Elk jaar klopt ons gamer hartje vol verwachting voor de jaarlijkse updates van onze favoriete franchises. Zo mogen we elk jaar opnieuw gaan voetballen, basketballen, racen maar ook schieten in de welbekende gameseries. Zo ook met de Call of Duty franchise, welke met de nieuwe Modern Warfare III alweer zijn negentiende game aflevert (en dan hebben we de uitbreidingen en de handheld en mobiele versies niet meegeteld). Toch is het dit jaar even anders dan normaal… Want in plaats van een compleet nieuw deel in een van de bestaande series, krijgen we dit jaar een direct vervolg op de voorgaande game. Of dat dit zorgt voor het nodige frisse briesje wat de serie nodig heeft, lees je in de onderstaande review!
Het is ondertussen alweer 20 jaar geleden dat Call of Duty voor het eerst verscheen, en sindsdien is de franchise uitgegroeid tot een van de meest succesvolle merken in de game-industrie en daarbuiten. Hoewel het leuk is om te discussiëren over wat iedereen zijn meest favoriete game in de serie is, is het een feit dat Call of Duty 4: Modern Warfare uit 2007 wel de meeste impact heeft gehad in de serie. Het origineel is in 2016 geremasterd, en in 2019 is deze serie voorzien van een reboot. Ondertussen zijn we anno 2023 aangekomen bij het derde deel van de Modern Warfare reboot, en dat is naar mijn persoonlijke mening toch net iets te snel.
Je merkt het al bij het installeren en opstarten van de game, want er is bijzonder veel Modern Warfare II content beschikbaar is en het lijkt dan ook veel meer op DLC dan werkelijk een nieuw deel wat je aan het spelen bent. Ook de aanwezige content laat dit blijken, want deze is in Modern Warfare III verre van nieuw en is daarnaast ook best karig te noemen.
Saaie shizzle
Om te beginnen: De singleplayer campagne van Modern Warfare III is echt belachelijk kort te noemen. Ondanks dat de verwachtingen voor deze verhalende modus best hoog is, is voornamelijk de duur het grootste minpunt. Het verhaal gaat dan ook verder waar deel 2 is opgehouden, want de grootste schurk die ooit in Call of Duty heeft gezeten keert terug in dit deel. De welbekende Russische boef Makarov is namelijk weer op vrije voeten om Task Force 141 en de wereld het leven zuur te maken. De meeste zullen Makarov kennen uit de originele trilogie, wat echt een ultieme badguy was. De variant die we hier te zien krijgen is toch even net wat milder en een stuk minder indrukwekkend. Daarnaast mist deze diepgang en is er ook geen duidelijke motivatie waarom hij de oude glorie van Rusland terug wilt brengen. Hoewel er heel veel potentie in het verhaal zit, wordt er gewoon te weinig mee gedaan en kent het zeker niet de diepgang die de games in de franchise kunnen hebben.
De opzet in de gameplay is ook aardig gewijzigd en in plaats een een explosieve Hollywood blockbuster krijgen we nu een wat tammere ervaring. De klassieke lineaire missies vol spektakel zijn hier en daar wel aanwezig, maar daarnaast is er ook gekozen voor een nieuwe aanpak met missies in een open wereld. Dit voelt meer aan of je Warzone met bots aan het spelen bent dan werkelijk een verhalende missie. Deze zogenoemde Open Combat-missies moeten je meer vrijheid bieden, en zo kun je een eigen uitrusting kiezen, lootboxen met zeldzame wapens op de map vinden en gadgets gebruiken om je eigen speelstijl neer te zetten. Over het algemeen werkt dit best goed, en diegene die stealthy willen spelen of juist als een Rambo door het open gebied willen stampen zullen zich dan ook wel vermaken. Hoewel het idee erachter best tof is, is de uitwerking wat minder want over het algemeen zijn deze missies gewoon saai. Je AI teamleden zullen tegen je praten en er komen wat verhalende elementen voorbij, maar het voelt meer als een soort tutorial voor Warzone dan werkelijk een missie. Uiteindelijk doe je hier ook net iets te veel van hetzelfde, waardoor het al heel snel repetitief aanvoelt.
Dik de helft van de missies zijn op deze manier vormgegeven en de lineaire missies die wel aanwezig zijn kennen niet de kracht van eerdere games. De Call of Duty Modern Warfare III campagne is er dan ook een om snel te vergeten.
Modern Warfare 2.5
De multiplayer zal grotendeels bekend zijn bij alle Call of Duty-veteranen en in Modern Warfare III kent het wederom een betrouwbaar en solide pakket zoals gebruikelijk voor de serie. De welbekende Team Deathmatch, Domination, Hardpoint, Kill Confirmed, Ground War en andere modi zijn weer aanwezig, maar echt nieuwe dingen zijn er niet te vinden. Wel is er nieuwe game mode ‘Cutthroat’, waarin je met drie teams tegen elkaar strijd om de winst en je maar één leven hebt, vergelijkbaar dus met Gunfight. Ook moet ik stellen dat de content van Modern Warfare III best tegenvalt, en dat we hier te maken hebben met reworks en remakes van oude maps uit eerdere games zoals Modern Warfare 2 uit 2009.
