De nieuwe God of War is er dan eindelijk, en we mochten in eerdere trailers al zien dat Kratos grote veranderingen heeft ondergaan sinds de laatste keer dat we hem zagen. Zo is de beste man verhuist naar het noorden van Europa en is hij blijkbaar vader geworden. In deze review kom je erachter hoe het vaderschap en de kille Noordse wereld hem bevallen.
Het is al meer dan vijf jaar geleden dat we Kratos voor het laatst in een nieuwe game zagen, en helaas gaat het niet zo goed met de brute man. Het verhaal begint zelfs vrij depressief als wij erachter komen dat de vrouw van Kratos, Faye, is onlangs overleden. Hierdoor wordt hij alleen achter gelaten om voor hun, ongeveer tien jaar oude, zoon Atreus te zorgen. Het is vanaf het begin duidelijk dat Faye fungeerde als buffer tussen Kratos en Atreus, en zo de rust hielp bewaren tussen beide, door het grootste deel van de opvoeding voor haar rekening te nemen. Zoals je je kunt voorstellen is Kratos niet bepaald “vader van het jaar” materiaal.
Huilie Huilie
De gestileerde vader-zoon relatie is al vroeg op te merken; van het onthullen dat Atreus alleen ooit met zijn moeder heeft gejaagd, maar nooit met zijn vader, tot een schrijnend lastig moment waar een geschrokken en verdrietige Atreus geen woorden meer kan vinden en Kratos niet eens in staat is om zijn zoon te troosten door een hand op Atreus zijn schouder te leggen. Kratos en Atreus beginnen met tegenzin aan een reis om Faye’s laatste wens te vervullen om haar as uit te strooien op de top van een machtige berg in Midgard (het besneeuwde domein dat Kratos thuis noemt sinds zijn bloedige ontmoetingen met de goden van Olympus). Als gevolg daarvan is de Griekse mythologie uit de vorige games vervangen door de Noordse mythologie. De geschiedenis van Kratos is echter niet gewist of vergeten en daar kom je geleidelijk achter in de verloop van de game.
Samen met de verschuiving van de Griekse naar de Noordse mythologie, is de meest grote verandering in deze God of War de over-the-shoulder camera. Deze volgt Kratos nu overal waar hij gaat en staat. Dit nieuwe perspectief samen met Kratos’ reisgenoot/zoon Atreus maakt het gemakkelijk om invloeden te zien van games als Rise of the Tomb Raider en Naughty Dog’s super succesvolle franchises Uncharted en The Last of Us. Hoewel de eigenlijke gameplay niet lijkt op de eerder genoemde games, is er geen twijfel mogelijk dat God of War sommige van zijn jeugdstijlen heeft ingewisseld voor een meer volwassen stijl.
Epische reis
Hoewel er altijd plaats zal zijn in mijn hart voor de God of War-spellen uit het verleden, was de overgang naar meer verfijnde verhaallijnen en een meer volwassen Kratos ongetwijfeld de juiste beslissing. Ik had nooit verwacht dat een God of War-spel iets anders zou bieden dan uren van grenzeloze wraak, maar dit verhaal zit vol thema’s welke je tot nadenken zetten en een complexe vader-zoon relatie welke iets anders bieden wat je misschien nog niet eerder tegen gekomen bent in een game. Het verhaal leidt je naar prachtige omgevingen welke je kunt verkennen en een verscheidenheid aan objectives die op een onvergetelijke reis sturen. Het is wel een beetje ironisch dat Kratos Griekenland moest verlaten om zijn eerste echt epische reis te ervaren welke we in deze game mogen ervaren.
De wereld van Midgard is massief groot en visueel spat het van je scherm. De verandering in cameraperspectief maakt deze wereld ook nog eens veel boeiender. Het verhaal volgt voornamelijk een lineair pad, maar er zijn mogelijkheden om te breken met de vooraf bepaalde pad en de spelwereld te verkennen om geheimen, upgrades en nieuwe vijanden te vinden. Er zijn zelfs momenten tussen de belangrijkste quests waar Atreus je zal aanmoedigen om het hoofdverhaal even los te laten, en meer te gaan exploren. Over het geheel genomen, is er een schokkende hoeveelheid content in deze God of War en door de nieuwe semi-open-wereld opzet zal deze game je veel langer bezig houden dan de voorgaande God of War-spellen.
Hakken en zagen
Het vertellen van verhalen speelt een centrale rol in een game, maar de gameplay en de combat zijn en blijven het middelpunt van de God of War serie. De gevechten in deze game zijn genuanceerder dan verheen, iets minder chaotisch, en de combat duikt zelfs iets minder op dan in de vorige hoofdstukken van de God of War saga. Het maakt de game er alleen niet minder spannend om. Kratos wordt nog steeds regelmatig overspoeld door golven van vijanden en hij heeft een overvloed aan vrij te spelen vaardigheden en upgrades om de strijd aan te gaan met de hordes vijanden. De Leviathan bijl, Kratos zijn belangrijkste wapen in de game, is intens bevredigend om te gebruiken en fungeert zowel als melee en ranged wapen. Met behulp van R1 en R2-triggers, kun je hakken en zagen met lichte en zware aanvallen. Wil je met de bijl gooien, dan houdt je L2 in om te richten en door op een van de rechter triggers te in te drukken vuur jij je bijl op vijanden af welke verder van je verwijderd zijn. Een simpele tik op het driehoekje roept de bijl terug naar Kratos zijn hand.
