De eerste Dragon’s Dogma verscheen alweer in 2012 en werd voor het eerst uitgebracht op PlayStation 3 en Xbox 360. Een jaartje later verscheen er een verbeterde versie met de ondertitel Dark Arisen voor dezelfde consoles welke ook gepoort zijn naar PlayStation 4 , Xbox One, Nintendo Switch en PC. De game speelde zich af in Gransys, een fantasiewereld geïnspireerd door Sicilië, en hierin nam je de rol aan van een menselijke hoofdrolspeler genaamd de Arisen die op een zoektocht gaat om de draak Grigori te verslaan, een wezen dat het einde van de wereld zou aankondigen, terwijl hij een diepere samenzwering langs de weg blootlegt. Dragon’s Dogma was in Japan een goed succes, maar sloeg pas later aan bij het grote publiek in Europa en Amerika. Velen keken al jaren uit naar een vervolg, en eindelijk na jaren wachten mogen we deze dan eindelijk spelen!
Dragon’s Dogma 2 is ongelooflijk uitgebreid en het begint allemaal met het maken van je eigen personage. De character creator in Dragon’s Dogma 2 gaat heel diep en is zelfs uitgebreider dan die in Monster Hunter World. Uiteraard kun je kiezen voor een preset personage, maar het is ook mogelijk om je eigen personage tot in de kleinste details te personaliseren. Er zijn ongelofelijk veel mogelijkheden om bijvoorbeeld lichaamsdelen, maar ook kleine details zoals spieren in je armen en benen aan te passen naar je eigen smaak. Naast je eigen personage maak je ook een Pawn aan. Deze zal je gedurende de game bijstaan en je met van alles helpen. Dit is als het ware je rechterhand in combat, quests, inventory management en meer. Ook hier kan je gaan voor een preset of aan de slag met de character creator.
Grote boze draak
Het verhaal en de setting van Dragon’s Dogma 2 is overgenomen vanuit de eerste game. In de game neem je de rol aan van een zogeheten Arisen, een uitverkorene die als enige de grote boze draak kan verslaan. Een Arisen is een mens zonder hart, en deze ontstaan niet zomaar. Je hart is namelijk opgegeten door de kwaadaardige draak die het land teistert. Hoewel je geen hart hebt, ben je niet dood en dus een Arisen en de aangewezen persoon om de draak te doden.
Het hoofdverhaal draait voornamelijk om het verslaan van de draak en de nodige politiek tussen de verschillende koninkrijken die daarbij hoort. In het begin van de game zal je jezelf moeten bewijzen als een echte Arisen en kent de game ook de nodige problemen die opgelost dienen te worden. Het verhaal van Dragon’s Dogma 2 is in ieder geval best interessant, en met name het mysterie over hoe jij het op gaat nemen tegen de draak en de interactie tussen de twee koninkrijken blijft interessant. Alle personages in de game kennen hun eigen achtergrond en komen vaak met interessante dialogen waardoor je meer te weten komt over de spelwereld. Ook geven de side quests meer informatie over het hoofdverhaal, waardoor je ook sneller getriggerd wordt om deze te volgen. Als je alleen de main quest wilt voltooien, zal je binnen een kleine 25 uur klaar zijn met de game. Wil je alles mee maken en de side quests voltooien dan mag je hier zeker 100 uur bij optellen. Daarnaast is de spelwereld van Dragon’s Dogma 2 vier keer groter dan de eerste game, wat dus echt ongelooflijk groot is!
