Black Myth: Wukong zorgde voor de nodige hype met zijn onthullingstrailer die in 2020 werd uitgebracht, maar het was met de overstap naar Unreal Engine 5 dat de action-rpg ontwikkeld door Game Science op de radar van de meeste spelers terechtkwam. Met prachtige omgevingen en zeer gedetailleerde personages die door de engine op het scherm werden getoverd, beloofde Black Myth: Wukong een van de eerste echte next-gen games te worden.
Toch, omdat we te maken hebben met een onervaren studio, vroegen velen zich af of Game Science had wat nodig was om een meeslepende spelervaring te maken. Na ongeveer 25 uur met de game te hebben doorgebracht, kan ik zeggen dat ze dat zeker hadden, hoewel de game niet bepaald probeert het genre te vernieuwen, en een boeiende maar niet bepaald innovatieve mix van elementen presenteert die zijn overgenomen uit meerdere spellen, waaronder de Nioh-serie, Sekiro, Monster Hunter en meer traditionele games in het genre.
Black Myth: Wukong is gebaseerd op “Journey to the West”; een roman die in de 16e eeuw in China werd gepubliceerd en het verhaal vertelt van Sun Wukong, een aap geboren uit een steen die uiteindelijk de kunst van de tao leert met 72 transformaties, diverse gevechtstechnieken en het geheim van onsterfelijkheid kent. Nadat hij ongelooflijk machtig is geworden, daagt Sun Wukong de hemel uit, maar hij faalt en verliest de artefacten die hem macht gaven. Jaren na zijn nederlaag gaat de Destined One, die precies op Sun Wukong lijkt, op pad om de artefacten die Sun Wukong was verloren terug te vinden, om meer te weten te komen over het land en hoe de artefacten zelf het leven hebben gevormd van degenen die ermee in aanraking zijn gekomen.
Reis naar het Westen
Het verhaal van Black Myth: Wukong is een beknopte van het traditionele verhaal, dus degenen die ermee bekend zijn, zullen niet helemaal verrast zijn door het verhaal van de game. Omdat het echter geen directe bewerking is, zijn er onderweg nog steeds enkele verrassingen die de ervaring leuk weet te maken, zelfs voor degenen die Journey to the West extreem goed kennen. De presentatie van het verhaal maakt de reis ook plezierig, net als de aardige personages die de Destined One vergezellen. Het script van de game is solide en kiest voor een andere toon, afhankelijk van het personage of het hoofdstuk, hoewel het soms een beetje verwarrend wordt. Sommige van deze personages zijn duidelijke uitschieters, zoals het hoofdpersonage van Hoofdstuk 2, die de Destined One en de speler verrukt met een aantal pakkende melodieën in het Chinees, maar elk personage is goed gerealiseerd voor de hoeveelheid schermtijd die ze krijgen. De Engelse voice-overs zijn daarentegen goed gedaan en versterken het solide verhaal, hoewel de originele Chinese nasynchronisatie de beste ervaring oplevert naar mijn bescheiden mening.
Het verhaal van Black Myth: Wukong is daarnaast iets moderner en leuker gemaakt door de grote hoeveelheid zorg die ontwikkelaar Game Science in het bouwen van de spelwereld heeft gestoken met de daarbij horende kleine details. Hoewel het verborgen zit in het menu, biedt het spel tonnen informatie over de spelwereld, wat een zeer levendig beeld schetst van de prachtige wereld en de wezens die hierin leven. De belangrijkste bosses die de game kent krijgen daarnaast een speciale behandeling, dankzij een assortiment aan toffe tussenfilmpjes die na hun nederlaag kunnen worden afgespeeld, waarbij verschillende animatietechnieken worden gebruikt. De hoeveelheid liefde die in de setting van het spel is gestoken, is duidelijk zichtbaar en de hele ervaring profiteert er enorm van.
