The Lord of the Rings franchise kent een hele hoop game-spinoffs. Dit komt omdat er voor diverse ontwikkelaars een hele hoop poen te vangen is vanwege de grote naamsbekendheid. Ook uitgever Warner Bros. en ontwikkelaar Monolith doen een poging en ik kan zeggen dat deze uitermate geslaagd is.
Schizofrenic conversations
Shadow of Mordor speelt zich tussen de verhalen van The Hobbit en The Lord of the Rings af. Jij bent Tallion, een ranger die noodlottig alles kwijtraakt wat hem lief is. En dat was nog niet alles, want Tallion wordt ook nog eens vermoord door de dienaren van de donkere Sauron. Plotseling opent Tallion zijn ogen en merkt hij dat hij deze aanslag heeft overleeft. Niets is minder waar, hij is herrezen uit de dood. Hij komt er al snel achter dat er iets groots is veranderd, er zit namelijk iemand in zijn lichaam. Zijn ziel is verbonden met een Wraith, en deze heeft nog een appeltje te schillen met Sauron en niet zo’n kleintje ook.
Revenge is a dish best served cold
Het gehele spel heeft als hoofdthema “wraak” en wat past daar beter bij dan dikke zwaardgevechten afgewisseld met sneaky stealth? De gameplay kun je vergelijken met een mengeling van het vechtsysteem van de Batman Arkham reeks met een dikke snuf moves van Assassin’s Creed, tel daarbij een dikke vette open wereld bezaaid met Uruks (of Orcs, what’s in a name?)op en je hebt uren langs speelplezier zonder ook maar één missie te doen. Heb je trouwens geen zin in lange wandelingen? Pak dan een Caragorn (wolf op steroïden) om snel te reizen, of speel de verschillende torens vrij voor de Quick Travel optie.
I got the power!
Het grote onderscheid tussen eerder genoemde games, is dat Tallion over een flink aantal krachten beschikt. Dit komt door de Wraith die bezit heeft genomen van zijn lichaam. Van het overnemen van Uruks, zodat ze voor jouw gaan vechte, tot het teleporteren via je boog om zo gelijk een zwaard in het strottenhoofd van een Uruk te rammen, het kan allemaal en het voelt zo ongelooflijk goed. De intuïtieve combat in deze game is fenomenaal uitgewerkt.
Nemesis what?
Een ander aspect dat Shadow of Mordor onderscheid van de andere massa games is het Nemesis systeem. In het leger van Sauron heb je Uruks die verschillende rangen bekleden. Door de acties die jij veroorzaakt in de open wereld krijg je diverse verschuivingen binnenin de rangen van Mordor. Er zijn diverse Captains en deze worden aangevoerd door Warchiefs. Deze opperbazen zijn nog best lastig om te killen omdat ze vaak begeleid worden door Captains. Tactiek komt hierbij kijken want het beste is om eerst de betreffende Captains een voor een uit te schakelen om zo de Warchief te pakken.
Het leuke is om een Captain over te nemen zodat hij voor jou vecht. Zo kun je de Warchief verraden omdat hij aangevallen wordt door zijn eigen Captains. Vergeet ook niet dat elke Captain of Warchief zijn eigen sterke en zwakke punten heeft, hier kom je achter door informatie te halen bij andere Uruks.
Ook is er een optie om bezit te nemen van een hogere Uruk, zo kan je de verschillende rangen infiltreren en het hele leger zelfs tegen elkaar opzetten door middel van side-quests. Het Nemesis systeem is heel uitgebreid en dynamisch; zo genereert het ook elke keer verschillende Uruks waardoor elke speelsessie anders is.
Who’s your daddy?
Shadow of Mordor is een redelijk lange game maar dat ligt er ook helemaal aan hoe je speelt. Ga je puur en alleen voor de main-quests dan ben je binnen een uur of 8 klaar met spelen, speel je echter ook de side-quests erbij en probeer je, je weapon-legends vrij te spelen, mag je er van uit gaan dat je zo rond de 15 tot 20 uur in de game kan stoppen. Het spel wordt naarmate je meer powers vrijspeelt makkelijker en de uitdaging gaat lichtelijk verloren. Toch moet ik eerlijk bekennen dat als je alle powers hebt vrijgespeeld je jezelf ook echt een baas voelt. Het vechten wordt zoveel vetter en smoother. En als je ineens een 30tal Uruks om je heen hebt staan, die je stuk voor stuk een kopje kleiner maakt, weet je het zeker! Dit is vet!
Even more content?
Als het spel eenmaal is uitgespeeld is de koek op? Dat zou je denken maar door het dynamische Nemesis systeem betrapte ik mezelf erop dat ik graag nog eens een tripje wou maken naar Mordor. Dit vanwege het verslavende karakter van de combat en het sneaken, gelukkig is er nog de DLC die onlangs verschenen is voor de game. Het enige wat ik nu hierover kan zeggen is dat het de levensduur van Shadow of Mordor vergroot. Binnenkort gaan wij wat dieper in deze content graven in onze DLC Corner.
Conclusie
Shadow of Mordor is op dit moment een van mijn favoriete games van het afgelopen jaar. De game heeft een interessant verhaal (al klopt het niet altijd met de lore van Lord of the Rings) ziet er erg goed uit en gameplay technisch steekt het allemaal goed in elkaar. Het Nemesis systeem zorgt voor dynamiek en een frisse wind, elke keer als je de game opnieuw opstart. Ik zeg neem dat enkeltje Mordor en dompel jezelf onder in deze ijzersterke game!
