Ontwikkelaar Platinum Games zal je wellicht kennen van games als Bayonetta, NieR: Automata, Astral Chain, en Metal Gear Rising: Revengeance en staat redelijk goed aangeschreven in de industrie. Onlangs is hun nieuwste game verschenen op de Playstation-consoles en PC, genaamd Babylon’s Fall. Veel gamers keken dan ook stiekem uit naar deze nieuwe titel, omdat deze er best wel tof uit zag in de eerder verschenen trailers. Toch heeft uitgever Square Enix weinig ruchtbaarheid gegeven aan de game, en dat is wellicht met een goede reden geweest. Babylon’s Fall is namelijk niet echt de game geworden waar fans op hebben gehoopt. Hoe dit nou allemaal in elkaar steekt, lees je in de onderstaande review…
De naam Babylon vindt je voornamelijk terug in de verschillende Bijbelverhalen, en hieruit heeft Platinum Games dan ook zijn inspiratie geput. Nadat de Babyloniërs tragisch zijn omgekomen blijft er enkel nog maar de grote toren van Babylon overeind staan. Er is een nieuw rijk opgestaan, en deze heeft als missie om de schatten en ruïnes te plunderen uit de legendarische toren. Aan jou de taak als Sentinal om samen met andere de schatten te plunderen en het kwaad uit de toren te verjagen. Ondanks dat dit op papier best tof klinkt, is het verhaal behoorlijk warrig en onduidelijk opgezet. Daarnaast zijn de makers ervan uitgegaan dat je heel de geschiedenis achter de mythologie van Babylon nog kent, waardoor het nog onduidelijker wordt naarmate je vordert in de game.
Kut game!
Om gelijk met de deur in huis te vallen: Babylon’s Fall is vanaf het moment dat je het opstart al een ongelooflijke kut game. Voor je werkelijk met het spel kan beginnen ben je verplicht om een Square Enix account aan te maken. Dit heeft er mee te maken dat Babylon’s Fall een online only-game is, en je kan de game dus niet spelen zonder zo’n account. Dit gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot, en dit alles is zo omslachtig gemaakt dat je halverwege de registratie al helemaal geen zin meer hebt om een game te spelen. Nadat je al dik 30 minuten bezig bent geweest om je gegevens in te vullen, is het mogelijk om een username kiezen voor de game. Deze mag maximaal bestaan uit zeven of acht cijfers en/of letters. Al snel kom je erachter dat je username al bezet is, en na 15 minuten rommelen om een geschikte naam te vinden kan dan eindelijk het spel beginnen.
Nadat je jezelf door dit lastige registratie segment hebt geslagen mag je dus eindelijk beginnen met de game. En wanneer deze helemaal is ingeladen wordt je al gelijk met je neus op de feiten gedrukt, want de graphics zijn namelijk om te janken! Babylon’s Fall is grafisch enorm ondermaats te noemen, en lijkt dan ook wel op een game uit het PlayStation 2 tijdperk. Uiteraard is dit een grote teleurstelling, en al helemaal als je deze game op spiksplinternieuwe PlayStation 5 speelt. En hoewel de game een soort van olieverf-achtige stijl probeert neer te zetten, ziet het er gewoonweg niet uit. Het is in ieder geval lang geleden dat ik het gevoel heb gehad om mijn ogen uit te steken met het eerste voorwerp wat ik tegen kon komen in mijn woonkamer. Daarnaast voel ik mijzelf ook flink in de zeik gezet, want de trailers zagen er namelijk veelbelovend uit en ik weet dat Square Enix behoorlijk mooie graphics op het scherm kan toveren. Ik snap dan ook niet hoe deze game door de kwaliteitscontrole is gekomen bij de Japanse uitgever…
Niet zo feestelijke grindfest…
Gameplay technisch voelt Babylon’s Fall best wel aardig aan. De game speelt soepel weg en de controls zijn best wel degelijk. Zoals ik al eerder schreef ben je in deze game een Sentinel en heb je een bijzondere implantaat in je rug zitten, wat een Gideon Coffin genoemd wordt. Door dit apparaat kun je je eigen speelstijl bepalen en hier hangt ook alles mee af als je de combat induikt van de game. Wat Babylon’s Fall zo uniek maakt, is dat je de mogelijk hebt om vier verschillende wapens te combineren waarmee je gelijktijdig kunt vechten. Zo heb je keuze tussen sword, hammer, rod, shield, en bow en kun je aardig wat combinaties maken tussen deze wapens, totdat je de perfecte balans gevonden hebt. Zo kun je bijvoorbeeld je zwaard instellen als light attack, een hammer op de heavy attack, en op de andere knoppen bijvoorbeeld een boog om zo redelijk veel schade aan te richten. Hoe jij je wapens dus indeelt en welk effect dat deze hebben kun je dus zelf bepalen, en ik moet zeggen dat dit idee best tof is. Toch vervalt de gameplay al snel in een grote herhalingsoefening, en doordat het verhaal zo oppervlakkig is haal je hier op de langere termijn nagenoeg geen plezier uit. Het vervalt dan ook snel in een grindfest, maar voelt uiteindelijk niet zo heel feestelijk aan…
Zoals het online games betaamt heb je tussen de levels door een HUB waar je samen kunt komen met verschillende spelers. Ook in Babylon’s Fall komen we opnieuw in zo’n ontmoetingsplaats terecht, en hier kan je onder andere je missies bekijken, rewards ophalen, spullen kopen en craften en je character aanpassen. Niks nieuws dus, en om eerlijk te zijn doet Babylon’s Fall precies hetzelfde als zoveel games in het grind-genre. Bij de blacksmith is het wel mogelijk om verschillende onderdelen vrijspelen naarmate je vordert in de game. Zo zal je later in het spel de optie krijgen om wapens en armor te craften, en is het op een gegeven moment ook mogelijk om bepaalde spullen om te laten smelten om zo bepaalde gear weer sterker te kunnen maken.