Neemt je niet bij het handje
Dragon’s Dogma 2 is geen spel welke je bij het handje neemt en alles voor je voorkauwt. Het is net zoals de games van From Software een spel waarin je zelf moet zien te ontdekken hoe alles werkt. Dit is dan ook zeker geen open wereld zoals Ubisoft ze maakt; er zijn dan ook geen pictogrammen en objectives om af te vinken. Dragon’s Dogma is daarnaast minder vergevingsgezind dan Elden Ring, en het is vaak moeilijker te navigeren dan de zwaarste beklimmingen van Skyrim. Het is een spelwereld waarin onvoorbereid zijn dodelijk is en de beslissingen die je neemt permanent zijn. Het ‘speel de game op jouw manier’-ethos, wat we steeds vaker zien in open wereld RPG’s, gaat dan ook niet echt op voor Dragon’s Dogma 2. Je speelt het zoals Capcom het bedoeld heeft om gespeeld te worden, en als je dit anders probeert te doen zal je het heel moeilijk krijgen in Dragon’s Dogma.
Een voorbeeld hiervan is het health-systeem wat de game gebruikt, waardoor je maximale HP afneemt naarmate u meer damage oploopt. Er zijn twee manieren om dit te verhelpen voordat je maar met maximaal 20% van je gezondheid rond loopt. Dit doe je door te rusten in bed of rusten in een kamp. Kampeeruitrusting is daarnaast zwaar, en Dragon’s Dogma 2 is, in eerste instantie, ongelooflijk gierig met je maximale draaggewicht. Toch zal je kampeeruitrusting nodig hebben om te genezen, en als je in dit gebied niet eerst alle vijanden verslaat zul je waarschijnlijk in je slaap in een hinderlaag worden gelokt. In 99% van de openwereldgames reis je gewoon via fast travel snel naar de dichtstbijzijnde stad om uit te rusten, maar dat is hier zeker niet het geval. Hier moet je werkelijk werken om iets te bereiken, nondetjuu!
Langzaam reizen
In Dragon’s Dogma 2 is fast travel alleen mogelijk met behulp van een zogenoemde Ferrystone, en deze zijn behoorlijk schaars in de spelwereld. Daarnaast vragen de diverse herbergen belachelijk veel goud voor een nacht. Dit dwingt je voortdurend om de voor- en nadelen van alles wat je doet tegen elkaar af te wegen. Een waardevolle Ferrystone gebruiken en weten dat je bij de volgende quest helemaal terug moet lopen? Proberen een veilig plekje te vinden en letterlijk te wachten tot de zon opkomt? Of ga je knarsetandend terug strompelen met je 20% aan gezondheid naar de dichtstbijzijnde stad, terwijl je jezelf door de wildernis vol goblins, harpijen, wolven, bandieten en gigantische ogres voortbeweegt?
Pawns!
Gelukkig hoef je in Dragon’s Dogma 2 nooit alleen ergens heen te gaan. Net als in het eerste spel wordt je bijgestaan door Pawn, een soort AI bots uit een andere dimensie die alleen bestaan om jou als Arisen te dienenj. Zo kun je maximaal twee Pawns vanuit de Rift inhuren om jou en je hoofd Pawn te vergezellen. Deze hoofd Pawn is zo essentieel voor het spel dat je deze in het begin naast je personage in elkaar knutselt. Degenen die je uit de Rift haalt, zijn van andere spelers en zijn dan ook behoorlijk varierend. Zo heb ik een aantal uren met een nagemaakte Kratos uit God of War mogen spelen.
Met een uitgebreide game als Dragon’s Dogma is het duidelijk dat je zorgvuldig een team moet samenstellen van welke elkaar aanvult. Zo had ik de Thief-class geselecteerd, een van de nieuwe classes naast Archer die is voortgekomen uit de Strider-klasse uit de eerste game. Mijn hoofd Pawn was een jager die ik later veranderde in een magiër, en meestal nam ik er twee andere Pawns bij om zo een team te maken waarbij er een afstands-, caster- en tankplekken was om op te vullen. Je kunt de classes voor jou of je Pawn wijzigen door de Vocation Guild op te zoeken of een herberg te bezoeken, en op bepaalde punten in de campagne ontgrendel je een aantal nieuwe classes.
