Erop uit met een metroseksuele Terminator in een wereld die verdeeld is door extreme rassenhaat, wie wil dat nou niet? Ik in ieder geval wel, en alsof ik een keuze had heb ik het ook maar gedaan. ‘Mankind Divided’ is het vervolg op ‘Human Revolution’, waarin we de wereld door de cybernetische oogballen van de superomgebouwde mega-soldaat Adam Jensen mogen bekijken. And what I’ve seen ain’t pretty… Welkom in de extreem grimmige, futuristische wereld waarin Apartheid weer de normaalste zaak ever lijkt.
Sfeervol als een blacklight
Om de sfeer van ‘Mankind Divided’ een beetje toe te lichten, doen we even een throwback naar het verleden van de Deus Ex-serie: de wereld is in een verre fase van ontwikkeling, waar mensen zelfs lichamelijke augmentaties ondergaan. Benen, armen, stukken brein, noem het zo gek maar op worden vervangen door robotische onderdelen om zo een sneller, slimmer, sterker, oftewel beter mens te worden. In het allereerste deel van Deus Ex waren het aantal geaugmenteerde mensen maar schaars, maar daar kwam met de vordering van de technologie snel verandering in.
in ‘Human Revolution’ zijn we zo alweer wat jaartjes verder, en is jezelf modificeren ondertussen de normaalste zaak van de wereld geworden. Maar uit het niets werd er een wereldwijd virus losgelaten op alle mensen met lichamelijke aanpassingen, die ze voor een korte tijd op een sicke killing spree liet gaan. Zoals je begrijpt is dat niet erg bevorderlijk geweest voor de relatie tussen de zogenaamde ‘Augments’ en natuurlijke mensen, waardoor de spanning tussen beide partijen alleen maar is gaan groeien.
Na dit alles even opgesomd te hebben, kan je de vibe die ‘Mankind Divided’ met zich meebrengt al aan voelen komen: Augments horen achterin de metro te staan, gescheiden van de ‘normale’ mensen. Kijk je als Augment een agent verkeerd aan kijken? Houd je papieren maar bij de hand en hoop maar dat ze in een goede bui zijn, anders kan je effe meelopen naar een klein kamertje. Ontelbaar aantal checkpoints voor Augments in de stad, overal constant uitgescholden worden waar je ook maar loopt door wie dan ook, bepaalde delen van steden waar je niet mag komen als Augment.. Het lijkt wel Apartheid al over again, alleen in een modern jasje.
Augmentlujah!
We spelen net als in het vorige deel als de zwaar geaugmenteerde Adam Jensen, die nu deel uitmaakt van Task Force 29 a.k.a. het moderne Interpol. Op de eerste, meest saaie training/missie ooit in elkaar gezet word je gedwarsboomd door een stel Augments met gouden maskers die shit goed weten te verzieken. Na een beetje graven blijkt het een inside job te zijn, en Adam Jensen zou Adam Jensen niet zijn als hij zijn robothaakneus niet even in dit zaakje steekt.
Het grootste deel van het verhaal speelt zich af in het massieve Praag, waar een enorme explosie plaatsvind op het station waar Jensen natuurlijk (natuurlijk!) toevallig ook is. Al je augments raken fucked up, dus jij moet naar Dr. Robotnik om jezelf te laten fixen. Daarna word je losgelaten als een op hol geslagen tiener tijdens apenkooi op de immense stad die Praag is, waar op elke straathoek wel wat te beleven valt.
Backtracken = life
Wat gelijk opvalt, is dat de straten een stuk drukker bevolkt zijn dan in de vorige delen. De game oogt daarnaast ook nog eens prima en is met recht een next-gen game te noemen. Er zijn zoveel gebouwen te betreden, plekken te ontdekken en mensen te spreken.. Het is bijna overweldigend.
Soms misschien zelfs té overweldigend, want ik ben zo vaak verstrikt geraakt en opgeslokt door interessante sidequests dat ik mijn main mission te vaak gewoon opzij heb gezet. Natuurlijk geen probleem als je een game met inhoud wilt, maar dat zegt al wel genoeg over het verhaal lijkt me.. Het pakt niet écht, maar gelukkig zijn er genoeg elementen die de game interessant maken.
Als er ook maar iets loont in de wereld van Mankind Divided, dan is dat wel exploren. Je vind zo bijvoorbeeld tablets met informatie over het betreden van bepaalde appartementen, combinaties voor kluizen in deze osso’s, etcetera. Oftewel, het opbouwen van je sidequestlijstje.