Waar is iedereen?
In Babylon’s Fall is het ook zaak om te levellen, en ik raad je dan ook aan om ervoor te zorgen dat je ook daadwerkelijk het power level hebt wat de missies aangeven. De game kan namelijk redelijk pittig zijn als je het solo speelt. Daarnaast zal je ook flink moeten grinden om je power level omhoog te halen. Dit houdt in dat vaak eerder voltooide missies opnieuw moet spelen om zo een hoger level en betere spullen te krijgen. En hoewel menig gamer hier niet snel van terugdeinst, moet ik stellen dat de missies in Babylon’s Fall behoorlijk saai en repetitief te noemen zijn.
Vanaf het moment dat je met Babylon’s Fall begint is het al duidelijk dat de game bedoeld is om online te spelen met anderen, en dit kan met maximaal vier spelers. Dit klinkt natuurlijk tof, maar er is echter wel een probleem: Er zijn namelijk niet enorm veel spelers op de servers aanwezig, en de game is daardoor nagenoeg uitgestorven. Hierdoor duurt het dus een eeuwigheid voordat je andere spelers hebt gevonden, en dit maakt de game ook zeker niet aantrekkelijk. Als je eenmaal spelers hebt gevonden zal je ook snel merken dat je jezelf makkelijk door de levels heen werkt, terwijl de game in je eentje een flinke uitdaging zal zijn. Nu is een uitdaging niet zo heel erg, maar de game voelt gewoon onaf aan en valt al heel snel in de herhaling.
Volle vuist in je gezicht!
Babylon’s Fall ligt op dit moment voor ongeveer 65 euro in de (digitale) winkelschappen, en de Deluxe Edition kost maar liefst 110 euro. Ik kan mezelf niet voorstellen dat gamers dit werkelijk neer willen leggen voor deze game, maar dat terzijde… Ondanks dat de game dus best wel prijzig is, vonden Platinum Games en Square Enix het ook nog eens nodig om microtransacties in de game te flikkeren. Voor diegene die het afgelopen decennium onder een steen hebben geleefd: dit zijn bepaalde ingame items, zoals wapens en outfits die je kan kopen met echt geld.
Daarnaast hebben ze er ook nog eens voor gekozen om schaamteloze bedragen te vragen voor bijvoorbeeld een outfit. Deze kosten namelijk al snel 20 euro of meer. Je betaalt je eigen met Babylon’s Fall dus al scheel aan een ongelooflijke kut game, en mag nog eens flink aftikken als je een leuke extra ziet. Als de game nu werkelijk interessant was geweest, met een duidelijk verhaal en tof uitgewerkte missies dan had ik dit nog wel door de vingers kunnen zien. Maar met het afleveren van dit digitale hoopje bagger geven zowel Platinum Games als Square Enix ons een dikke vette vuist in het gezicht door er ook nog eens peperdure microtransactions in te gooien. Ze kunnen mij wat!
Conclusie
De combat heeft potentie, maar verder is Babylon’s Fall een afgeraffeld zooitje waar je met een grote boog omheen moet lopen. Deze game had in ieder geval nooit het daglicht mogen zien, en een volle vuist in je gezicht krijgen is een fijnere ervaring dan deze game… Ik ga hier verder geen woorden meer aan vuil maken, je bent gewaarschuwd!