Adembenemend
Aangezien je van Dragon’s Dogma 2 het beste in je eigen tempo kunt genieten, zul je onderweg zeker genieten van het uitzicht. De wereld speelt zich af binnen een paar verschillende omgevingen; zo is de eerste naar mijn mening de meest adembenemende, waar je door prachtige bossen en de rotsachtige kliffen mag dwalen. Dragon’s Dogma 2 kent een van de mooiste gamewerelden die ik heb gezien in een game. Elke keer dat je een huis in de verte op een heuvel ziet, en besluit er helemaal naartoe te trekken en een kist ontdekt die wordt bewaakt door goblins met daarin een handig nieuw wapen, is het een bevredigend iets dat degenen beloont die buiten de gebaande paden weet te reizen.
Voorbereiding is key!
Voorbereiding is absoluut cruciaal is als het gaat om het overwinnen van de meedogenloze uitdagingen die Dragon’s Dogma 2 kent. Om te beginnen is het belangrijkste mechanisme dat je overwinning garandeert, de eerder besproken Pawns die met je mee op avontuur gaan. De combat die daar opvolgt is natuurlijk ook belangrijk, en het opnemen tegen vijanden in Dragon’s Dogma 2 is wat je zou verwachten van een hack-and-slash-RPG. Alles voelt dan ook intuïtief aan, terwijl je diverse aanvallen en speciale bewegingen ontketent om elke vijand een kop kleiner te maken. Dit is waar het hebben van een gediversifieerd gezelschap aan Pawns echt uitblinkt, omdat je een mix van melee- en langeafstandsaanvallen wilt, evenals elementaire aanvallen die bepaalde vijanden veel meer damage geven dan gewone aanvallen. Heel snel in elk gevecht kun je inschatten of je een kans maakt of niet, en wanneer je tegenover een gigantisch baasachtig monster staat merk je op dat je hierop kunt klimmen en de omgeving zelfs een rol kan spelen om deze te verslaan. Over het algemeen werkt dit heerlijk, maar sommige gevechten zijn iets te chaotisch, wat behoorlijk desoriënterend en stressvol werkt.
Gelukkig werkt de combat voor het grootste gedeelte bevredigend en het vergroten van je vaardigheden maakt confrontaties nog toffer en dit zorgt ervoor dat het lonend aanvoelt. Er is veel dat je kunt doen om sterker te worden, zoals een level omhoog en een hogere class kiezen, maar ook uitrusting aanpassen en upgraden. Het maken van items is ook waardevol omdat je bepaalde accessoires kunt gebruiken om boosts te geven in lastige situaties. Ondertussen zijn er altijd talloze quests te vinden, maar het is moeilijk om te weten welke echt de moeite waard zijn. Soms doe je je uiterste best om iemand te helpen, en als je uren later eindelijk je beloning krijgt, besef je dat het het niet waard was. Ik zou willen dat de quests wat beter waren ingedeeld om deze aspecten duidelijker te maken, maar ik denk dat dit een deel van het plezier is in Dragon’s Dogma 2. De game doet namelijk wat het zelf wilt en trekt zich geen ene reet van jou aan.
Conclusie
Dragon’s Dogma 2 is een bijzondere game, welke een open wereld RPG combineert met niet alledaagse zaken. Het is een verkenningstocht die je niet bij het handje neemt, en waar je alles zelf dient te ontdekken. Het zit dan ook tjokvol content en je krijgt te maken met diverse verrassingen. Het verhaal is goed uitgewerkt, maar niet waar het werkelijk om draait in de game, want het avontuur opzich is hetgeen wat de show steelt. Het Pawn-systeem is goed uitgevoerd en de combat voelt vloeiend aan en kent veel variatie. Natuurlijk zijn er punten die beter kunnen, zoals de chaotische gevechtssituaties waarin je terecht komt, de enkele savefile die je kan maken en het gebrek aan een 60 fps-modus op consoles. Ondanks dat is Dragon’s Dogma 2 een geweldige game die elk zichzelf RPG-liefhebber moet hebben gespeeld!
