Als ik aan dungeons denk, dan denk ik vaak aan vrouwen in latex pakjes met zweepjes en flink wat gereedschap om mensen te pijnigen. Wat dat betreft begreep ik direct waarom Dungeons 3 bij mij op de digitale deurmat viel. Gelukkig hoef ik hier echter niet mijn avonturen in dat soort dungeons met rode oortjes te vertellen. Dungeons zijn namelijk ook ondergrondse kerkers waar de wildste fantasieën van menig larper werkelijkheid kunnen worden. Compleet met draken, elfjes en andere heroïsche en magische wezens. Vandaag de dag ben ik een kleine week ondergedoken in zo’n dungeon, voor de game Dungeon 3 voor de Xbox One.
Dungeons, a gamers best friend
Wie met de serie bekend is, weet dat dit geen gloednieuwe game is. Dungeons 3 verscheen namelijk al in 2017. In de tussentijd is er echter flink wat nieuwe content uitgekomen in de vorm van DLC en het geheel is in deze versie gebundeld voor een flink pakket aan content.
Mocht je Dungeons 3 nog niet kennen, dan is het nu een prima tijd om alle content binnen te halen. Dungeons 3 is een game waarin verschillende genre’s samenvloeien. De meeste tijd breng je door in je dungeon, die jij van begin tot eind moet opbouwen en waar je jouw verdedigingswerken op moet zetten. Als noodzakelijk kwaad moet je zo af en toe naar buiten, voor een aantal huishoudelijke taken. Wat dat betreft verschilt het dagelijks leven van een dungeon builder niet zoveel van een gamer. Alleen waar normaal gesproken boodschappen en verjaardagsfeestjes het noodzakelijke kwaad zijn, moet je in de game erop uit om dorpen te vernietigen, begraafplaatsen te plunderen en dood en verderf te zaaien.
Je krijgt het niet kado
Je begint met het bouwen van een dungeon. Hierbij stuur je jouw zeven dwergen onder de grond op weg en begin je met het maken van kamers voor jouw snode plannen. Zo moet je goud of diamantaders onder de grond vinden en kamers maken voor opslag van al deze schatten, moeten er workshops gebouwd worden en willen je hulptroepen ook af en toe een kalkoenbout verorberen, waardoor je dus ook een kalkoenboerderij moet opzetten. Gedurende je verder komt, zul je steeds meer mogelijkheden vrijspelen die ervoor zorgen dat je nieuwe spreuken krijgt, dode vijanden in een zombieleger kan veranderen en andere mogelijkheden als een ondergrondse martelkamer met een succubus als meesteres. Klopt mijn idee over een dungeon in de intro toch wel een beetje.
De vijanden zullen ook in golven willen toeslaan om je dungeon om zeep te helpen. Ze sturen troepen om jouw dungeon-hart te vernietigen. Om dit team van helden te verdelgen zul je een verdediging aan moeten brengen, met diverse vechtersbaasjes en vallen. Denk aan pinnen die uit de grond komen, grote rotsen die bij indringers een verpletterende indruk achterlaten of spijkerballen die jij op het juiste moment een zwiep moet geven. Natuurlijk moet je om alles te bouwen wel genoeg resources hebben: je moet schuilplekken hebben voor je team om te slapen, genoeg kalkoenen hebben rondlopen om te verslinden (in het geval dat de honger opkomt zetten bij je minions) en je moet goud verzamelen om je team te betalen en alles mee te kopen.
Kloten op de aardkloot
Niet alles is van het begin toegankelijk. Je hebt een “research tree” waarmee je kamers, vallen en dergelijke kan ontgrendelen. Om die Resource Points te verzamelen, zal je troepen het aardoppervlakte op moeten sturen om dood en verderf te zaaien. De ideale bronnen hiervoor zijn heilige beelden, die jij met je team van een metamorfose mag voorzien. De lokale bevolking blijkt dit echter maar slecht te waarderen, hoewel je ze met wat fysieke ingrepen vast van gedachten kan veranderen. Als beloning voor het verspreiden van het kwaad, krijg je een continue stroom aan Research Points, zolang dit gebied in jouw handen is.