Atreus is ook beschikbaar om je een handje te helpen met zijn pijl en boog. Het tienjarige strijdertje wordt vooral gebruikt om vijanden af te leiden en te verdoven terwijl zijn vader bezig is om de vijanden omver te choppen met zijn bijl. Naarmate de game vordert, kan Atreus veel krachtiger worden en een belangrijke troef zijn in de strijd tot het punt waarop je op hem vertrouwt om vijanden te verdoven, zodat je ze met Kratos zijn finishingmoves de monsters uit elkaar kunt trekken met bloedspetters, ledematen en uitgelepelde oogballetjes als eindresultaat.
Upgrade the shit out of it!
In deze God of War zijn er tal van upgrades beschikbaar en soms voelde ik me een beetje overweldigd door de hoeveelheid aan voorwerpen die worden gebruikt om de vaardigheden van Kratos en Atreus te verbeteren. Naast de bijl van Kratos en de boog van Atreus, kun je ook drie stukken van Kratos’ pantser, Atreus’ pantser, de bijlgreep, draagbare talismans, sokkelbare symbolen en krachtige runen upgraden welke Kratos extra vaardigheden geven. Door verschillende soorten pantsers, symbolen en talismans te gebruiken, kun je Kratos aanpassen aan jouw speelstijl, of het nu offensiever of defensiever is. Ook leuk is dat jouw Kratos nooit hetzelfde zal zijn als die van een mattie van je.
Deze upgrades worden voltooid bij smederijen die over de hele wereld verschijnen en worden gerund door twee humoristische en vuil gebekte dwergen. Om te upgraden heb je een shitload aan hacksilver (de munteenheid in het spel) en een verscheidenheid aan verschillende knutselbare materialen nodig om je wapens, bepantsering en accessoires in elkaar te flansen en te verbeteren. Karakter upgrades ontgrendel je met XP die Kratos verdient door het doden van vijanden, het voltooien van gameplay uitdagingen, en het afwerken van hoofd-en zijmissies. Veel items kunnen alleen worden opgewaardeerd als je specifieke soorten materialen hebt verzameld. Deze worden over het algemeen gevonden in schatkisten die verborgen zijn in de spelwereld of door het doden van grotere en krachtigere vijanden. Nu we het daar over hebben… Mijn God! Ik kan me geen tijd herinneren dat ik zoveel schatkisten in één spel heb geopend. Ze liggen overal verborgen en in elk nieuw gebied dat je bezoekt, zult je flink wat tijd willen besteden aan het zoeken naar de meerdere schatkisten die verborgen zijn.
Veel van deze schatkisten zijn verborgen achter de traditionele God of War-stijl puzzels. Er zijn tal van geheime deuren te openen en muren te vernietigen, evenals een paar kisten die gewoon worden in donkere hoekjes verstopt zijn. Complexere puzzels komen van tijd tot tijd tevoorschijn en moeten worden voltooid om vooruitgang te boeken tijdens het hoofdverhaal, maar ze zijn zelden zo moeilijk dat ze ervoor zorgen dat je er een te lange hoeveelheid aan tijd aan besteed. Een specifiek type puzzel dat gezondheid en upgrades van de ragemodus verbergt, is bijzonder leuk en gaat gepaard met het gebruik van Noordse symbolen verspreid over het gebied op verschillende manieren, welke je kapot moet rammen of moet activeren met je bijl.
Tegenvallende goden…
Er is een aspect van God of War dat ik lichtelijk teleurstellend vond, en dat waren de wezens en de goden welke je tegenkomt gedurende de hele game. Begrijp me niet verkeerd, want de gevechten met grote orcs en trollen zijn ongelooflijk cool, maar ze komen nergens in de buurt van mythische wezens als de Minotaurs, cyclopen, Gorgons en Cerberussen uit de voorgaande delen in de serie. Hetzelfde geldt voor de selectie van Noordse goden die opduiken in de game. Dit kan gedeeltelijk toegeschreven worden aan mijn relatieve gebrek aan kennis van de Noordse mythologie, helemaal in vergelijking met de Griekse mythologie, maar ik schat dat de meeste gamers net als de vijanden en en goden veel minder spannend vinden dan dat we deze tegenkwamen in de vorige God of War titels.
Conclusie
Geloof het of niet, maar de God of War serie heeft een fantastische transformatie ondergaan. De actievolle gameplay uit de voorgaande delen hebben plaats gemaakt voor een iets tragere beleving, en de vaste camera is vervangen door een over-the-shoulder perspectief waardoor je jezelf meer waant in de spelwereld. Deze nieuwe evolutie zorgt voor een meer superieure en diepgaande ervaring. God of War is sowieso de beste Playstation 4-game welke je op dit moment kunt kopen en is naar mijn mening misschien wel een van de beste games ooit… Chapeau Sony en Santa Monica Studios!
