Je bent ziek en verveelt je de pleuris, wat te doen? Met gamen los je een hele hoop op… niet je griep uiteraard, maar wel de verveling. De nieuwe aanwinst van onze redactie, Stephan Stuij, is het ook overkomen en schreef er gelijk een hele leuke feature over.
Je herkent die dagen wel: je bent wakker geworden in het zweet, je keel voelt aan als schuurpapier, je hebt koppijn en je maag is meer dan slechts van streek: je hebt de griep. Te moe om ook maar iets te ondernemen, de eetlust is de hele dag weg, niemand die je aan wil steken met de griep en dus rest er maar een ding: gamen. Maar wat speel je dan op zo’n dag? Hiervoor heb ik me vandaag opgeofferd om ondanks mijn griep toch aan de slag te gaan en dit uit te zoeken.
De dag begon met een rustige traditionele J-RPG als Final Fantasy 3 voor de DS. Het was een tijdje geleden dat ik dit spel had aangeraakt en dus leek het me de ideale tijd om mezelf te onderwerpen aan een opfriscursus. Voordeel hiervan is dat je zelf het tempo van het spel bepaalt en je dus met gemak tussendoor in slaap kan sukkelen zonder game over te gaan. Verder is het ook rustig aan het hoofd, zeker wanneer je het spel al en keer hebt gespeeld en je het verhaal van het spel kan dromen (dat is wel zo handig als je in slaap valt). Na een uur of twee moest ik mezelf echter echter aansporen om wakker te blijven en dus werd het tijd voor wat anders.
Omdat ik zelf me te belabberd voelde om iets in het huishouden te doen, besloten ik mijn Sim aan het werk te zetten. Die had er totaal geen moeite mee dat ik hem de afgelopen jaren heb verwaarloosd en dat ons contact was verwaterd. Het voelde van ouds om in de Sims weer te laten schoonmaken, de wastafel te laten repareren en te laten werken. Het speelt lekker rustig en natuurlijk gaat de Sim op eigen wil verder mocht je zelf in slaap vallen of even weg moeten voor een sanitaire stop. Na een uur contact te hebben opgebouwd met mijn Sim vond ik het weer genoeg en besloot ik het Simuniversum weer te verlaten.
Met een lichte lunch in mijn maag besloot ik dat het tijd werd voor wat stevigere games en besloot ik mijn lichaam tot beschikking aan de wetenschap te stellen door het te confronteren met een online FPS als Call of Duty (in mijn geval Modern Warfare II). Het voordeel is dat je toch (online) samen kan spelen, maar dit brengt met zich mee dat er ook het nodige geschreeuw voorbij kon komen. Gelukkig viel het deze keer wel mee. Nadat mijn hersenen de prikkels van kogelregens, explosies en adrenaline hebben kunnen verwerken was de pret na een half uurtje weer over. M’n hoofdpijn begon weer op te spelen, dus het was weer tijd voor iets anders.
Als laatste besloot ik me te onderwerpen aan een sandbox game: GTA V, een game met een grote mate van vrijheid. Bijkomend voordeel hiervan is dat je de gameplay aan kan passen aan je behoefte. Worden de explosies en het geweld je te veel, dan kan je losgaan in een van de minigames als parachutespringen of races. Daarnaast kun je ook in alle rust de wereld verkennen, een eindje vliegen of de nodige collectables verzamelen. Op een motor ben ik Los Santos gaan verkennen en heb me zo prima vermaakt door hier en daar wat chaos te trappen. Zodoende heb ik me een paar uurtjes vermaakt voordat ik besloot dat ik me die dag genoeg bezig heb gehouden met gamen. Ik moet concluderen dat ik me toch het meeste heb vermaakt met GTA V en de vrijheid die sandbox games geven.
