Destiny! Het spel waar iedereen het de afgelopen maanden over heeft gehad. Volgens velen was het al dé game van het jaar, nog voordat hij zelfs een releasedatum had. Dit maakten ze op uit een paar gelikte trailers en een handvol belovende woorden van Bungie zelf. En nu hij sinds een paar maanden beschikbaar is voor deze hongerige horde gamers, en we allemaal hands-on zijn geweest met de game, is de grote vraag… In hoeverre leeft Destiny op naar de hype?
[mbYTPlayer url=”https://www.youtube.com/watch?v=FjIE4b5-swE” opacity=”1″ quality=”default” ratio=”auto” isinline=”false” showcontrols=”false” realfullscreen=”true” printurl=”true” autoplay=”true” mute=”true” loop=”true” addraster=”false” stopmovieonblur=”false” gaTrack=”false”]
Jij tegen het universum
Destiny heeft op het eerste oog een ontzettend vet verhaal. ‘Hoezo op het eerste oog, Boze?’ hoor ik jullie al denken. Maar daar kom ik later nog op terug, eerst het mooie gedeelte.
De mensheid zet de eerste voet op Mars. Het lijkt alsof er weinig tot niks te beleven is. Maar na een korte, knusse wandeling ontdekken we een soort mini-planeet die net boven de oppervlakte van Mars zweeft. We besluiten om deze bol ‘The Traveler’ te noemen. Na deze ontdekking beland de mensheid in een soort technologische groeispurt, waardoor we millenia vooruit raken op onze eigen technologie. We vinden onder andere een manier om onze levens te verlengen, kunnen met warpspeed reizen en er worden kolonies gesticht op de maan, Mars en Venus. Alles lijkt voorspoedig te verlopen. Maar als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is dat vaak ook het geval.
‘The Traveler’ blijkt dus behoorlijke fittie te hebben met een zeker kwaad, genaamd ‘The Darkness’. Bijna de gehele aarde wordt verwoest naar een te vernoemen veldslag tussen deze twee machten, waardoor de mensheid wordt teruggedrongen naar de laatste veilige plek op aarde, genaamd ‘The Last City’. De enorme bol heeft zoveel schade opgelopen in het gevecht dat hij geïmobiliseerd boven de stad zweeft, maar heeft ons blijkbaar wel weten te redden.
En om deze reden besta jij in de wereld van Destiny. Jij bent een Guardian, de laatste hoop van de mensheid. De laatste linie. Totdat ‘The Traveler’ weer ontwaakt, zal jij de aarde beschermen tegen al het kwaad dat ons probeert te vernietigen. Klinkt aardig cool, toch?
Souplesse alom
Zodra je voet zet in de wereld van Destiny, wordt je gelijk overdonderd door het grafische geweld wat het spel te bieden heeft. Ohmagawd, ik sloeg steil achterover. De sfeer, belichting, schaduweffecten, het klopt allemaal.
Je ontwaakt in een grimmig gedeelte van Rusland door middel van een Ghost, een kleine vliegende robot, die je door de gehele game zal bijstaan. Hij legt je uit dat je je gauw weg moet scheren omdat het niet veilig is, dus je hebt maar weinig tijd om van het schitterende uitzicht te genieten. Maar uiteindelijk blijkt dat helemaal geen straf te zijn.
Want je character beweegt heerlijk soepel door de spelwereld heen. Binnen no-time had ik een wapen, en schoof met het grootste gemak mijn loop in elke afzichtelijke alien zijn gezicht. Als een shooterfan zal je absoluut genieten van elke kill die je maakt. En ondertussen maak je kennis met het loot- en levelsysteem, die het RPG-element uitlicht. Het is een grote organische massa die fantastisch werkt.
Voordat je het weet zit je 1 á 2 levels verder aan het eind van je eerste missie, en ben je onderweg naar ‘The Tower’. De thuisbasis van de Guardians. En dat is waar het echte spel begint.
