot (mogelijk) succes. Des te gekker dat er op dit moment geen matchmaking en voice-chat in de game zit ingebouwd. Op dit moment is het grootste probleem van de game het gebrek aan content en het totale missen van het gevoel van progressie.
Die magere content (weinig variëteit in levels en soorten vijanden), is natuurlijk wel iets wat na Early Access waarschijnlijk verholpen gaat worden. Met die Early Access in je achterhoofd wekt het heel veel respect op dat de gameplay al behoorlijk gepolijst en bug-free is, hoewel engelengeduld wel één van de kernwaarden op je cv moet zijn. Het tot wel zeven keer moeten hacken van een kistje ging me tegenstaan.
Zonder samenwerking en een stealthy benadering ga je niet ver komen in GTFO, waar gevraagd wordt om een analytische, geduldige aanpak van de random gegenereerde situaties die je tegenkomt in elke kamer. Daarnaast kan je aim maar beter in orde zijn als dat alarm een keer af gaat en van alle kanten vijanden op je afzwermen. Ligt dit je allemaal niet, laat deze game dan links liggen. Hou je wel van een pittige co-op game in duistere setting, dan verdient GTFO zeker een kans.