Maar dat is niet het enigste wat je vind, want je vind zo ook een hoop money voor het kopen van gear, spulletjes om je robotische Jezus te upgraden.. En geloof me, dat wil je. Soms heb je zelfs bepaalde augmentaties nodig om op bepaalde plekken te komen om zekere missies af te maken. Dus als je die ekte Dora the Achievementhunter bent moet je echt wel knokken om de volle 100% van de game te voltooien. (*kuch walkthroughs zijn voor bitches kuch*)
Elleboogwerk of sneakpraktijken
Je draagt eigenlijk sowieso alle augments van de vorige game mee, alleen zijn er een paar passieve versies van wat oude agressieve augments bijgekomen. Deus Ex geeft je duidelijk twee manieren om te spelen en dat zijn: keiharde sneakpraktijken of met beide ellebogen naar buiten door een groep kinderen heen rennen, om het maar bot te brengen. Ik vind persoonlijk de sneaky manier ’t leukst om te spelen, omdat je naar mijn mening zo de volledige Deus Ex-ervaring mee pakt. Als je er überhaupt van houd om door games heen te rushen, is Mankind Divided niet je ding.
Het is een groot pluspunt dat missies zoveel manieren kennen om behaald te worden. Er zijn ontelbaar routes om te kiezen, routes om te sluipen of om mensen om te praten.. De game geeft je een enorm scala aan mogelijkheden om te spelen zoals jij wilt, maar zoals ik al aangaf vind je deze vooral terug als je voorzichtig speelt.
Gelukkig zijn er ook wat nieuwe augments waar je gebruik van kan maken, en laat deze motherfuckers even zwaar experimenteel zijn! Deze augs boosten je character echt tot de max, maar je levert in op het feit dat je ze niet allemaal tegelijk kan gebruiken. Ze vergen namelijk zoveel van het lijf van Jensen dat het lijkt alsof zelfs hij op Duracell batterijen draait. Daarom moet je goed balanceren tussen je augments, zodat ze niet boven de maxZo bouw je dus een compleet eigen speelstijl, maar gelukkig restrict het je niet van jezelf modificeren on the fly. Wees verstandig en maak hier gebruik van!
Het is een groot pluspunt dat missies zoveel manieren kennen om behaald te worden. Er zijn ontelbaar routes om te kiezen, routes om te sluipen of om mensen om te praten..
Losse moertjes en boutjes
Alhoewel Deus Ex een fantastische game lijkt en ook daadwerkelijk is, laat het hier en daar ook wat steken vallen. Het enigste waar ik écht op hoopte in verandering met ‘Human Revolution’ is dat de besturing wat minder houterig aan zou voelen, maar helaas lijkt dit nog steeds hetzelfde te zijn. Soms blijft je Unhandy Jensie op domme plekken hangen, kan je net die ene sprong niet vloeiend maken, het aimen voelt een beetje clunky.. Soms echt tot het toppunt van frustratie. Er valt absoluut doorheen te kijken, maar het is zonde dat Square Enix hier gewoon net niet die nodige aandacht aan gegeven heeft. Gemiste kans!
De game heeft ook een compleet losstaande gamemode van de singleplayer-ervaring die gaat onder de naam ‘Breach’. Hierin speel je als een hacker die voor het goede van de wereld strijd door in te breken op servers van grote, corrupte bedrijven om ze te exposen. Dit doe je door middel van in een soort TRON-achtige arena’s bepaalde doelen zo efficient en/of snel mogelijk te voltooien. In deze modus strijd je daarnaast ook nog tegen je vrienden om zo betere tijden als hen neer te zetten, maar dat is slechts bijzaak. Je zou ‘Breach’ kunnen zien als de competitieve multiplayer die ‘Mankind Divided’ mist.. Nouja missen, de game heeft het gewoon niet nodig.
‘Breach’ is vermakelijk voor een tijdje, maar ik geloof niet dat het de speelduur van de game met uuuuren gaat rekken. Daarbovenop werkt het met een semi pay-to-win model, en daar ben ik geen groot fan van. Natuurlijk kan je het ook helemaal spelen zonder ook maar een rooie cent te betalen, maar dan duurt het gewoon kneiterlang voordat je een degelijk character hebt gebouwd en het echt op kan nemen tegen de rest van de wereld.
Conclusie
Mankind Divided is een solide game met genoeg content. Er is een hoop te tweaken aan je speelstijl zodat je altijd de ervaring beleeft die jij wilt hebben. Met meerdere routes om missies te behalen en een aardig grote spelwereld ben je wel even zoet met deze derde installment van de serie. Helaas is het verhaal een beetje slapjes en laat het wat steken vallen qua controls. Het kan gewoon nét niet meten met de huidige triple A-titels die op dit moment de markt domineren, maar dat hoeft natuurlijk niet om er van te kunnen genieten.
Nog even één ding: als je met volle teugen hebt genoten van Human Revolution, zou je geen seconde moeten twijfelen om hem in huis te halen!
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=uvSs5b6y-YM” opacity=”.5″ quality=”medium” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” startat=”6″ mute=”true” loop=”true” addraster=”true” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
