Het is bijzonder om te zien hoeveel impact Funko Pops de afgelopen jaren hebben gehad op onze popcultuur. Je kunt geen winkel binnen lopen of je komt een paar van de schattige beeldjes tegen. Gezien hoe belangrijk deze mini-figures in onze cultuur zijn geworden, zijn wij verbaasd dat het zo lang heeft geduurd totdat we een echte Funko-gebaseerde game kregen. Of dat deze de moeite waard is, dat lees je in de onderstaande review…
Om met de deur in huis te vallen kent Funko Fusion zijn momenten, hoewel deze een beetje schaars zijn. Ondanks de overvloed aan speelbare personages en spelwerelden om te verkennen, gebeurt er gewoon te weinig in de game. De kern van de gameplay is dan ook behoorlijk repetitief, de levels zijn te lang en verwarrend en over het algemeen ben je te veel aan het backtracken. De bosses die de game kent zijn vervelend, de gunplay is een beetje clunky en onhandig en daarnaast zijn er teveel bugs aanwezig die de spelbeleving een beetje afbrekend. Alles wat Funko Fusion probeert te doen is al gedaan, en beter zelfs door bijvoorbeeld de LEGO-games.
Maar ik loop al te ver vooruit in dit artikel. Funko Fusion kent een verhaal, maar deze is niet heel bijzonder te noemen. In wezen wordt Freddy Funko, de leider van de Funkos, aangevallen door Eddy Funko. Freddy raakt ernstig gewond en wordt op de intensive care geplaatst om te herstellen, terwijl Eddy zeven kronen verstopt in net zoveel Funko-werelden. Om Freddy te herstellen en Eddy te vernietigen, zal je alle verborgen kronen moeten zien te verzamelen om het daarna tegen Eddy op te nemen. Je merkt dat het verhaal er is om de game een doel te geven, en een reden om tussen de verschillende werelden te reizen. Toch weet het niet echt helemaal te boeien, en dat is best jammer omdat de werelden er behoorlijk goed uitzien en genoeg diversiteit kennen.
Van een schoon bord kun je niet eten
Na de introductie van het verhaal kun je naar elke wereld reizen die je maar wilt. Zoals ik al zei is het design van de verschillende werelden echt ongelooflijk mooi gedaan, en deze zijn tot de nok toe gevuld met diverse easter eggs, grappige momenten en terugblikken op favoriete scènes die fans zeker zullen waarderen. Elke wereld is uniek en voegt nieuwe uitdagingen en gameplay-vaardigheden toe, terwijl het er verrassend goed uitziet. Elke spelwereld kent vijf levels, waarbij het laatste level dient als een uitgebreide bossfight. De zeven spelwerelden kennen dan ook allemaal een eigen thema die je moet zien te voltooien om het spel te verslaan. Denk aan bijvoorbeeld Hot Fuzz, The Thing, Jurassic World, Battlestar Galactica, Scott Pilgrim Vs. The World, The Umbrella Academy en Masters of the Universe. Daarnaast is er genoeg te ontdekken waarbij je extra levels en personages kunt ontgrendelen.
Maar zoals mijn moeder zegt: “Van een schoon bord kun je niet eten!”. Hoewel de game er echt heel goed uitziet, is de gameplay dus compleet het tegenovergestelde, en voelt bijna elk level een sleur om doorheen te komen en levert het niet echt plezier op. Niet alleen zijn de levels onnodig lang, maar je moet ook willekeurige taken uitvoeren terwijl je te maken krijgt met eindeloze golven aan vijanden, ook is er gebruik gemaakt van saaie puzzelachtige lay-outs van de diverse levels. Het voelt alsof Funko Fusion je actief tegengas geeft, en je kunt ook niet echt afwijken van het vastgestelde pad die de game je door de strot duwt. Als je op de een of andere manier toch het beoogde pad probeert te omzeilen, stopt het spel direct, waardoor je opnieuw moet beginnen. De hoeveelheid uren die ik heb verspild door deze level-brekende bugs is dan ook gewoonweg verschrikkelijk te noemen.
Geestdodend
Dan zijn daar nog de escortmissies, welke in zelfs de beste games zelden leuk zijn. Funko Fusion gooit minstens één keer per wereld zo’n missie naar je kop toe en heeft dan ook hele levels eromheen gebouwd. Zo moet je bijvoorbeeld meerdere dinosaurussen je één voor één laten volgen naar een veilig gebied. Dit klinkt simpel, maar de AI zorgt ervoor dat deze op willekeurige plekken vast komt te zitten en dwingt je dan om het hele level opnieuw te starten. Er zijn ook een paar levels waarin je mensen of voertuigen moet beschermen terwijl je wordt aangevallen door hordes aan vijanden, wat ook de nodige frustraties oplevert. Geen van deze levels is echt leuk om te spelen, afgezien van de eerste paar minuten van een Umbrella Academy-level waarin je Luthur moet laten dansen, maar zelfs dat wordt snel vermoeiend en frustrerend.