Sociale bedoeling
‘The Tower’ is waar de MMORPG-spelers zich al meer op hun plek zullen voelen. Hier kan je socialiseren, wapens en armor kopen, natuurlijk missies starten en je gevonden loot in een kluis gooien. Maar wat het allerbelangrijkste is, is dat je hier je fireteam kan samenstellen. Een groep van maximaal 6 man om PvP te spelen, en 3 man om mee te questen. Onbekenden en bekenden alom. Wat ik vooral erg slim aangepakt vind van Bungie, is dat je alleen maar spelers die dezelfde taal spreken als jou in de Tower tegenkomt. Het legt de lat minder hoog, en communiceren kan namelijk het verschil tussen leven en dood betekenen in Destiny.
Wat ook wel de moeite waard is om aan te kaarten, is dat er elke week aan de ingame-content gewerkt wordt. Er zijn sinds de release bijvoorbeeld al verschillende wekelijkse game-modi voorbij gekomen, en is een deel van de toren opengegooid die toen nog onbereikbaar was. Daar kun je bijvoorbeeld tijdelijk missies doen, om exclusieve gear te vergaren. En dan lijken er nog steeds veel poorten over te zijn die er om vragen om geopend te worden… EN DAT IN 2 MAANDJES TIJD!
Erop uit
Alhoewel het questen uitdagend en erg leuk is, vooral met vrienden, is dit ook het grootste struikelblok van de game. En dat is waar ik dus nog op terug wou komen. De storymissions worden op een gegeven moment erg repetitief, vooral door het ‘ga van A naar B’, ‘clear deze omgeving’ en ‘bescherm dit gebied’ idee. Er zijn erg weinig cutscenes (er bestaan blijkbaar een hoop gamers die dat fijn vinden) die het verhaal ondersteunen, en in de plaats daarvan probeert je kleine vliegende compagnon dit in-game omslachtig en nietszeggend uit de doeken te doen. Erg jammer, want het verhaal heeft ontzettend veel potentie. En dan rust uiteindelijk de vraag: ‘is Destiny dan nog wel de moeite waard?’
Ja, ja en nog eens ja. De meningen zijn verdeeld, maar ik houd voet bij stuk. Alle planeten ademen hun eigen sfeer, en kennen allemaal hun eigen vijanden. Het looten van gear en je wapens en armor upgraden gaat langzaam, maar werkt errrrug verslavend. Elk wapen en deel van je armor heeft zijn eigen specialiteiten. En hoe meer je met een bepaald stuk gear speelt, des te meer specialiteiten actief worden.
Er zijn speciale missies genaamd ‘Strikes’ en ‘Patrols’. Met Patrols krijg je de vrijheid om planeten/spelwerelden compleet te verkennen, en zijn er overal bakens geplaatst waar je missies kan aannemen. Het betreft vaak simpele missies als ‘vermoord zoveel vijanden’ of ‘scan de omgeving hier’, blablabla. Leuk om je character te levelen, maar niet heel spannend. Erg MMORPG-achtig, maar het is bijzonder leuk om naar de uithoeken te reizen waar je met de story-missions nog niet bent geweest. De Strikes zijn missies die voornamelijk gebaseerd zijn rondom bossfights. Deze vereisen veel tijd en teamwerk, vooral wanneer je die klootzakken tegenkomt. Op hogere moeilijkheidsgraden zelfs lekker pittig.
En alle gamemodes (behalve de PvP) ondersteunen de zogenaamde ‘Events’. Dat betekent dat er in de spelwereld willekeurige gebeurtenissen plaatsvinden waarmee je extra loot kan scoren, en zelfs met met meerdere fireteams bij elkaar kan komen om dit tot een succesvol einde te brengen. Isdahardofwa?!?
Levelen en looten
Het levelen werkt ongeveer op dezelfde manier als elke andere shooter tegenwoordig. Murder een aantal bad guys, voltooi een missie a.k.a. experience vergaren. Nothing to it.
Je hebt 3 verschillende type Guardians: De Hunter, Titan en Warlock. Zoals je al begrijpt speelt elke klasse heel anders, en heb je zelfs per klasse ook nog 2 subklasses. Hierdoor kan je elke character helemaal on-the-fly aanpassen op jouw speelstijl, en dat verschil merk je overduidelijk. Hoe meer je met een subklasse speelt, hoe meer skills er vrijkomen.
