Ondertussen zijn we al bijna twee weken geleden verblijd met de komst van Batman: Arkham Knight. Misschien was het je dan ook opgevallen dat wij in Nederland allemaal massaal gratis de Harley Quinn Story DLC erbij hebben gekregen. Nu Rowdy het originele spel heeft uitgespeeld en daar een vette review over schreef, ging hij deze DLC eens nader bekijken.
Niets verhullend en weinig om het lijf
De Harley Quinn DLC begint allemaal net voordat de pleuris uitbreekt in Gotham. Hierin probeert ze haar BFF, Poison Ivy, te bevrijden uit het politiebureau in Blüdhaven. Deze DLC speelt zich dan ook af in een compleet nieuw gebied dat we in de hoofdgame niet tegen komen. Helaas kom je er bijna op het einde achter wat voor gestoord wijf Harley is. Door de hele game blijven de dialogen nogal oppervlakkig en daardoor komt ze niet zo goed uit de verf zoals in de comics. Het verhaal heeft in ieder geval, net als Poison Ivy, weinig om het lijf!
Copy, Paste, Repeat
Deze DLC is behoorlijk lineair opgezet. Weg met die open wereld van Arkham Knight en terug naar de roots van Asylum. De DLC verplaatst zich van kamer naar kamer, waarin je diverse speelstijlen moet gebruiken. De ene keer mag je een groepje bandieten aanranden, de andere keer is het weer een kat-en-muisspel waarin je luidruchtig moet sluipen.
De Batman gameplay wordt naar het karakter van Harley Quinn gekopieerd. Ook zij heeft namelijk een aantal gadgets zoals onze donkere ridder. Zo heeft ze rotjes die qua effect veel weg hebben van de Batarang en heeft ze ook opwindbare “Jack in the Box” bommetjes. Ook de fear-takedowns worden gerecycled en ze heeft zelfs een eigen detectivemode waardoor ze vijanden kan spotten. Het enige wat Harley onderscheidt van Batman is dat ze weinig nuance in haar acties gebruikt. Stealthy takedowns eindigen voornamelijk met een harde knal, waardoor er bij het complete leger aan boefjes wel een belletje gaat rinkelen.
Aangezien Harley hartsvriendinnen is met Ivy krijg je op het eind van deze Story DLC ook nog te maken met vleesetende planten. De beste dame heeft niet de moraliteit van onze vleermuisman, dus er mogen wel wat doden vallen. Het is in ieder geval wel leuk om een agent geruisloos opgegeten te zien worden door deze monsters.
De grootste teleurstelling in deze vleermuizige DLC is het eindgevecht. Een prominent karakter in de game zal het tegen haar opnemen aan het einde van het spel. Jammer dat deze als een Brute wordt weggezet waardoor het epische wel weg is…
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=laj8fvZ2apc” opacity=”1″ quality=”medium” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” startat=”6″ mute=”true” loop=”true” addraster=”true” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
Conclusie
Dat iets gratis is, wil niet zeggen dat het goed is. De Harley Quinn DLC is niet echt om over naar huis te schrijven. Het had allemaal zoveel beter kunnen zijn, maar het lijkt erop dat dit een haastklus moest worden. Binnen een half uurtje heb je Poison Ivy wel bevrijd en zit je met je bek open van verbazing en teleurgesteld naar je beeldscherm te turen. Jammer Rocksteady, want dit was een perfecte gelegenheid om de Arkham City DLC te overtreffen.