Hiermee is Dungeons 3 eigenlijk een combinatie van verschillende genre’s: een bouw en managementsim, met tower defense invloeden en een RTS in één. Ik moet zeggen dat die combinatie als natuurlijk aanvoelt en je op meerdere vlakken strategisch aan het denken ben. Het is een puzzel waarbij de verschillende elementen moeten kloppen. Je verdediging moet er staan, je moet rekening houden dat je voldoende resources hebt en je op tijd een nieuwe bron van goud of diamanten vind (voordat je onderkruipsels zich tegen je keren) en boven de grond moet je tussendoor ten strijden trekken en belangrijke doelen veroveren.
The Bitch is Back
In de campaign speel je als Thalya, de dochter van goedzak Thalnos. Gelukkig is zij wel bekeerd tot het kwaad en ga je zij aan zij met haar de strijd aan met het goede. De narrator voorziet het gehele verhaal van de nodige grappen en een verhaal dat zichzelf totaal niet serieus neemt. Daarnaast zijn er genoeg referenties naar nerd culture om een glimlach op je gezicht te toveren. Denk bijvoorbeeld aan Dungeons & Dragons, Darkest Dungeons en Lord of the Rings. Daardoor is het absoluut geen straf om dezelfde stemmen van zowel de narrator en Thalya het spel door te horen.
Behalve de camapaign is er natuurlijk nog veel meer content. Zo krijg je bij de game ook alle extra content: Once Upon a Time, Evil of the Caribbean, Lord of the Kings, Clash of Gods, An Unexpected DLC, Famous Last Words & a Multitude of Maps. Genoeg content om flink wat tijd te doden als dit jouw game is. Maar ook met de multiplayer mode, co-op en skirmish opties kun je flink wat weken mee verslijten. Ook zijn er bij de campaign missies nog extra achievements te verzamelen voor als dat jouw ding is.
Wandering around Framelessly
Het lijkt er echter op dat de helden een spreuk hebben om je ervaring te vergallen en dat is de performance. Het mag geen geheim zijn dat dit soort spellen minder lekker werken op de console. Echter de besturing viel zeker niet tegen en werkt verrassend goed, na een paar uur heb je dit aardig onder de knie. Technisch loopt het allemaal niet even lekker, vooral omdat je scherm nogal uitpuilt met onderkruipsels tijdens de gevechten. Hierin stapelt de lag zich op en droppen de frames flink. Het frustrerende is dat de commando input nogal traag gaat worden of dat het soms helemaal niet door komt.
Ook kan de game om andere reden wat frustrerend zijn. En dat de tutorial eigenlijk te beperkt is voor wat de game te bieden heeft, daar steekt het spel zelf ook al de draak mee. Maar ook andere zaken kunnen tot irritatie letten. Zo moest ik bij een missie drie magische stenen op de map heroveren. Ik dacht de derde gevonden te hebben, maar deze was omgeven met rotsen en hoe ik deze moest vernietigen was onduidelijk. Doordat ik doelloos rond aan het lopen was, kwam ik erachter dat er ergens anders op de map ook nog een steen was om te bemachtigen. Daarna kreeg ik pas te horen dat de vierde steen er ook aan moest geloven.
Conclusie
Ondanks de minpuntjes, biedt Dungeons 3 een compleet pakket aan plezier. De verschillende soorten gameplay vullen elkaar uitstekend aan en aan afwisseling is zeker geen gebrek. De humor werkt aanstekelijk en zal zelfs het meest heilige boontje doen bekeren tot het pad van kwaad en duisternis. Hoewel niet altijd alles duidelijk is en de tutorial te beperkt is, biedt de campaign je goed de mogelijkheid het spel te leren, door steeds nieuwe zaken aan het spel toe te voegen. Het enige wat het plezier enigszins kan temperen is dat het technisch niet altijd even goed uit de verf komt. Voor de rest ga ik weer onder een steen leven, diep onder de grond in mijn eigen dungeon.
