Capcom is de afgelopen jaren ontzettend goed bezig met zowel nieuwe games als remakes van hun oude games. Zo nu en dan komt het bedrijf dan ook met een compleet nieuwe titel, zoals Exoprimal. Deze game moet ons chaotische actie brengen waar we zowel tegen andere spelers als tegen dino’s moeten knallen. Toen de game aangekondigd werd konden wij ons niet echt voorstellen wat we van deze game moesten vinden. Nu dat Exoprimal dan eindelijk uit is, kunnen we wel stellen dat het toch wel leuke gameplay biedt, al moet de futuristische setting wel een beetje je ding zijn. Je leest meer over Rowdy zijn ervaring in deze review.
Exoprimal is een rare mix van PvP en PvE; waarin twee verschillende teams checkpoints afspeuren terwijl ze belaagd worden door grote hordes aan dino’s. Toen ik voor het eerst Exoprimal opstarte wist ik nog steeds niet wat ik echt moest verwachten, maar al snel werd het duidelijk. Het is een mech-achtige game met een interessant uitgangspunt en het kent daarnaast goede en spannende actie. Toch kent de game in zijn kern een aantal structurele problemen, die toch lichtelijk afbreuk doen aan de ervaring.
Everybody is Exofighter
De opzet van Exoprimal is eenvoudig opgezet, maar kent de nodige diepgang. In de game ben je een Exofighter, een piloot van een van de tien exosuits die de game kent, en het is aan jou de taak om dinosauriërs te doden. De data die je vergaart van de dino’s worden weer gebruikt voor het wetenschappelijk onderzoek van een AI die bekend staat als Leviathan. Het is alleen zo dat je niet vrijwillig op missie bent, en je wordt dan ook door Leviathan, net als duizenden andere Exofighters uit andere dimensies, gedwongen om dit te doen.
Het verhaal is wellicht een beetje hoog gegrepen, maar als dit eenmaal in de loop van de game uitgebouwd wordt, kom je erachter dat het erg goed en diep uitgewerkt is. Ik vond het dan ook een intrigerende ervaring om de mysteries achter Bikitoa Island, de dinosaurussen en Leviathan te ontdekken. De game kent daarnaast ook een grote cast aan diverse personages en kent een plot dat rechtstreeks uit een actievolle B-film lijkt te komen. Toch merkte ik dat het verhaal nogal een verslavende werking had, want ik wilde eenmaal zien wat er allemaal nog ging gebeuren.
Dino Survival
Om werkelijk verder te komen in het verhaal zal je jezelf moeten storten in de Dino Survival-mode. Hier zal je samen met vier andere teamgenoten hordes dinosaurussen neer moeten knallen, wat afgewisseld wordt door een dikke vette eindbaas waarna je het opneemt tegen het vijandelijke team (tenzij je alleen voor de PvE-optie kiest). De diverse exosuits waaruit je kunt kiezen zijn daarnaast werkelijk een visuele traktatie en kennen elk hun eigen vaardigheden en speelstijlen. Zo is bijvoorbeeld de Deadeye-class een typische soldaten exosuit, en deze kent een standaard assault rifle en granaatwerper, terwijl de Barrage exosuit grote Area of Effect-schade aan kan richten met zijn explosieven. Tevens zijn er drie classes waaruit je kunt kiezen qua exosuits, namelijk Damage, Tank en Support en hierdoor is er een grote variatie aan speelstijlen.
Exoprimal is chaotisch, maar dan op een toffe en flitsende manier. De game ziet er goed uit en de animaties spatten van je scherm, zowel van de personages, dino’s als de dodelijke Neosaurs die je later in de game tegen zult komen. Het ontwerp van deze koelbloedige vijanden zijn net zo sterk als de exosuits zelf en de omgevingen zien er gewoon goed uit en zijn met veel detail ontworpen. Dit zorgt voor een indrukwekkende en meeslepende spelervaring.
Na zonneschijn komt regen
Toch is het niet allemaal zonneschijn in Exoprimal en kent de game toch wat minpunten die afbreuk doen aan de algehele ervaring. Zo is de gameplay-loop in het begin behoorlijk spannend, maar uiteindelijk wordt het in de loop van het spel een beetje eentoning en repetitief. Voornamelijk het laatste deel in de gameplay, waarin jouw team het opneemt tegen een ander team, kan op een chaotische manier leuk zijn en het vechten tegen bosses later in het spel is ook erg tof. Toch ben je voornamelijk bezig om hordes op hordes aan dino’s kapot te knallen en daardoor kan Exoprimal op den duur aan gaan voelen als een flauwe ervaring. Kogels hebben dan ook niet echt een significante impact op de dino’s, en daardoor voelt Exoprimal’s PvE vaak meer aan als werk, dan als een game.
Hetzelfde
Ondanks de verandering in setting voelen de potjes wel allemaal hetzelfde aan. Je rent van de ene plek naar de andere, doodt een bepaald aantal dinosaurussen, en herhaalt dit ongeveer vijf keer voordat je het einddoel bereikt. De Dino Survival-mode is dan ook de enige manier om het verhaal voort te zetten, en hierdoor kan je behoorlijk ontmoedigd worden om toch door te gaan, omdat het zo nu en dan toch aanvoelt als een levenloze multiplayer-ervaring. Exoprimal slaagt er dan ook niet echt in om je met zijn gameplay te grijpen, wat dan weer in schril contrast staat met het verhaal van de game. Als er net iets meer variatie in de game had gezeten was het zeker een topper, desondanks is Exoprimal zeker geen slechte game, maar er had wel wat meer ingezeten als Capcom het net wat meer had uitgediept.
Conclusie
Exoprimal is een leuke game die jou en je vrienden zeker even bezig zal houden. Het verhaal en de setting houden je nieuwsgierig, maar de gameplay wordt op de lange termijn toch iets te herhaaldelijk en repetitief. Er had hier iets meer in kunnen zitten, maar een slechte game is Exoprimal zeker niet.