Hoewel het verhaal misschien niet iedereen zal boeien, weet Black Myth: Wukong wat betreft gameplay flink wat af te leveren. Hoewel het misschien een beetje in de diepte wat ontbreekt in vergelijking met de games die als inspiratiebron diende. In de kern kan de game het beste worden omschreven als een vrij rechttoe rechtaan actiegame met elementen die zijn overgenomen uit de Souls-games, zoals een staminameter, bonfire-achtige checkpoints, ontwijken/rollen, de manier van combat en enkele aanpassingsopties zoals Elden Ring’s Flask of Wondrous Physicks.
Houdingcheck
In tegenstelling tot de Souls-serie kan de Destined One echter alleen vechtstokken gebruiken als hoofdwapen, die allemaal dezelfde moveset hebben, die bestaat uit een lichte comboreeks en een zware aanval die verandert afhankelijk van de gekozen houding. De houding, die je “on the fly” kan wisselen, verandert ook de Varied Combo, wat een speciale combo is die wordt gestart door een zware aanval in het midden van een reeks te gebruiken.
Hoewel stances de moveset niet veel veranderen, maken ze wel degelijk een groot verschil. In Smash stance bijvoorbeeld, zal het timen van de Varied Combo om een vijandelijke aanval te onderscheppen de Destined One meer staggering power geven, naast andere voordelen die ontgrendeld worden via de speciale skill trees, beschikbaar voor vrijwel elk combat tool. Dit doet nogal denken aan de counter-heavy speelstijl van de Monster Hunter series Longsword. De Pillar stance daarentegen geeft de Destined One de mogelijkheid om op zijn uitgebreide staf te klimmen om grondaanvallen te ontwijken en enorme schade aan te richten vanuit een veilige positie, terwijl de Thrust stance toegang geeft tot aanvallen met een groter bereik.
Deze krachtige vaardigheden worden in evenwicht gehouden door het Focus-systeem, dat buttonbashen voorkomt. Door de vijand te raken met lichte aanvallen en met de staff spin-manoeuvre, die ook projectielen afstoot, bouwt Focus op tot het punt waarop een lading wordt opgeslagen. Hoe meer ladingen er worden opgeslagen, hoe krachtiger de zware aanval zal zijn en hoe minder tijd een zware aanval hoeft te worden opgeladen om meer Focus te krijgen voor een betere effectiviteit. Focus kan ook worden verkregen via het perfect ontwijken van aanvallen en andere middelen, dus er zijn verschillende manieren om te spelen ondanks de basis moveset die de game kent.
Simsalabim
Terwijl de Destined One alleen zijn staf als hoofdwapen kan gebruiken, zijn er veel andere gevechtshulpmiddelen beschikbaar, te beginnen met spreuken. Deze spreuken behoren tot drie verschillende typen en stellen de Destined One in staat om vijandelijke aanvallen te pareren, vijanden te immobiliseren, klonen te creëren, en meer. Deze spreuken zijn vrij krachtig en ze vormen een centraal onderdeel in build-crafting samen met het eenvoudige pantsersysteem, dat verschillende buffs verleent afhankelijk van hoeveel items uit een set zijn uitgerust, vergelijkbaar met de Nioh-serie. Spirits, enkele aanvallen die kunnen worden ontketend door te transformeren in verslagen vijanden, spelen ook een rol in build-crafting, omdat ze buffs verlenen die bepaalde speelstijlen versterken. Pantsersets, naast wapenupgrades die gebruikmaken van een wapenboom die niet heel anders is dan die in de Monster Hunter-serie, kunnen worden vervaardigd vanaf checkpoints met behulp van materialen die op het veld zijn verzameld en speciale items die zijn verkregen door bazen te verslaan.
