Assassins Creed Unity is een van de zovele delen van Ubisoft’s franchise. Het is de zevende om precies te zijn. Dit deel werd tegelijkertijd gereleased met ”Assassin’s Creed Rogue” , voor Xbox 360 en Playstation 3. Dus het zou ook de achtste kunnen zijn. Daarnaast had je ontelbaar veel delen voor op diverse handhelds. Nu waren de die-hard fans van dit genre zeer benieuwd of deze ook alle verwachtingen zou kunnen waarmaken. Een ding was zeker, grafisch zag het er verbluffend uit. Daarnaast zijn er nieuwe animaties toegevoegd aan de beweeglijkheid van jouw character: Arno Dorian. Al met al belooft dit deel  een kanjer te worden, maar er zijn wat opmerkingen.

De Rode Draad

Assassin’s Creed Unity is een open world game waarin je op verschillende dimensies deze wereld kan bespelen. Dit deel speelt zich af  in Parijs anno 1789 tijdens de Franse revolutie. Je kan jezelf verliezen door onder de mensen te lopen, via de ongure steegjes of gewoon door het epicentrum. Je kan door gebouwen heen, via de ramen of toch het meest populaire, via de daken klimmen om zo je bestemming te bereiken. Jij speelt Arno Dorian die vanaf het begin geen Assassin is. Maar hij ontwikkelt beweegredenen die hem sturen om er een te worden.

Al gauw in het begin van dit deel word je geconfronteerd met het achterliggende verhaal van deze franchise. De rode draad die alle andere delen met elkaar verbinden. Dit is van korte duur en word je achtergelaten met meer vragen dan antwoorden. Waarin je bij Assassin’s Creed, Assassin’s Creed II en Assassin’s Creed: Brotherhood te maken had met Desmond Miles, de hoofdpersoon en ”missing link”  die de genetische code droeg van zijn voorouders Altaïr en Ezio Auditore,  heb je geen flauw idee wie de man of vrouw achter Arno Dorian is.

In Unity begin jij als een klein jongetje van 8 a 10 jaar oud in Versailles. Jij bent samen met je vader daar aanwezig maar de redenen zijn nog onduidelijk. Nadat jij geïnstrueerd bent om te blijven zitten word je afgeleid door een meisje. Je speelt verstoppertje en komt aan het einde voor een nare verassing te staan. Je treft je vader dood aan en het is een mysterie hoe dit is gebeurd. Naarmate het verhaal vordert en jij ouder wordt kom je steeds meer te weten en ben jij opzoek naar wraak.

Teveel Opties

De makers van Assassin’s Creed hebben zich altijd bezig gehouden met het zoveel mogelijk side quests en collectibles in te voegen als maar mogelijk was. Dit vooral om jezelf bezig te houden. Ik kan dit alleen maar applaudisseren, maar nu niet. Bij Unity is er sprake van een overkill en het leidt totaal af van het verhaal (dat op zijn zachtst gezegd ruk is). Naast de usual Assassin contracts krijg je te maken met verschillende loot chests, die gedefinieerd worden door kleur. Rode chests zijn Locked en deze krijg je open door je lockpick., je moet wel je Lockpick skills verbeteren wil jij deze open krijgen. Deze verbeter je bij character customization>Skills>Stealth. Vervolgens unlock jij deze met Assassin Points. Assassin Points unlock je door je verhaal af te maken en/of side quests te doen. Dan heb je de witte chests. Die zijn makkelijk en kan je simpelweg openmaken. Daarnaast heb je de blauwe chests en die worden Nomad Chests genoemd. Deze kan je niet zomaar openen. Jij bent verplicht om een companion App te hebben voordat jij deze open kan maken. Dit zorgt voor grote frustratie, want ik wil gewoon gamen zonder andere verplichtingen. Dan nog de gele chests. Die krijg je pas open als je een Assassin initiate bent. Kort gezegd: Inschrijven en verplichtingen.

Nu krijg je naast het verhaal ook te maken met Co-Op Missions. Waarin jij de keuze hebt om in privé te spelen of in public. Persoonlijk ben ik blij met deze optie. Verspreid over Parijs kan je Heists doen.  Ook dit kan privé of in public. Zo gaat de lijst maar door en ik kan je zeggen dat het geen goed doet voor het verhaal. Het verhaal lijkt wel een 2e prioriteit te hebben gekregen en het verhaal was JUIST wat deze gameserie sterk maakte.

Co-op

Co-Op biedt een uitstapje uit het verhaal en daarnaast wordt je op de proef gesteld. Hoe goed kan jij samenwerken met mede Assassins om de missie tot een succes te laten eindigen?  Ik raad het aan om vooral met je buddies dit te doen in plaats van met een random gamer uit een ander oord waar je nul communicatie mee hebt. 9/10 keer dat je dit doet krijg je gauw te maken met mensen die hun eigen wil hebben en zomaar in de rondte beginnen te slaan en jij verplicht bent om mee te helpen. It defeats the purpose in dat aspect dat je sneakend en stealthy de missie moet halen. Zo kan je, als je met je buddies dit doet, een rolverdeling maken. Ieder zijn eigen taak en zo toch een gevoel van accomplishment te behouden.