Het geestdodende opzet van de levels had misschien bespaard kunnen blijven als de combat leuk was geweest, maar in plaats daarvan voelt het log en traag aan, en kom je voortdurend zonder kogels te zien terwijl je oog in oog staat met een zwerm vijanden. Je kunt een heleboel coole wapens krijgen, maar wisselen tussen wapens tijdens gevechten is erg omslachtig en pijnlijk traag, en als je probeert iets op te pakken terwijl je een speciaal wapen gebruikt, dan keer je zonder pardon terug naar je hoofdwapen, waardoor je elke keer weer het wapen moet selecteren wat je wilt gebruiken. Dit geldt ook voor het drinken van frisdranken, waarmee je je health kunt herstellen of bijvoorbeeld onzichtbaar kunt worden. Tijdens gevechten moet je door je items bladeren, het item kiezen dat je wilt gebruiken, omhoog drukken om het uit te rusten en vervolgens een knop ingedrukt houden om het op te drinken, wat vaak een paar seconden duurt waardoor je behoorlijk kwetsbaar bent voor vijandelijke aanvallen.
Terwijl je de levels verkent, zul je verschillende kisten vinden, sommige met kronen, sommige gevuld met wapens en frisdranken, en andere gevuld met blauwdrukken waarmee je nieuwe items kunt maken. Wanneer je deze blauwdrukken vindt, moet je ze terugbrengen naar de rode, groene en blauwe verkoopautomaten die verspreid over het level staan. Deze verkoopautomaten worden gebruikt om items te maken tijdens je avontuur, waarbij de groene machine je in staat stelt om gezondheid en andere power-ups te maken. De rode machine is voor wapens en de blauwe machine voor uitrusting. Het is een interessant systeem dat werkt binnen de grenzen van het spel, hoewel het snel saai wordt om terug te gaan naar een machine wanneer je een nieuwe blauwdruk vindt of een specifiek item nodig hebt.
Nog meer frustratie
De bossfights zijn van een heel ander kaliber, en zorgen voor misschien nog meer frustratie. Hier zal je meerdere taken moeten voltooien om eerst de verdediging van de boss te verzwakken voordat je ze eindelijk kunt aanvallen en uiteindelijk een speciale vechter kunt oproepen om samen met je te vechten. Ook hier laten de bugs hun lelijke kop zien, aangezien de bosses tijdens mijn playthrough vaak vast kwamen te zitten aan verschillende objecten in de omgeving. Omdat ze niet met traditionele wapens konden worden verwond, was er geen manier om verder te komen, waardoor ik deze frustrerende ontmoeting weer helemaal opnieuw mocht gaan doen.
Wat misschien wel de grootste trekpleister van Funko Fusion zal zijn, is ongetwijfeld het grote aantal aan personages waarmee je de game kunt spelen. Het is dan ook echt tof om deze personages tot leven te zien komen, maar het maakt wezenlijk geen reet uit welk personage je kiest. Alle personages kunnen alleen melee-aanvallen doen en schieten, en ondanks dat ze allemaal een ander wapen hebben is er nagenoeg geen verschil tussen de diverse Funkos. De eerste keer dat je door een spelwereld gaat, krijg je alleen de keuze om te spelen als een van de vier personages die gerelateerd zijn aan die wereld, maar je kunt zo vaak als je wilt wisselen tussen personages via Funko-boxen die bijna overal te vinden zijn. Later kun je levels opnieuw spelen met personages die je hebt ontgrendeld in andere levels, waardoor je nieuwe gebieden en kronen kunt ontgrendelen, wat nodig is om het spel 100% uit te spelen (mocht je de drive vinden om dit werkelijk te doen…).
Een game als Funko Fusion schreeuwt gewoon om een co-op modus, maar helaas is ontbreekt deze op dit moment in de game. Deze zal op een later moment toegevoegd worden in de game, maart het is verbijsterend om te zien dat men dit niet gelijk bij de release heeft toegevoegd. Ik vrees dat tegen de tijd dat het wordt geïmplementeerd, de meeste spelers alweer iets anders aan het spelen zijn, aangezien de gameplay niet echt leuk te noemen is.
Conclusie
Zoals het er nu voorstaat, is Funko Fusion op papier een geweldig idee, welke helaas slecht uitgewerkt is. Er zijn zoveel werelden en personages waar men uit kan putten, en het is jammer dat de gameplay, het frustrerende leveldesign maar voornamelijk de bugs de game behoorlijk tegenwerken. Misschien kan de toekomstige co-op modus Funko Fusion nog redden, maar voor nu is het moeilijk om de game werkelijk aan te raden, behalve wellicht de meest diehard Funko-fans.