Uiteraard valt er tijdens de multiplayer weer heel wat vrij te spelen qua wapens, gadgets en scorestreaks. Op zich is daar niet héél veel veranderd. Je kunt je wapens levelen waardoor je attachements vrijspeelt en deze dus aan kan passen. Toch is het allemaal niet heel bijzonder want echt nieuwe wapens zijn er niet te vinden en het voelt ook allemaal aan als DLC-materiaal.
Wat wel een aardige aanpassing in de gameplay is, zijn de perks die je kan selecteren. Deze zijn namelijk iets veranderd en kun je nu selecteren als kleding items die je draagt. Denk aan een vest, handschoenen of laarzen, welke hun eigen eigenschappen hebben. Het zijn natuurlijk wel weer de welbekende perks uit eerdere games.
Guess who’s back
Terug van weggeweest is de Zombies mode, en dit moet je maar net liggen. Ik persoonlijk ben nooit echt fan geweest van deze mode, maar de nieuwe opzet deed me wel wat meer. Zombies lijkt dan ook meer op de DMZ-modus, en hierin drop je in teams van drie op een soort Warzone-map die bezaaid is met ondoden. Als je eenmaal de pijp uit gaat, verlies je je verdiende loot, dus je zal op tijd een match moeten afronden. Daarnaast bepaal je door je speelstijl zelf hoe pittig je een match maakt, en de ene missies of gebied is net wat moeilijker dan de andere. Je hebt maar een uur om een run te doen, en tijdens een run kun je dus diverse quests behalen om verder te komen in de map. Na een flink aantal runs vergaar je betere gear en kun je jezelf dus dieper in de gevaarlijke zones wagen, waardoor de gameplay uitdagender wordt en je ook betere loot vrijspeelt.
De Zombies map is best afwisselend en telt diverse leuke zaken die je kent uit de voorgaande Zombies. De toevoeging van drie andere teams op een map is een leuke toevoeging, en als teams elkaar tegen komen en samen werken dan spat de actie werkelijk van je scherm af. Het is dan ook te merken dat de Zombies-modus veel meer aandacht en ontwikkelingstijd heeft gehad dan de rest van de game. Hoewel Zombies in voorgaande games nooit echt mijn ding is geweest, vond ik deze aanpak erg vermakelijk en verfrissend om te spelen.
Netcode blijft falen
Een ding wat ik nog wel wil melden is dat de netcode van de multiplayer nog niet optimaal is. Zo kent de game net iets teveel delay, waardoor het allemaal oneerlijk aan voelt. Denk hierbij aan vijanden die later raak schieten als jou, maar jij legt nog steeds het loodje. Ik kan je vertellen dat er controllers door mijn woonkamer hebben gevlogen door dit soort fratsen. Hopelijk zorgt men er nog wel voor dat deze problemen opgelost worden, en dat de maps aan gaan passen om zoveel mogelijk campers tegen te gaan, want ook dit bederft op dit moment het spelplezier van Modern Warfare III.
Gebouwd op de basis
Modern Warfare III is gebouwd op de basis van de voorgaande twee games. De game ziet er dan ook goed uit en het audio design van de game is zoals gewoonlijk van hoog niveau. Op technisch vlak is het ook netjes afgewerkt, en zo heel af en toe ben ik wel een bug of glitch tegengekomen. Echt heel storend is het allemaal niet en het zit de gameplay niet in de weg. De geremasterde maps zien er allemaal gewoon goed uit, en voor sommige oudere Call of Duty-fans zal het misschien wel een genot zijn om te spelen met oude maps in een nieuw jasje. Toch vindt ik het totaalpakket te karig om de volledige prijs van de game te rechtvaardigen.
Conclusie
Met Call of Duty: Modern Warfare III laat Activision zien hoe het niet moet. De saaie en korte verhalende singleplayer probeert nieuwe dingen te doen, maar slaat de plank mis. De multiplayer is overgenomen van het vorige deel en kent veel gerecycled maps uit oudere games en kent hier en daar een kleine tweak. Het enige wat werkelijk nieuw aangepakt wordt is de Zombies-mode, maar daar moet je een liefhebber van zijn. Al met al krijg je voor de prijs van deze game te weinig content en hadden ze het bij Activision beter een DLC kunnen noemen. Het enige wat de game nog heeft gered van een onvoldoende is de Zombies-mode, welke voor genoeg nieuw vermaak zorgt.