Free Run Madness / Maneuverability

Free runnen is the number one way to go! Dit aspect is ongelooflijk sterk  in combinatie met een free world game. De manieren om je te manoeuvreren zijn haast eindeloos en is zeker een sterk punt in deze game. Een heel tof extra element die eraan toegevoegd is, is free runnen naar beneden. Waar je in de vorige delen soepel omhoog kon klauteren als Spiderman was naar beneden gaan zwaar kut. Unity veranderd dit en nu kan je net zo snel omlaag als omhoog klimmen. Wat de game nog dynamischer maakt en je echt het gevoel geeft dat je in volle controle bent van je character.  De klassieke hidden blades om je doelwit te vermoorden zijn erin gebleven. Wil je een double assassination maken moet je dit echter unlocken. Wat wel een beetje lomp is, is wanneer jij je begeeft onder de mensen. Tijdens een sprint heb je te maken met talloze Parijzenaren die niet zomaar uit weg gaan. Jij duwt ze als het ware van je af. In praktijk werkt dit niet zo soepel maar bied je wel een realistischer kijk erop. Vorige delen werkte dit soepeler en beukte je er op los, dat mis ik toch een beetje.

Parijs is tot in heel veel details nagemaakt en mocht je er zijn geweest, zijn er veel herkenbare gebouwen te zien. Maar soms is de scenery zo gedetailleerd dat je tijdens een free-run op van alles en nog wat begint te klimmen zonder dat je dat echt wilt. Nu was er meer vraag voor klim mogelijkheden (denk aan bomen, lichtpalen, kraampjes en karren). Maar in de praktijk kan dit soms averechts werken en zit je springend te kloten tussen lichtpalen en kraampjes. Het heeft ook gewoon te maken hoe je het liefst speelt en is bovengenoemde niet altijd een probleem.

Vechtscenes zijn gebleven zoals altijd. Vooral goed timen met blokkeren zodat jij een counter attack kan maken. Je hebt keus uit verschillende wapens die strekken van one handed weapons zoals de Katana, tot de heavy weapons zoals de heavy Falchion. Je hebt ook een wide range aan two handed weapons en verschillende pistolen en geweren. Elk wapen heeft zijn signature move. Zo kan je met een Katana snel en efficient je tegenstander doorhakken. Waar je met een menig heavy weapon log en sloom bent, maar wel in 3 a 4 moves je tegenstander hebt verslagen.

Bugs & Glitches

Waar zal ik beginnen? Misschien met die ene keer dat ik met Arno vast zat in een struikje? Die ene keer tijdens een cut-scene dat de gezichten eruit zagen als monsters uit een slechte horrorfilm. Of die ene keer tijdens een leap of faith vast kwam te zitten in de lucht en heel mijn missie opnieuw moest doen. Ik heb er nog 1, die ene keer dat mijn framerate zo hard daalde dat het leek alsof ik speelde op een Windows-PC uit 1990. Ubisoft is bekend met het probleem en heeft zijn excuses aangeboden en als compensatie iedereen de DLC Dead Kings gratis aangeboden. Daarnaast als je houder was van een season pass of The Gold Edition (die de season pass bevat) had je recht op een gratis game met keuze uit deze 6 titels: The Crew, Far Cry 4, Watch Dogs, Assassin’s Creed: Black Flag, Rayman Legends en Just Dance 2015. Opzich wel sympathiek maar het geeft wel aan dat dit deel gewoon een flop is. Van mij mochten ze als compensatie deze titels weggeven wegens het slechte verhaal.

Story line tweede prioriteit

Zoals eerder beschreven lijkt er in het verhaal totaal geen inspiratie in te zitten. De campaign is van korte duur en waar je in de vorige delen meer te weten kreeg over de vrijmetselarij, is er in dit deel vrijwel niets in terug te vinden. De balans tussen side quests en de storyline is totaal over de schreef. Het lijkt wel alsof Ubisoft het verhaal zo lang mogelijk wilt uitrekken totdat er niks meer te rekken valt. Dus dan maar een nieuw personage creëren voor een nieuw verhaal om vervolgens er weer 6 delen er tegenaan kunnen gooien. Dit tot mijn frustratie en teleurstelling. Er lijkt geen einde te komen aan dit verhaal en in de verre toekomst zie ik dit ook niet gebeuren. Hiermee beëindig ik dit kopje ook met 6 a 7 regels omdat er niks over valt te vertellen.

Conclusie

Na fanboy te zijn geweest van deze genre/franchise, is er na Unity geen ”Unity” te vinden. Mede door de technische problemen en het zwakke verhaal en met de vooruitzichten dat er geen einde aan komt, hoeft het van mij niet meer. De rek is eruit zoals bij 20 jaar oude onderbroeken. De koek is op en de koektrommel vangt stof. Het is uitgemolken en de uiers zijn opgedroogd. Het is allemaal leuk en aardig dat er nieuwe elementen zijn toegevoegd aan dit spel, maar het gaat maar om één ding en dat is het verhaal. Laat juist dat hetgeen zijn dat het zwakste is in dit deel. De charme van deze franchise was het verhaal, de rode draad die alle andere delen met elkaar verbond. Daar is simpelweg niet genoeg tijd aan besteed, althans in dit deel komt het gewoon zeer zwak uit de verf en om in de tijdgeest te blijven, is dit deel tijdens de Franse revolutie niet zo revolutionair.