Een van de toffe gevechtsopties die beschikbaar zijn in Black Myth: Wukong is de mogelijkheid om te transformeren in een van de vele vijanden die je kan verslaan. Hierdoor krijg je toegang tot verschillende movesets en vaardigheden. Deze hebben, net als spreuken, een cooldown-timer, dus het is onmogelijk hier misbruik van te maken. Niet dat het echt nodig is, want Black Myth: Wukong is niet de moeilijkste game die je kan spelen. De meeste mobs vormen dan ook geen bedreiging en de meeste bazen zal je met een eerste poging al kunnen verslaan, met hier en daar een paar uitzonderingen. Zelfs dan zouden een paar pogingen meer dan genoeg moeten zijn voor ervaren spelers.
Moeilijk maar niet té
Hoewel dit misschien teleurstellend klinkt, vond ik de aanpak van Black Myth: Wukong op het gebied van moeilijkheid verfrissend. Hoewel de plaatsing van vijanden en bepaalde movesets doen denken aan de Souls-serie, haalt geen enkele de frustrerende moeilijkheidsgraad van veel vijanden in Elden Ring, waarvan het ontwerp van bosses soms wel erg extreem is te noemen. Hier zal geen enkele boss een arenawijde aanval met meerdere slagen op je loslaten die met zeer strikte timing moeten worden vermeden of plotseling een goedkope kill opleveren. Gezien hoe gefrustreerd ik was door sommige van de Elden Ring: Shadow of the Erdtree- bosses, was ik erg blij met deze aanpak, die me nog steeds op mijn tenen hield, maar me nooit het gevoel gaf dat ik in het nadeel was. Het feit dat de normale vijanden goed gevarieerd zijn en het design van de hoofdbaas extreem goed is gedaan, maakt het des te makkelijk om het spel te vergeven voor een ervaring die misschien soms iets te weinig uitdagend is in vergelijking met de games van From Software.
Het leveldesign is daarentegen ook erg keurig gedaan, al is het wel erg lineair te noemen. Het eerste hoofdstuk is best tof gedaan, maar wel heel erg rechttoe rechtaan, maar vanaf het tweede hoofdstuk verbetert het enorm, omdat locaties groter worden en meerdere paden kennen, waardoor je veel extra items kunt vinden om wapens en uitrusting te maken, waaronder Mind Cores. Deze worden gebruikt om een speciaal type medicijn te maken dat je laat in hoofdstuk 2 kunt ontgrendelen en je een permanente stat-boosts geeft, een soort Soulslike-levelingsysteem introduceert, en optionele bazen, waarvan er nogal wat zijn. Sommige zijn helaas varianten van andere bazen, maar dat is te verwachten als je er zoveel hebt.
Geweldige looks
Black Myth: Wukong draait op Unreal Engine 5, en ik moet echt zeggen dat de game er geweldig uitziet. Personages zien er zeer gedetailleerd uit, terwijl de omgevingen natuurlijke landschappen weten te combineren met de traditionele Chinese architectuur, wat de game op zijn beurt weer een zeer charmante sfeer geeft. De game is niet helemaal perfect en kent de nodige visuele glitches, aangezien ik vaak te maken kreeg met schaduwflikkering van de diverse planten en bomen, wat een beetje afleidend was. Met volledige ray tracing-ondersteuning worden de graphics van Black Myth: Wukong naar een hoger niveau getild en kent het betere schaduwen en reflecties, maar een game als dit raad ik altijd aan om in de prestatiemodus te spelen, waardoor je met een soepele 60fps door de game kunt blazen.
Conclusie
Black Myth: Wukong is een geweldig debuut voor ontwikkelaar Game Science. Hoewel de game niet echt innovatief te noemen is, kent het wel een hoge productiewaarde en het is verdomd leuk om te spelen. Het verhaal wordt op een boeiende manier verteld en het is een van de mooiste games die je op dit moment kunt spelen. Voor menig gamer zal Black Myth: Wukong nog best moeilijk zijn, maar voor ervaren Soulslike-fans is dit meer een wandeling in het park, wat na verloop van tijd ervoor kan zorgen dat het een beetje saai wordt. Desondanks is dit een van de tofste games die dit jaar is verschenen, en zeker het spelen waard!