Momenteel is de level-cap voor je character level 20, maar eigenlijk ook weer niet écht. Je kan nog steeds levelen, maar dat doe je na level 20 niet meer met de gebruikelijke XP. Je zal merken dat de armor die je daarna vind ‘Light’ bevat, en hoe meer van dit goeds er in zit, hoe hoger je level. Het hoogst bekende level op het moment van schrijven is 30, maar dan heb je waarschijnlijk bijna geen daglicht gezien.
Je loot komt voorbij in 5 verschillende klasses: Common, Uncommon, Rare, Legendary en Exotic. Waarvan Common duidelijk de meeste voorkomende is, en Exotic behoorlijk schaars. Om aan te geven hoe schaars; ik heb er nu ongeveer 56 uur inzitten, maar ik heb slechts één exotic chest-armor.
Wil je een beetje inzicht krijgen in hoe dit alles eruit ziet? Kijk dan op mijn BUNGIE-ACCOUNT voor mijn visuele guardian, gear, K/D ratio en speeluren. Inderdaad ja, ik leg mijn ziel open en bloot. Ik doe dat gewoon. Kom bashen op me in de comments.
Schlagtparteien
Natuurlijk mag de PvP niet ontbreken, en dat hebben ze ook weer uitstekend voor elkaar in Destiny. Hier noemen ze het alleen ‘The Crucible’, en het heeft erg veel weg van de Halo multiplayer (zelfde ontwikkelaar duh). Als ik eerlijk moet zijn ben ik nooit echt een fan geweest van de Halo-serie, maar toch vermaak ik me kostelijk in ‘The Crucible’. Je speelt met je eigen vergaarde wapens en armor van de storymode, en zelfs alle specialiteiten van de subklasse van je Guardian.
De gamemodes zijn allemaal bekende spelmodi, maar Destiny moet weer speciaal zijn, dus geeft ze allemaal andere namen. Zo hebben we ‘Control’, waarin je gebieden in de map moet veroveren en behouden. ‘Clash’ is (6v6) Team Deathmatch, ‘Rumble’ is Free For All en ‘Skirmish’ is (3v3) Team Deathmatch met revives. De laatstgenoemde is echt voor tactische spelers die voornamelijk op elkaar ingespeeld zijn. En daarnaast moet je ook niet vergeten dat er wekelijks extra wisselende game-modes zijn, waardoor je elke week voor een verrassing staat.
Wat helaas wel erg jammer is, is dat er nog niet zo heel veel maps beschikbaar zijn. Daar moet je natuurlijk cool mee zijn, maar de eerste DLC is beschikbaar in december, en ik zal me persoonlijk niet vervelen met wat ze me tot nu toe gegeven hebben.
Conclusie
Voor een eerste review heb ik het mezelf niet makkelijk gemaakt met een game als Destiny, omdat het eigenlijk nog in kinderschoenen (wel Nike Air Jordans) staat. Ze hebben voor Destiny een 10-jaar ondersteuning plan uitgetrokken, dus je kan wel stellen dat deze game nog lang niet af is. Ik kan enkel oordelen op wat ik nu gespeeld heb.
Grafisch is het één van de mooiste spellen die mijn oogballen hebben mogen aanschouwen, en de gameplay is dik in orde. Het verhaal is tof, maar te omslachtig. Gelukkig lijkt het nog lang niet afgelopen te zijn (long live DLC!) en als je veel vrienden in je friendlist hebt, is het questen gegarandeerd fissa.
Het cijfer lijdt het meeste onder de replayability. Vanwege de repetitieve missies, het kleine aantal multiplayermaps en misschien dat het voor sommige mensen te lang duurt om gear te verzamelen. Hier zie ik de Diablo-spelers die een uitstap durven te maken naar Destiny geen probleem mee hebben, ik doel vooral op de doorgewinterde FPS-spelers.
Als je echter meer content wilt, zou ik nog even wachten met de aanschaf van Destiny. Waarschijnlijk zit het namelijk over 6-12 maanden barstensvol met content, en dan zou ik hem je nog steeds aanraden.
